Σιγά μην ασχοληθούμε τώρα που χιλιάδες κρατούμενοι κάνουν απεργία πείνας γιατί όπως δηλώνει ένας απ’ αυτούς: «Έχουμε το δικαίωμα να εκτίσουμε την ποινή μας ως άνθρωποι. Στους ζωολογικούς κήπους φροντίζουν περισσότερο τα άδικα φυλακισμένα θηλαστικά…».
Και τι έγινε αν μερικοί απ’ αυτούς κατάντησαν να βρίσκονται στα νοσοκομεία αφού κινδυνεύει η υγεία τους απ’ την απεργία πείνας; Δικοί τους επιλογή ήταν.
Οσο για το ότι κάποιοι απ’ τους φυλακισμένους που έραψαν τα στόματα τους για να δείξουν την αποφασιστικότητα τους, μην δίνετε σημασία.
Αυτοί «υποδαυλίζονται από οργανώσεις της εξωκοινοβουλευτικής αριστεράς» που είπε και ο τρισμέγιστος υπουργός Δικαιοσύνης Χατζηγάκης.
Και φυσικά δεν αξίζει να μιλήσουμε που το δημόσιο σύστημα υγείας κατέρρευσε εντελώς, αφού ο ατσαλάκωτος Αβραμόπουλος και η κυβέρνηση του, έκλεισαν τις στρόφιγγες της κρατικής χρηματοδότησης.
Η Ν.Δ έχει άλλες προτεραιότητες.
Δεν είδατε χτες; Η βουλή τους ψήφισε το νομοσχέδιο που χαρίζει 28 δισεκατομμύρια ευρώ στους τραπεζίτες. Αυτοί έχουν ανάγκη αφού είναι οι στυλοβάτες του έθνους.
Και στο φινάλε ποιος σας είπε ότι έχουν πρόβλημα οι έμποροι υγείας;
Αν έχετε αμφιβολία ρίξτε μια ματιά στους ισολογισμούς των μαγαζιών τους και θα διαπιστώσετε ότι εξασφαλίζουν υπερκέρδη ξεζουμίζοντας τους ασθενείς την ώρα της ανάγκης.
Να μην αναφερθούμε για τον υπερδανεισμό απ τις τράπεζες στον οποίο αναγκάζονται να οδηγούνται τα λαϊκά νοικοκυριά που ασφυκτιούν απ’ την οικονομική ανέχεια που βιώνουν.
Την τοκογλυφία τους θα την εισπράξουν οι τράπεζες αφού όπως λέει και ο Θ. Πάγκαλος: «Τα golden boys της Νέας Δημοκρατίας βάζουν ημικακοποιούς να εισπράξουν τα χρέη του κόσμου. Το επόμενο βήμα είναι να στείλουν μπράβους με ρόπαλα στα χέρια, όπως γινόταν την εποχή της ποτοαπαγόρευσης στην Αμερική». Οπότε δεν πρέπει να μας απασχολεί ούτε αυτό το θέμα.
Για την ακρίβεια που καλπάζει, την ανεργία που σαρώνει, την οικονομική ασφυξία που βιώνει ο εργαζόμενος λαός δεν έχουμε να πούμε τίποτα επειδή είμαστε στο πνεύμα της εποχής.
Αν τυχόν πούμε τις σκέψεις μας τότε θα χαρακτηριστούμε «παλαιοκομμουνιστές», με «ξύλινο πολιτικό λόγο», που «δεν αντιλαμβανόμαστε τα μηνύματα της εποχής».
Για σκεφτείτε να λέγαμε ότι για να αναστραφεί αυτή η βάρβαρη, για τον εργαζόμενο λαό, πραγματικότητα, ο εργάτης πρέπει να οργανωθεί σε ταξικές συλλογικότητες, να απαιτήσει αυτά που του ανήκουν με μορφές αγώνα πέρα απ’ «την αστική νομιμότητα», να εξεγερθεί απέναντι στον ταξικό του αντίπαλο. Και αυτός είναι το κράτος και τα μονοπώλια…
Δημοσίευση σχολίου