Οπως αναμενόταν, έκαναν σήμερα την "επετειακή" τους εμφάνιση στο διαδίκτυο, όλα τα απολειφάδια της άκρας Δεξιάς, το σκυλολόι του αστισμού, αυτό που ονομάζουν "εθνικό κορμό". Μουμτζήδες, Τζήμεροι, και οι γνωστοί "πατριώτες" δηλαδή, για να μας πουν ότι "οι χωροφύλακες του Μακρυγιάννη, ο Τσακαλώτος, ο Παπανδρέου και ο Τσώρτσιλ κράτησαν, Ελλάδα στον ελεύθερο κόσμο", αναφερόμενοι στην μάχη που έγινε στις 6 Δεκέμβρη στο στρατόπεδο του Μακρυγιάννη.
Μια μάχη που διεξήχθει ανάμεσα στους μαχητές του ΕΛΑΣ απ' την μια μεριά και σε χίτες και οι ταγματασφαλίτες που συνεργάστηκαν με τους Γερμανούς, από την άλλη. Ατομα "που για πολλούς μήνες μετείχαν ενεργά στις φοβερές εκστρατείες ενάντια στις αθηναϊκές συνοικίες, στα μπλόκα, στις εκτελέσεις, στα βασανιστήρια και στους ξυλοδαρμούς", όπως αναφέρει ο καθηγητής Σύγχρονης Ιστορίας Γιώργος Μαργαρίτης στο βιβλίο του «Τριάντα τρεις ημέρες στην Αθήνα. H μάχη της Αθήνας τον Δεκέμβριο του 1944», περιγράφοντας το ποιόν τον εγκλείστων στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη.
Θα πείτε ότι είναι λογικό οι "ταγοί" της "εθνικοφροσύνης" να προσπαθούν να ξαναγράφουν την ιστορία δικαιώνοντας τα καθάρματα που συνεργάστηκαν με τους ναζί, αφού προέρχονται από την ίδια πολιτική μήτρα ... σωστό κι αυτό. Αντιληπτό δηλαδή είναι να δίνουν τα εύσημα τους στην Χωροφυλακή, ένα σώμα που υπηρέτησε -έχοντας ελάχιστες τιμητικές εξαιρέσεις- με αφοσίωση τους κατακτητές. Κατανοητό να υποκλίνονται στρατηγό Θρασύβουλο Τσακαλώτο, τον γενικό διευθυντή στο Υπουργείο Εθνικής Ανυνας στην δοσιλογική κυβέρνηση του Γ. Τσολάκογλου, το 1941, και πιστό σκυλάκι των Αγγλων κατά την διάρκεια του εμφυλίου πολέμου. Αναμενόμενο, πάνω απ' όλα, να υμνούν, τον Τσώρτσιλ. Κι αυτό γιατί, μιας και για την μάχη του Μακρυγιάννη, αν δεν επέμβαιναν για να σώσουν τους συνεργάτες των κατακτητών, το βρετανικό πυροβολικό και η Ορεινή Ταξιαρχία. οι ΕΛΑΣίτες θα είχαν πάρει παραμάζωμα ταγματασφαλίτες και χωροφύλακες που είχαν ταμπουρωθεί στο στρατόπεδο Μακρυγιάννη.
Να κάνουμε μια τηλεγραφική αναφορά στο γεγονός.
Το Σύνταγμα Χωροφυλακής Μακρυγιάννη (στρατωνιζόταν στην περιοχή Μακρυγιάννη. το σημερινό Μουσείο Ακρόπολης), υπήρξε το τελευταίο καταφύγιο των ταγματασφαλιτών, αυτών που συνεργάστηκαν με τους κατακτητές, για να αποφύγουν την λαϊκή οργή που είχε δημιουργήσει τα εγκλήματα που έκαναν σε βάρος του ελληνικού λαού.
Διοικητής των 600 περίπου χωροφυλάκων -όλοι τους υπήρξαν συνεργάτες των κατοχικών δυνάμεων-, είχε αναλάβει ο διοικητής του Τάγματος Ασφαλείας Σπάρτης αντισυνταγματάρχης Κωνσταντίνος Κωστόπουλος. (Είναι γνωστά τα εγκλήματα που έχει κάνει σε βάρος του ελληνικού λαού υπακούοντας σε εντολές των κατακτητών γι' αυτό το αστικό ελληνικό κράτος τον αντάμειψε μετά την απελευθέρωση προβιβάζοντας τον σε υποστράτηγο και φρούραρχο Αθήνας), μαζί με τον συνταγματάρχη χωρ/κής Γ. Σαμουήλ,
Μαχητές, λοιπόν του ΕΛΑΣ της 1ης Ταξιαρχίας και του Συντάγματος Πειραιά του ΕΛΑΣ ανέλαβαν να καθαρίσουν αυτή την σφηγγοφωλιά των καθαρμάτων. Η επίθεση ξεκίνησε στις 6 το πρωί της 6ης Δεκέμβρη.. Τα πρώτα τους φυλάκια έπεσαν γρήγορα, και ήταν ζήτημα χρόνου να καταληφθεί το στρατόπεδο και να λογοδοτήσουν τα τομάρια που βρισκόταν μέσα.
Και τότε ήρθε ο από μηχανής θεός και τους έσωσε. Οι επικυρίαρχοι του αστικού κράτους, οι Βρετανοί, αυτό το "υλικό" από ταγματασφαλίτες, χωροφύλακες και δωσίλογους της κατοχής, σχεδίαζαν να το αξιοποιήσουν στο καθεστώς που εδραίωναν και έτσι ανέθεσαν στο πυροβολικό τους - μονάδες του είχαν τοποθετήσει και στον βράχο της Ακρόπολης- να ανακόψουν την δυναμική των επιτιθέμενων ΕΛΑΣιτών. Κι έτσι όχι απλώς γλίτωσαν από την λαϊκή οργή αυτά τα τομάρια, αλλά αποτέλεσαν και το υλικό με το οποίο στελεχώθηκε τα μεταβαρκιζιανό αστικό κράτος.
Είναι, λοιπόν δυνατόν, αστοί δημοσιολόγοι και πολιτικάντηδες, από τον Μουμτζή μέχρι τον Θάνο Πλεύρη και "μαύρες" συλλογικότητες από τον Σύνδεσμο Αποστράτων Αστυνομικών Αθηνών" μέχρι την "Πατριωτική Ένωση", να μην επιτελούν το "εθνικό" καθήκον τους, ¨τιμώντας" τους εγκληματίες που συνέβαλλαν να εγκατασταθεί η αστική δικτατορία στην χώρα μας.
Δημοσίευση σχολίου