¨ΕΝΑΣ ΑΔΙΣΤΑΚΤΟΣ ΔΟΛΟΦΟΝΟΣ ΤΟΥ ΠΑΡΑΚΡΑΤΟΥΣ ΟΜΟΛΟΓΗΣΕ: “ΣΚΟΤΩΣΑ ΧΙΛΙΑ ΑΤΟΜΑ”
Ο Αϊχάν Τσαρκίν, ένα από τα όργανα του παρακράτους που υπηρέτησε στις Ειδικές Δυνάμεις Επιχειρήσεων της Αστυνομίας, αφού έχει απολυθεί από τη θέση του εμφανίστηκε σε μια τηλεοπτική εκπομπή και δήλωσε περήφανος: “μέχρι σήμερα στον αγώνα ενάντια στην τρομοκρατία ίσως έχω σκοτώσει χίλια άτομα».
Τα λόγια του Α. Τσαρκίν που είναι στην ουσία ομολογία, μας θύμισε τον Μεχμέτ Αγάρ, τον αρχηγό των παρακρατικών συμμοριών που είπε δημόσια «στο όνομα του κράτους πραγματοποιήσαμε χίλιες επιχειρήσεις με βασανιστήρια, εκτελέσεις και με αγνοούμενους». Ο Μεχμέτ Αγάρ έχει υπηρετήσει στο σύστημα ως Γενικός Διευθυντής Ασφάλειας, ανάλαβε διάφορα ανώτατα καθήκοντα όπως υπουργός Δικαιοσύνης, υπουργός Εσωτερικών και ύστερα Πρόεδρος του Κόμματος του Ορθού Δρόμου.
Αυτοί που μιλάνε είναι τα όργανα του κράτους, με τα οποία διαπράττει τα εγκλήματά του σε βάρος όσων εναντιώνονται στο κατεστημένο. Αυτοί που ομολογούν τα εγκλήματά τους είχαν αναλάβει καθήκοντα σε όλες τις βαθμίδες του κρατικού μηχανισμού. Όπως δηλώνουν και οι ίδιοι, όλες οι παρακρατικές ενέργειες τους ήταν γνωρίζονταν από τα νόμιμα και ανώτερα όργανα του κράτους. Εκτελούσαν τις διαταγές που λάμβαναν από αυτούς. Αυτοί οι «χίλιοι άνθρωποι» που δολοφονήθηκαν από τις παρακρατικές ή κρατικές συμμορίες στους δρόμους, στα σπίτια και τους χώρους εργασίας τους ήταν οι επαναστάτες, δημοκράτες, αγωνιστές που πάλευαν για μια ανεξάρτητη δημοκρατική χώρα.
Το μεγάλο ερώτημα που προκύπτει είναι, πώς ένας δολοφόνος μπορεί να κυκλοφορεί ελεύθερος και πώς μπορεί να μιλά σε μια τηλεοπτική εκπομπή; Ορισμένα αποσπάσματα από την ομολογία του Αϊχάν Τσαρκίν είναι ότι:
*12 Ιουλίου 1991, στην Κωνσταντινούπολη, σε διαφορετικά σημεία, σε σπίτια και σε χώρους εργασίας δολοφονήθηκαν 12 αγωνιστές της Επαναστατικής Αριστεράς(DEV SOL).
Οι δικαστικές αρχές δήθεν δίκαζαν τους δολοφόνους που εκτέλεσαν εν ψυχρώ 12 ανθρώπους. Στις 8 Φεβρουαρίου του 1995, το δικαστήριο αποφάσισε να κηρύξει «αθώους» τους δολοφόνους του κράτους. Σε αυτές τις δολοφονίες συμμετείχαν ο Αϊχάν Τσαρκίν και ο Μεχμέτ Αγάρ που τότε ήταν Διευθυντής Ασφάλειας στην Πόλη.
*Στις 16-17 Απριλίου 1992, στην Πόλη δολοφονήθηκαν 10 αγωνιστές της DEV SOL από τους οποίους οι 2 ήταν μέλη της Κεντρικής Επιτροπής.
Ύστερα από τις καταγγελίες των συγγενών των δολοφονημένων αγωνιστών ξεκίνησε μια εικονική δίκη. Ήταν τόσο εικονική, που οι δολοφόνοι έλεγαν στους δικαστές «πρέπει αυτή τη δίκη να την διευθετήσουμε».
*Στις 23 Απριλίου 1992, στην Πόλη, δολοφονήθηκε ο Ιμπραήμ Γιαλτσίν μέλος της DEV SOL. Το δικαστήριο αθώωσε τους δολοφόνους.
*Στις 14 Ιουλίου 1992, στη συνοικία Κασίμ πασα της Πόλης, δολοφονήθηκαν δύο επαναστάτες. Στη δίκη που έγινε οι δολοφόνοι αθωώθηκαν.
*Στις 13 Αυγούστου 1993, στην Πόλη, μέσα σε μια στοά δολοφονήθηκαν 5 αγωνιστές.
*Ο Ερντογάν Σακάρ, αγωνιστής της DEV SOL συνελήφθη από τις δυνάμεις ασφάλειας και εξαφανίστηκε. Είναι ακόμα αγνοούμενος και κανείς δεν γνωρίζει τίποτα για τη τύχη του.
*Στις 23 Μαρτίου 1993, στην συνοικία Μπαχτσελίεβλερ της Πόλης, δολοφονήθηκαν τρεις αγωνιστές της DEV SOL.
*Στις 10 Απριλίου 1996, στη συνοικία Γκιόζτεπε της Πόλης, δολοφονήθηκαν δύο επαναστάτες στη μέση του δρόμου.
Σε κάποιες από αυτές τις δολοφονίες, συγκεντρώθηκαν φασίστες στον τόπο των δολοφονιών και χειροκρότησαν τους δολοφόνους. Μετά από κάθε τέτοιου είδους δολοφονία στους κεντρικούς τίτλους των αστικών εφημερίδων οι δολοφόνοι χαρακτηρίστηκαν «ήρωες», και μολονότι διέπραξαν εγκλήματα δεν σχηματίστηκε δικογραφία εναντίον τους. Όταν καθορίζονταν δικάσιμοι είτε το αδίκημα παραγραφόταν λόγω παρέλευσης χρόνου είτε αθωωνόντουσαν με την αιτιολογία των ελλιπών στοιχείων. Επίσης, κατά τη διάρκεια των δικών συγκεντρώνονταν Γκρίζοι Λύκοι μπροστά στα δικαστήρια και απευθυνόμενοι στους δολοφόνους φώναζαν «η Τουρκία αισθάνεται περήφανη για εσάς». Οι δολοφόνοι δεν καταδικάστηκαν, αντίθετα επιβραβεύτηκαν, γιατί όλα τα εγκλήματα διαπράχθηκαν στο όνομα του κράτους. Γι’ αυτούς τους λόγους εμφανίζεται και περιγράφει τις πράξεις του στην τηλεόραση, γιατί γνωρίζει ότι δεν θα τιμωρηθεί.
Οι οικογένειες των Κρατούμενων έκλεισαν τους δρόμους
Οι αστυνομικοί επιτέθηκαν ανοίγοντας πυρά
Στις 20 Οκτώβρη του 2008, μέλη και φίλοι του TAYAD - του Συλλόγου των Οικογενειών των πολιτικών κρατούμενων για Συμπαράσταση και Αλληλοβοήθεια –, διοργάνωσαν μαζική Συνέντευξη Τύπου ενάντια στα λευκά κελιά, μπροστά στα γραφεία της Νομαρχιακής Επιτροπής του κυβερνώντος κόμματος ΑΚΡ.
Στις ομιλίες τους τόνισαν ότι ο υπουργός Δικαιοσύνης δεν εφαρμόζει την εγκύκλιο που ανακοίνωσε σχετικά με τις συνθήκες που επικρατούν στα λευκά κελιά. Μετά τις ομιλίες τους, έκλεισαν το δρόμο με συμβολικά φέρετρα που συμβόλιζαν τους 122 ανθρώπους που έχασαν τη ζωή τους στον αγώνα ενάντια στα λευκά κελιά.
Οι διαδηλωτές τόνισαν ότι η κυβέρνηση του Τ. Ερντογάν δεν εφαρμόζει την εγκύκλιο που ανακοίνωσε και δεν προωθεί καμία διαδικασία επίλυσης του προβλήματος.
Αμέσως μετά από το κλείσιμο του δρόμου, οι αστυνομικοί με πολιτικά άρχισαν να πυροβολούν εναντίον των συγκεντρωμένων. Οι διαδηλωτές τους απάντησαν με αγωνιστικά συνθήματα και πέτρες. Η αστυνομική τρομοκρατία συνεχίστηκε στους δρόμους και σημειώθηκαν πολλές συλλήψεις.
Δημοσίευση σχολίου