Σήμερα είδα ένα ωραίο κι αστείο video όπου μοιράζονται ρόλοι Ελληνικών και ξένων ταινιών σε διάφορους πολιτικούς.
Θεωρώ πως πρέπει να προσθέσουμε την Εύα Καϊλή και τη Μαρία Σπυράκη, καθώς αυτές αντιπροσωπεύουν καλύτερα τους πολιτικούς μας.
Για την κυρία Καϊλή λοιπόν θα πρότεινα ρόλους σε όλες τις δραματικές ταινίες όπως αυτή με την Ελένη Προκοπίου «Ορκίζομαι είμαι αθώα (1968)». Είναι λιγάκι κόντρα ρόλος, γιατί η Καϊλή κάθε άλλο παρά αθώα είναι, αλλά νομίσω πως θα έπαιζε επίσης καλά. Φυσικά θα μπορούσε να παίξει μαζί με τον Ξανθόπουλο κάνοντας τη Μάρθα Βούρτση ή την Άντζελα Ζήλεια. Γενικά, όπου χρειάζεται κλάμα. Έχει κι ένα παιδάκι η καημένη, αμάρτησε για το παιδί της. Και κωμωδία θα μπορούσε να παίξει στα «Εγκλήματα».
Επίσης θα μπορούσε άνετα να κάνει τη συνονόματη της σε όλες τις θρησκευτικές ταινίες «Γένεση» κλπ, μόνο που αντί για μήλο, θα μπορούσε να κρατήσει μια βαλίτσα γεμάτη ευρώ.
Μαρία Σπυράκη. Σε Ελληνικές ταινίες δε νομίζω πως θα τα κατάφερνε. Κακώς όμως σταμάτησε να παίζει στις εκπομπές παραπληροφόρησης και προπαγάνδας. Θα μπορούσε να παίξει ίσως κάποιο πτώμα σε αποσύνθεση σε κάποια αστυνομική σειρά, πχ «Κόκκινος κύκλος», «Ιστορίες του αστυνόμου Μπέκα» κ.α. Μην ξεχνάμε πως η Σπυράκη πήγε μπροστά γιατί κρατούσε το στόμα της κλειστό, κι όχι επειδή μίλαγε.
Ξένη σειρά κάποια με βρικόλακες ή ζόμπι. Ό,τι πίνει αίμα τέλος πάντων. Όπως κι ο Μητσοτάκης που έχει παράδοση στην ανθρωποφαγία. Θα μπορούσε να είναι ο αρχιερέας της ταινίας «Apocalypto», κάποιος ανθρωποφάγος που κυνηγά τον πρωταγωνιστή, ή όλοι οι ρόλοι του Κρίστοφερ Λι που κάνει το Δράκουλα ή τον Ιεροεξεταστή. Θα μπορούσε επίσης να είναι ο Αυτοκράτορας - άρχοντας των Σιθ στον Πόλεμο των Άστρων.
Δυστυχώς όλοι αυτοί δεν έγιναν ηθοποιοί, έτσι χάσαμε εμείς.
Στο σύντροφο Κουτσούμπα θα το έδινα το ρόλο του στρατάρχη Αλεξάντρ Μιχάηλοβιτς Βασιλιέφσκι στη Σοβιετική ταινία του 1949 «Η μάχη του Στάλινγκραντ». Όποιος δεν την είδε, χάνει. Εδώ μπορείτε να τη δείτε με Ελληνικούς υπότιτλους.
Μια και μοίρασα ρόλους, να πάρω κι εγώ έναν. Της Ρίτας Χέιγουορθ στην ταινία «Σαλώμη», όπου θα έχω τον ομώνυμο ρόλο. Μοιάζω με Σαλώμη ή με Ρίτα; Καμία σχέση. Μοιάζω με το Βαγγέλη Μαρινάκη, όπως θα είναι σε 20 χρόνια. Χάλι δηλαδή. Βαγγέλη, αν πούμε κάτι που σε πείραξε, τσιμέντο να γίνει.
Όμως θέλω να χορέψω το χορό των 7 πέπλων μέχρι να μείνω ολόγυμνος ζητώντας το άδειο κεφάλι του μαλάκα του σανοφάγου ψηφοφόρου, που ψήφισε όλους αυτούς τους υποκριτές, τα λαμόγια της δεξιάς, για να παίξω μπάλα μ’ αυτό. Γιατί, καρδιά μου, αν δεν τους ήθελε μεγάλο μέρος του κοινού, θα έπαιζαν το ρόλο του ισοβίτη. Εδώ η ταινία στην οποία δεν εμφανίζομαι (ευτυχώς) πουθενά.
Δημοσίευση σχολίου