Αναστολή της απεργίας πείνας που πραγματοποιεί εδώ και 68 μέρες ανακοίνωσε ο Γιάννης Μιχαηλίδης. Δημοσιεύουμε κείμενό του που μόλις λάβαμε, επισημαίνοντας ότι δεν οφείλει καμιά εξήγηση για την απόφασή του. Είναι μια απόφαση σωστή, ενόψει των τελευταίων εξελίξεων. Και είναι λάθος να αισθάνεται ότι πρόδωσε τη δέσμευσή του. Οι αγωνιστές πέφτουν και ξανασηκώνονται. Σημασία έχει να συνεχίσουν να αγωνίζονται. Ο αγώνας που έδωσε ο Γιάννης, με τεράστιο προσωπικό κόστος και συναισθηματικό κόστος των οικείων του, ανέδειξε ζητήματα, κατέδειξε το ρόλο της αστικής Δικαιοσύνης, ταρακούνησε τελματωμένα νερά. Είναι μια ακόμα παρακαταθήκη στον αγώνα των πολιτικών κρατούμενων.
Ως προς το ρόλο της αστικής Δικαιοσύνης, συμπληρωματικά στα όσα γράψαμε χθες και έχοντας πλέον μελετήσει ολόκληρο το βούλευμα του Συμβουλίου Εφετών Λαμίας, σημειώνουμε μια ακόμη πρόκληση. Στη συνεδρίαση του Συμβουλίου κατέθεσαν τρεις μάρτυρες του Γιάννη Μιχαηλίδη (τα ονόματά τους είναι στη διάθεση της εφημερίδας μας). Το βούλευμα δεν κάνει καμιά αναφορά στους μάρτυρες. Δεν αναφέρει καν ότι τους άκουσε να καταθέτουν! Τους εξαφάνισε! Γιατί άραγε; Μήπως γιατί το περιεχόμενο των καταθέσεών τους έκανε σκόνη τα αντιδραστικά ιδεολογήματα και την αντιστροφή της πραγματικότητας, πάνω στα οποία θεμελίωσαν την αποκρουστική απόφασή τους;
Για την ιστορία, τα ονόματα των δικαστών ήταν: Σωτήριος Παπακώστας προεδρεύων εφέτης, Σταματία Τρικκαλίτη εφέτης και Αλέξανδρος Οικονόμου εφέτης-εισηγητής. Εισαγγελέας ο αντεισαγγελέας Εφετών Νικήτας Θεολογίτης.
ΑΝΑΚΟΙΝΩΣΗ ΑΝΑΣΤΟΛΗΣ -ΟΧΙ ΤΕΡΜΑΤΙΣΜΟΥ- ΑΠΕΡΓΙΑΣ ΠΕΙΝΑΣ
Κάποιοι απ’ τους λόγους είναι οι προφανείς. Κάποιοι δεν είναι. Ζητώ συγγνώμη από όσους με στήριξαν που δεν μπορώ να μοιραστώ τους λόγους δημόσια αυτή τη στιγμή. Σε περίπτωση που χρειαστεί θα επανέλθω, θα εξηγήσω αναλυτικά δημοσίως τους λόγους που επέλεξα την προσωρινή διακοπή.
Θα συνεχίσω να διεκδικώ αυτό που δικαιούμαι και ευελπιστώ να μη χρειαστεί να επανέλθω.
Το σύστημα δικαιοσύνης έχει εξευτελιστεί. Μοναδική επιτυχία της απεργίας πείνας μέχρι στιγμής ότι ανέδειξε τις αντιφάσεις του. Οσον αφορά το ανάχωμα που επιχείρησα να βάλω, υπήρξαν οι τοποθετήσεις των νομικών, που μεταβάλλουν το κλίμα που έπαιζε, της λογικής «πέτα τους μέσα και πέτα τα κλειδιά». Το προσωπικό μου αίτημα όμως παραμένει στον αέρα. Και η δέσμευσή μου ότι δεν θα σταματούσα, αυτή τη στιγμή φαντάζει προδομένη. Αυτό με βαραίνει φυσικά, και ας γνωρίζω ότι η πρόθεσή μου είναι -αν χρειαστεί- να συνεχίσω σε πιο γόνιμο χρόνο στο άμεσο μέλλον.
Αλλά όπως είπα και πριν, αυτή τη στιγμή δεν μπορούν να ειπωθούν όλα και ελπίζω να μην χρειαστεί να ειπωθούν.
Κλείνοντας αυτή την ανακοίνωση, θέλω να ευχαριστήσω από καρδιάς όσους με στήριξαν με οποιοδήποτε τρόπο. Οσους πήραν θέση, όσους τοποθετήθηκαν, όσους υπερέβησαν τους κοινωνικούς τους ρόλους επειδή κυριάρχησε η ενσυναίσθηση. Αλλά κυρίως όσους πάλεψαν με νύχια και με δόντια να σπάσουν την επιβεβλημένη σιωπή, όσους ξυλοκοπήθηκαν στους δρόμους για να εκφράσουν την αλληλεγγύη τους, όσους ρίσκαραν και όσους πείνασαν στις φυλακές. Στους τελευταίους οφείλω τη ζωή μου. Αν δεν είχαν συμβεί όλα αυτά, αυτή τη στιγμή δεν θα υπήρχαν οι προϋποθέσεις να αναστείλω.
Αυτά προς το παρόν. Εξακολουθώ να προσβλέπω στην άμεση απελευθέρωσή μου.
Ολα συνεχίζονται…
Γ.Μ.
Δημοσίευση σχολίου