Μπήκα στην διαδικασία να παρακολουθήσω την συνέντευξη που έδωσε στον ραδιοφωνικό σταθμό «Γάμμα» της Πάτρας, ο Κώστας Τζαβάρας. Σ' αυτή ο βουλευτής Ηλείας της Ν.Δ., μας λέει ότι "σε συνεννόηση με το κόμμα του και επειδή δεν ήθελε να προκαλέσει ρήγμα στην οριακή πλειοψηφία" που υπάρχει "διευκολύνει το κόμμα του και δεν συμμετέχει στη συγκεκριμένη επιτροπή -σ.σ Θεσμών και Διαφάνειας- προκειμένου να μην είναι αυτός η αιτία που θα διασαλευτεί, που θα υπάρξει δηλαδή μία ανατροπή στον συσχετισμό των κοινοβουλευτικών δυνάμεων που εκπροσωπούνται στη συγκεκριμένη επιτροπή".
Ο ίδιος μας λέει ότι έχει "το νόσημα να λέει τη γνώμη του με παρρησία", και επειδή "έχει δημοσιοποιήσει τις απόψεις του για τα θέματα των υποκλοπών, τις οποίες δεν αλλάζει γιατί είναι επιστημονικές", επέλεξε αυτή την στάση η οποία φυσικά δεν ταυτίζεται με την επίσημη άποψη της Ν.Δ.
Εδώ έχουμε το απαύγασμα του πολιτικαντισμού. Εχοντας σαν σχεδιασμό να βρεθεί Περιφερειάρχης με υπερκομματική στήριξη, παρουσιάζεται να θέλει και την πίτα ολόκληρη και τον σκύλο χορτάτο. Να παριστάνει τον έντιμο και σοβαρό νομικό, αλλά παράλληλα να μην διαταράσσει τις σχέσεις του με το κόμμα του. Πέταξε δηλαδή κάποιους λεονταρισμούς, αλλά επί της ουσίας, μηδέν εις το πηλήκιο. Η γραμμή του κυβερνητικού κόμματος επιβλήθηκε χωρίς καμιά συνέπεια από τις φωτοβολίες που πέταξε ο Τζαβάρας.
Οπότε χαρίζουμε στο κυβερνητικό στέλεχος κάποιους στίχους του Μπέρτολτ Μπρεχτ: "Τι ωφελεί χωμένος μέχρι το λαιμό στη λάσπη, / να κρατάς τα νύχια των χεριών σου καθαρά;".
Δημοσίευση σχολίου