Στην περίπτωση της κ. Ακρίτας όμως είναι κάπως διαφορετικά. Δεν είναι απλώς ότι στήριξε με ¨νύχια και με δόντια" το κόμμα της Κουμουνδούρου, μέσα από την αρθρογραφία της στα "Νέα" και στις παρεμβάσεις της στο διαδίκτυο. Δεν είναι μόνο ότι είχε προχωρήσει σε ανοίκειες επιθέσεις στο ΚΚΕ, -ειδικά για την στάση του στο δημοψήφισμα του '15- και σε όποια άλλη πολιτική συλλογικότητα έκανε κριτική στην άθλια συγκυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ.
Αυτό που μας ενοχλεί στο πρόσωπο της είναι ότι δεν έχει αποφύγει να εκφράσει έναν άθλιο αντικομμουνισμό, επιπέδου Μπογδάνου, και ότι υπερασπίστηκε δημόσια τον πρώην καλλιτεχνικό διευθυντή Εθνικού Θεάτρου, Δημήτρη Λιγνάδη, όταν αυτός έκανε την ιστορική αλητεία να ονομάσει αίθουσα που ισογείου του Ρεξ σε Σκηνή "Ελένη Παπαδάκη" και ταυτόχρονα επέκρινε το Δ,Σ του ΣΕΗ, το οποίο με ανακοίνωση του στιγμάτιζε την ενέργεια του σημερινού προφυλακισμένου.
Από κει και πέρα δεν μπορεί να αμφισβητήσουμε ότι έχει ταλέντο στον γραπτό λόγο, ούτε να πούμε ότι δεν απολαύσαμε την σφαλιάρα που έδωσε στον μετακλητό 😜
Δημοσίευση σχολίου