Τα πρόσωπα δεν δημιουργούν Ιστορία - μπορεί να επηρεάζουν τις εξελίξεις και να διασταυρώνονται με τα γεγονότα αλλά τελικά παρασέρνονται από τα μεγάλα ρεύματα που αναπτύσσονται μέσα στην κοινωνία. Εξετάζοντας τη δράση και την πολιτεία μερικών από τα κομβικά πρόσωπα τα οποία διαδραμάτισαν κρίσιμο ρόλο στα Δεκεμβριανά, αντιλαμβανόμαστε ότι στην πραγματικότητα υπήρξαν τραγικοί ήρωες που υπόκεινται στη βούληση της ειμαρμένης της Ιστορίας.
Γεώργιος Παπανδρέου
Καταλυτικός για τη σύγκρουση των Δεκεμβριανών αλλά και γενικότερα για τον Εμφύλιο υπήρξε ο ρόλος του Γεωργίου Παπανδρέου. Ο μετέπειτα «γέρος της δημοκρατίας» όχι μόνο γνώριζε την απόφαση και τα σχέδια του Βρετανού πρωθυπουργού Ουίνστον Τσόρτσιλ για «συντριβή του ΕΑΜ» σε χρόνο που θα ευνοούσε τους Αγγλους, αλλά ως πρωθυπουργός της Ελλάδας συμμετείχε ενεργά στην υλοποίηση αυτής της πολιτικής.
Συγκεκριμένα ο Γ. Παπανδρέου έφτασε από το Κάιρο στην Αθήνα στις 18 του Οκτώβρη 1944 και δύο ημέρες αργότερα σχημάτισε την κυβέρνηση εθνικής ενότητας με τη συμμετοχή και έξι ΕΑΜικών υπουργών. Τότε που μιλώντας σε λαοθάλασσα, υπό την πίεση των συνθημάτων του ΕΑΜικού πλήθους, εκστόμισε το ιστορικό «και εις την λαοκρατίαν πιστεύομεν»!
Ενα από τα πρώτα ζητήματα που έπρεπε να επιλύσει η νέα κυβέρνηση ήταν η αποστράτευση των αντιστασιακών οργανώσεων και η δημιουργία εθνικού στρατού. Στις 5 Νοεμβρίου 1944 ο Γ. Παπανδρέου ανακοίνωσε ότι ύστερα από συνεργασία που είχε με τον στρατηγό Ρόναλντ ΜακΚένζι Σκόμπι, διοικητή των βρετανικών δυνάμεων στην Ελλάδα, ο ΕΛΑΣ και ΣΥΝΕΧΕΙΑ ΕΔΩ
Δημοσίευση σχολίου