Φεντερίκο Φελίνι: Ασύστολα ονειρικός, αιώνιος έφηβος. (Πέθανε σαν σήμερα το 1993)

Της  Π.Μ

Ο τίτλος του δημιουργού-οραματιστή, στον κινηματογράφο, συνοδεύει όποιον σκηνοθέτη διακρίνεται για την ιδιορρυθμία και την πρωτοτυπία του έργου του. Ή πιο απλά όποιου η υπογραφή είναι βαρύτερη από το επιμέρους έργο του.
Τέτοια παραδείγματα, από τον Χίτσκοκ, τον Χοκς και τον Λανγκ, τον Γκοντάρ, τον Μπουνιουέλ, τον Μπέργκμαν και τον Ταρκόφσκι. Και τον Φελίνι.

Ο μάγος Φεντερίκο Φελίνι είναι αυτός που δίνει στον κινηματογράφο ένα παγκόσμιο εκτόπισμα δημοφιλίας. Τα τέσσερα Όσκαρ ξενόγλωσσης ταινίας “La strada”, “Le notti di Cabiria”, “8 ½” και “Amarcord” και ένα γεμάτο τσουβάλι από οσκαρικές υποψηφιότητες μεταξύ τους, τέσσερις για καλύτερη σκηνοθεσία το καταμαρτυρούν (έξω οι φεστιβαλικές βραβεύσεις).

Πληθωρικός στις εικόνες του και ασύστολα ονειρικός, αυτοβιογραφικός, αιώνιος έφηβος, με μια ασυγκράτητη θεματική ροπή στα του γυναικείου φύλου (σε όλους τους πιθανούς ρόλους) και τον αντίκτυπό του στο άλλο φύλο, τον αστισμό, την αιώνια πόλη και τη θρησκευτική μεταφυσική.

Και έρχομαι στην αγαπημένη μου ταινία. Υπάρχει το σινεμά πριν και μετά το 8 ½. Ο Φελίνι αποφασίζει πως το σινεμά μπορεί να γίνει ένα ημερολόγιο καταστρώματος. Είναι εκείνος από τους ελάχιστους που ό,τι πιάνει το κάνει σινεμά, το κάνει εντυπωσιακό ήχο, εμπνευσμένο, πληθωρικότατη εικόνα.

Κατά τη γνώμη μου, είναι η μια από τις 2-3 καλύτερες ταινίες όλων των εποχών. Σαφώς, η καλύτερη και πιο προσωπική δημιουργία του Φελίνι.
Καμιά άλλη ταινία στην ιστορία του κινηματογράφου δεν είναι τόσο αυτοβιογραφική. Ισως μόνο το "Annie Hall" του Γουντι Αλεν μπορεί να είναι σε τέτοιο βαθμό.

Ο Μαστρογιάνι είναι απίστευτος! Για έμενα ο καλύτερος Ευρωπαίος ηθοποιός. Η Cardinale είναι εκπληκτική ως η ιδανική γυναίκα και η μούσα του σκηνοθέτη.
Αψογες οι ονειρικές σκηνές. Η αποθέωση του σουρεαλισμού και της μαγείας.

Το 8 1/2 εστιάζει ιδιαίτερα στις σχέσεις του σκηνοθέτη με τους ηθοποιούς, τους τεχνικούς και τους παραγωγούς.
Οι σκέψεις, τα προβλήματα, τα πρόσωπα, οι δυσκολίες ενός σκηνοθέτη που έχει φτάσει στο αδιέξοδο.
Δεν έχει έμπνευση για την επόμενη ταινία του, άλλα τα πρόσωπα που τον περιβάλλουν τον πιέζουν και είναι σίγουρα πως η ταινία θα ολοκληρωθεί σύντομα με επιτυχία (κυρίως οι παράγωγοι).

Αυτά τα θέματα θίγει, με ένα μοναδικό τρόπο, το 8 1/2. Αυτά ένιωθε και ο ίδιος ο Φελίνι πριν γυρίσει την ταινία.
Απίστευτο το σάουντρακ του Ροτα. Ακούγεται επίσης μουσική από Βάγκνερ και Τσαϊκόφσκι.
Δυνατοί διάλογοι που έχουν να κάνουν με τον προβληματισμό και τη φιλοσοφία.

Αριστουργηματική ταινία από κάθε άποψη.