Να προσθέσω κάποιες σκέψεις συμπληρωματικά σ' αυτά που λέει ο Μάριος Αραβαντινός περί εκδικητικότητας κι αυτοδικίας, για τον νόμο που ψήφισαν στην βουλή η Ν.Δ., ο ΣΥΡΙΖΑ, το ΚΙΝΑΛ'ΠΑΣΟΚ και το ΚΚΕ.
Εδώ είναι φως φανάρι ότι ένας τέτοιος νόμος, ακόμη κι αν επικαλείται ως πρόσχημα τους βιαστές ανηλίκων, είναι στην πραγματικότητα όπλο πολιτικού εκβιασμού και κρατικής τρομοκρατίας στα χέρια μιας αντιδραστικής δεξιάς κυβέρνησης τύπου Μητσοτάκη, Βορίδη και σίας. Γιατί, μπορεί οποιαδήποτε στιγμή να χρησιμοποιηθεί σκόπιμα και μεθοδευμένα εναντίον όλου του αριστερού - προοδευτικού κόσμου, στήνοντας με την παραμικρή αφορμή τις οποιεσδήποτε σκευωρίες και δικαστικές διώξεις εναντίον ανεπιθύμητων πολιτών για να τους εξοντώσει οικονομικά και ηθικά. Είναι εξπέρ με προϋπηρεσία δεκαετιών σε κάτι τέτοια το δεξιό φασιστικό σκυλολόι και οι κρατικοί του βραχίονες.
Μπορούν να σοφιστούν λοιπόν τις οποιεσδήποτε συκοφαντικές κατηγορίες τις οποίες, έως ότου τις εκδικάσει η αστική "δικαιοσύνη" , (δηλαδή dum spiro spero, εκεί και τότε, σε τρία τέρμινα, το μήνα που δεν έχει Σάββατο -πολύ δε περισσότερο μάλιστα αν πρόκειται να εκδικάσει και να αποδώσει .... δικαιοσύνη το ακροδεξιό της απόστημα, η παρακρατική δικαστική σαπίλα των κυκλωμάτων και της διαφθοράς...) θα τις έχουν μεταχειριστεί ήδη τα υπουργεία και οι υπηρεσίες του κάθε Βορίδη, του κάθε Γεωργιάδη, της κάθε Κεραμέως, για να αρχίσουν να απολύουν κόσμο πολιτικά ανεπιθύμητο από τη δουλειά του, αφού θα τον έχουν ήδη τυλίξει σε μια κόλλα χαρτί και θα του έχουν ήδη μαυρίσει λόγω υποδικίας το λεγόμενο ποινικό του μητρώο, "οπότε, κύριε, λόγω των διατάξεων του δημοσιοϋπαλληλικού κανονισμού περί ποινικού μητρώου τίθεσθε ήδη σε αργία"...
Σκεφτείτε π χ. πόσους ανεπιθύμητους συνδικαλιστές εκπαιδευτικούς μπορεί να ξεφορτωθεί με τον τρόπο αυτό το καθεστώς της κυβερνώσας ακροδεξιάς σε ένα υπουργείο σαν εκείνο της "Παιδείας", αν αρχίσουν τις δικαστικές διώξεις με οποιαδήποτε αφορμή, για συμμετοχή σε απαγορευμένη (ή και μη απαγορευμένη) διαδήλωση όπου έγινε εφόρμηση των μπάτσων και συλλήψεις στο σωρό, ενώ ο οιοσδήποτε αντιδραστικός "εισαγγελεύς Κωλοπετείτσης" ομοϊδεάτης του Βορίδη και του Τσιάρα θα έχει ασκήσει τη δίωξη! Και όχι μόνο για συμμετοχή σε διαδήλωση ή απεργία που δεν εγκρίνει το καθεστώς, αλλά ακόμα και για ένα οποιοδήποτε ανεπιθύμητο αποκαλυπτικό δημοσίευμα ή καταγγελία του Χ η ψ υπαλλήλου στον Τύπο.
Επιπλέον τα παρόμοια κυβερνητικά φασιστοειδή μπορεί να μεταχειριστούν αυτή τη διάταξη ενάντια στον ίδιο Τύπο και τη δημοσιογραφία που δεν είναι αρεστή και του χεριού τους, για να βγάλουν από τη μέση κάθε ανεπιθύμητο μέσο, με οικονομικό στραγγαλισμό ή κάθε είδους άλλο εκβιασμό, αφού π.χ. ποιος θα δίνει πλέον εύκολα την οποιαδήποτε διαφήμιση υπηρεσίας ή οργανισμού που έχει σχέση με το κράτος σε υπόδικο εκδότη με ήδη "λερωμένο ποινικό μητρώο"; Σε εκδότη μάλιστα που δεν είναι "πετσωμένος" και δεξιός ώστε να έχει πιθανότητες να τον ξεπλύνει κάποτε το δικαστικό κύκλωμα...
Ή ποιος θα τολμά να δημοσιεύει κείμενα σε έντυπο που το προσωπικό του θα το έχουν ήδη στιγματίσει με το νόμο της υποδικίας για το ποινικό μητρώο οι φασίστες της ελληνόφωνης δεξιάς;
Προφανώς οι εθνοπατέρες κι οι εθνομαμάδες της ροζ ψευτοαριστεράς αλλά και του ντούρου ρεβιζιονισμού που ψήφισαν μια τέτοια διάταξη ή δεν ήξεραν τι τους γινόταν όταν την ψήφιζαν (κάτι δηλ. σαν το διαβόητο "Χρυσοχουντίδη" όταν ήταν ακόμη Πασόκος και ψήφισε τα μνημόνια του Γιωργάκη και του Βενιζέλου, καθ' ομολογίαν του, χωρίς να τα έχει διαβάσει) ή παίζουν για πολλοστή φορά σ' αυτό τον τόπο το παιχνίδι της άρχουσας τάξης και της δεξιάς που είναι η βασική δύναμη του συστήματος, ενώ αυτοί σκέτα δεκανίκια. Αφήστε δηλαδή που το όλο δεξιό κράτος και παρακράτος δεν το έχει δα και τίποτα να στρέψει αυτό το νόμο και εναντίον τους... Για να μάθουν τι ψηφίζουν και τι εστί βερίκοκο.
+ σχόλια + 7 σχόλια
H παρεξήγηση ξεκινά απ' το σημείο που η ενδοκοινοβουλευτική -αυτοαποκαλούμενη- Αριστερά λογίζεται ως μέρος του προοδευτικού κόσμου...
Η κατρακύλα του ΚΚΕ δεν έχει πάτο. Θα μου πείτε, εδώ έφτασε να ξεπλαινει το ΝΑΤΟ και τους ουκροναζι, σε τέτοια ψιλοπραγματα θα κολλήσει;
Το ΚΚΕ δεν ψήφισε τίποτα
ρε Πειραιώτη ποτέ ξεπλένει το ΝΑΤΟ και τους φασίστες Ουκρανούς.
Το ψέμα είναι αρρώστια για κάποιους
Ότι το λεγόμενο ΚΚΕ του Κουτσούμπα ψήφισε στη βουλή, μαζί με τις δύο δεξιές και την ψευτοαριστερά του Τσίπρα,το άρθρο του νομοσχεδίου του Μητσοτάκη με το οποίο, όταν είσαι υπόδικος, το γράφουν στο ποινικό σου μητρώο, είναι γεγονός που δημοσιεύτηκε και καταγγέλθηκε όχι από εμένα αλλά από αγωνιστική αριστερή παράταξη του Δικηγορικού Συλλόγου και από δημοσιογράφους. Εγώ διάβασα την είδηση στο Βαθύ Κόκκινο με την καταγγελία του συναγωνιστή Θανάση Καμπαγιάννη και το σχόλιο του Μάριου Αραβαντινού. Έτσι έγραψα ένα δικό μου πολιτικό σχόλιο στο άρθρο αυτό, το οποίο η ιστοσελίδα που μας φιλοξενεί το παρουσίασε ως ένα νέο ξεχωριστό πολιτικό
της κείμενο. Σε σχέση με την Ουκρανία και τη στάση του ρεβιζιονιστικού κόμματος δεν έκανα κανένα απολύτως σχόλιο και καμία αναφορά, αφού δεν έχει καμία σχέση με το θέμα. Άλλωστε στο χαρακτηρισμό γενικά του πολέμου στην Ουκρανία ως ιμπεριαλιστικού δεν διαφωνώ με το ρεβιζιονιστικό κόμμα, αρκεί βέβαια να βλέπουμε το ουκρανικό φασιστικό καθεστώς σαν αυτό ακριβώς που είναι: όχι μια ιμπεριαλιστική δύναμη αλλά ένα σκέτο όργανο των ιμπεριαλιστών της Δύσης.
Όταν το ουκρανικό καθεστώς είναι καθαρά ναζιστικό, όταν ο στρατός της Ουκρανίας είναι νατοϊκος, , όταν γίνεται μια γενοκτονία κατά των Ρώσων της Ουκρανίας από το 2014 και όταν η Ρωσία αναγκάζεται να αμυνθεί στην επίθεση που δέχεται-θυμίσου τις απειλές Ζελενσκι τον Γεναρη για απόκτηση πυρηνικού οπλου- το ΚΚΕ αρκείται σε αριστερουτσικες καταγγελίες ενάντια στην ιμπεριαλιστικη σύγκρουση. Εξομοιωνοντας όμως τον θύτη με το θύμα δεν γίνεσαι δίκαιος, γίνεσαι συνένοχος. Η αλλιώς αν κυλιεσαιστη λάσπη με τα γουρούνια, γίνεσαι και συ γουρούνι.
Κύριε Πειραιώτη: Τα περί γουρουνιών κοσμητικά επίθετα τα αντιπαρέρχομαι, χωρίς σχόλια, γιατί δεν έχουν καμία θέση στη συζήτηση η στην αντιπαράθεση απόψεων μεταξύ κομμουνιστών. Επί της ουσίας: Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας αυτού του πολέμου δεν αφορά τα δίκαια του ρωσικού λαού πολλών περιοχών της Ουκρανίας που τα καταπάτησε αισχρά κι αδίστακτα ο ουκρανικός φασισμός με εντολή των Γιάνκηδων πατρώνων του. Σε ό,τι αφορά τον ίδιο τον ένοπλο αγώνα των κατοίκων αυτών των περιοχών για λευτεριά και δημοκρατία ενάντια στα φασιστικά καθάρματα του ουκρανικού καθεστώτος, κανένας κομμουνιστής δεν θα μπορούσε να είναι αντίθετος. Ο ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας του πολέμου της επίσημης Ρωσίας στην Ουκρανία οφείλεται στο γεγονός ότι η μεγάλη αυτή ιμπεριαλιστική- καπιταλιστική δύναμη της Ανατολής, προϊόν του παλινορθωμένου καπιταλισμού , που βγήκε μέσα από τη ρεβιζιονιστική προδοσία τριανταπέντε χρόνων και από τη μετάλλαξη της πρώην σοσιαλιστικής ΕΣΣΔ των Λένιν και Στάλιν, της "χώρας- μάνας όλων των επαναστατικών λαών" σε μια σοσιαλιμπεριαλιστική κρατικοκαπιταλιστική υπερδύναμη (επί Χρουστσιόφ, Μπρέζνιεφ και ως τα χρόνια του Αμερικανού ρωσόφωνου πράκτορα Γκορμπατσόφ και της υπόλοιπης συμμορίας των φυτεμένων ανθρώπων της Ουάσιγκτον μέσα στο ρεβιζιονιστικό καθεστώς, δηλαδή των υποκειμενων τύπου Σεβαρντνάτζε - Γέλτσιν και σία) ανταγωνίζεται ανοιχτά τον αμερικάνικο και το δυτικοευρωπαϊκό ιμπεριαλισμό για τον έλεγχο της ανατολικής Ευρώπης, των ενεργειακών πηγών του πλανήτη και των δρόμων μεταφοράς του πετρελαίου και του φυσικού αερίου. Δηλαδή ανταγωνίζονται μεταξύ τους όλες αυτές οι ιμπεριαλιστικές δυνάμεις λυσσωδώς για τον έλεγχο των αγορών του πλανήτη και για την πολιτική επιρροή πάνω στους αδύνατους λαούς. Αυτό ακριβώς κάνει και η καπιταλιστική Ρωσία του Πούτιν από τότε που η ιμπεριαλιστική της νέα εθνικοαστική τάξη κατάφερε να απομακρύνει από στην εξουσία το ρωσόφωνου αμερικάνικο πρακτορείο των Γκορμπατσόφ - Γέλτσιν και να ξαναελέγξει το χώρο της. Έτσι ανασυγκροτήθηκε ο καθαρά καπιταλιστικός μεγαλορωσικός ιμπεριαλισμός και στο επιτελείο του Πούτιν βρήκε την ηγεσία που άρχισε να αλλάζει τους συσχετισμούς δύναμης στον ανταγωνισμό της ρωσικής υπερδύναμης με τα κοράκια της Ουάσιγκτον και του Βερολίνου. Αυτό όμως δεν σημαίνει σε καμία περίπτωση ότι ο ρωσικός ιμπεριαλισμός είναι τάχα πιο φιλολαϊκός από το δυτικό ή ότι υπερασπίζεται τα λαϊκά δικαιώματα από τους ναζιστές. Ο αγώνας των λαϊκών ρωσικών μαζών στην Ουκρανία κόντρα στους ναζιστές του Ζελένσκι ήταν απλώς πρόσχημα για εκμετάλλευση από πλευράς του ρωσικού ιμπεριαλισμού. Συνεπώς η Ουκρανία είναι πεδίο σύγκρουσης με τα αμερικανονατοϊκά ιμπεριαλιστικά συμφέροντα. Κι από πολιτική άλλωστε άποψη ο ρωσικός ιμπεριαλισμός είναι αντιλαϊκός κι αντικομμουνιστικός ως το μεδούλι, με μόνη διαφορά ότι ακόμη δεν έχει βγάλει εκτός νόμου την κομμουνιστική δράση, όπως έκαναν τα ναζιστικά περιτρίμματα του Κιέβου για λογαριασμό των Ενωμένων Πολιτειών.
Νίκο, η παρέμβαση μου είναι απάντηση στον Κόκκινο και στα περί ψεμματων. Η διαπίστωση σου ωστόσο ότι ο ιμπεριαλιστικος πόλεμος δεν αφορά τους - Ρωσους- κατοίκους του Ντονμπας ελέγχεται ως αυθαίρετος και αναποδεικτος. Τα δημοψήφισματα έδειξαν αλλα και την εγκυρότητα τους δεν αμφισβήτησε ούτε η Τρας. Η Βρετανία στον ΒΠΠΠ ήταν βέβαια μια στιγνη ιμπεριαλιστικη δύναμη, ωστόσο ο πόλεμος από μεριάς της ήταν αντιφασιστικος. Ο χαρακτήρας κάθε πολέμου πρέπει να εξετάζεται προσεχτικά και όχι δογματικά και αριστεριστικα. Η Ρωσία είναι σε αμυντικό πόλεμο, θυμίσου τι έλεγε ο γοβατος Ζελενσκι το Γενάρη περί πυρηνικού οπλου. Που θα το έριχνε; στο Ντονμπας η στη Ρωσία; Το ΚΚΕ μας έχει συνηθίσει πια στο στρίβειν δια της επαναστατικής φράσης, αλλά δυστυχώς συμπασα η Αριστερά φυγομαχει, ακόμα και στο ενδεχόμενο ενός Γ ΠΠ. Κρίμα...
Δημοσίευση σχολίου