"Καθεστώς" Μητσοτάκη - ακροδεξιών λακέδων κεχαγιάδων του.

Γράφει ο Νίκος από Βόλο

Η ιδιοτυπία της αστικής δικτατορίας στη σημερινή Ελλάδα έγκειται ακριβώς στο γεγονός ότι η λεγόμενη κοινοβουλευτική δημοκρατία, ως η πιο "ελεύθερη" από τις μορφές άσκησης της καπιταλιστικής εξουσίας επί του λαού, έχει μετατραπεί πλέον σε κούφιο κέλυφος χωρίς καμία ουσία. 

Δεν υφίσταται κατ' ουσίαν καμία απολύτως, εξουσία της βουλής, αλλά ουσιαστική πρωθυπουργική παντοκρατορία κατοχυρωμένη συνταγματικά, στηριζόμενη συνήθως σε μια πλαστή "πλειοψηφία" από κοινοβουλευτικές μαριονέτες, λόγω του εκάστοτε καλπονοθευτικού εκλογικού συστήματος. 
Αλλά ταυτόχρονα και λόγω της σκόπιμης και καλά προωθούμενης μετατροπής πολλών πολιτών σε σκέτους ιδιώτες, δηλαδή σε απλά άτομα εντελώς εγωκεντρικά, αδιάφορα για το κοινωνικό γίγνεσθαι, που θεωρούν άλλωστε από τα γεννοφάσκια τους ότι δεν έχουν καμία δυνατότητα να το αλλάξουν. 

Συνεπώς κοιτάζουν μόνο την πάρτη τους, ίσαμε τη μύτη τους. Έτσι η μοιρολατρία αυτή μαζί με την αμάθεια και την έλλειψη πολιτιστικού επιπέδου γίνονται το έδαφος πάνω στο οποίο στηρίζεται η εξουσία των διαφόρων ντόπιων καπιταλιστικών λόμπι, των ξένων πατρώνων της χώρας, ακόμα και διαφόρων απροκάλυπων μαφιόζων, ντόπιων και ξένων. Αυτοί όλοι ελέγχουν τα πόστα και τα φράγκα, αυτοί κατευθύνουν την προπαγάνδα, αυτοί προωθούν και στηρίζουν τον πλέον ευεπίφορο στα κελεύσματά τους αστό πολιτικό σαλτιμπάγκο, ανάλογα με τη συγκυρία. 

Προχτές το Σαμαροβενιζέλο, χτες τον κωλοτούμπα τον Τσιπράκο, σήμερα το Μητσοτάκη τζούνιορ. Υπό αυτές τις συνθήκες, σε καθεστώς βαθιάς παγκόσμιας κρίσης του καπιταλισμού διεθνώς, προκρίθηκε πλέον στη φάση αυτή η νεοσυντηρητική δεξιά του Μητσοτάκη λόγω και της ιδιαίτερης μαύρης αντιλαϊκής πολιτικής της αλλά και λόγω των ιδιαίτερων ιστορικών σχέσεων που έχει όλος αυτός ο εσμός στην Ελλάδα με την κυρίαρχη ακροδεξιά των μηχανισμών κρατικής καταστολής, τη στρατοκρατία, τη μπατσαρία, το δικαστικό κύκλωμα, το χαφιεδότσουρμο και το παπαδαριό... 

Για το λόγο αυτό ο συνήθης αυταρχισμός της ελληνικής δεξιάς μετατρέπεται τα τρία αυτά τελευταία χρόνια, καθημερινά όλο και περισσότερο, σε ένα στυγνό δικτατορικό - προσωπικό καθεστώς του αρχηγού της δεξιάς, το χειρότερο αντιδραστικό καθεστώς στην Ελλάδα των τελευταίων σαράντα χρόνων. Μια πραγματικά προσωπική τυραννία του αρχηγού της δεξιάς, που μάλιστα στην περίπτωση του Μητσοτάκη γίνεται πολύ πιο σκληρή, αφού αυτός είναι εντελώς αδίστακτος και πλήρως παραδομένος στα ντόπια και ξένα αφεντικά του. Τους δίνει ό,τι θέλουν στο πολλαπλάσιο και εκείνοι του επιτρέπουν να δυναστεύει και να ρημάζει τον τόπο, καταπατώντας στυγνά όλες τις λαϊκές ελευθερίες. Είναι ντε φάκτο τύραννος με τις ευλογίες αυτών των αφεντικών. (ή μάλλον τυραννίσκος, ένα ασήμαντο φαύλο ανθρωπάκι που την έχει δει τη φάτσα του σαν να ήταν ο νέος ελέω πατρός και παράδων "βασιλεύς των Ελλήνων"!).

 Από την άποψη αυτή, όντως υφίσταται σήμερα η έννοια "καθεστώς" Μητσοτάκη - ακροδεξιών λακέδων κεχαγιάδων του.