Οι τυχάρπαστες πολιτικές συνεργασίες που τον μόνο σκοπό έχουν την εκλογική επιβίωση ενός πολιτικού σχεδιασμού έχουν και το ανάλογο αποτέλεσμα. Αυτό που βιώνει τώρα ο Συνασπισμός.
«Και τα κόμματα είναι κάποιες φορές σαν τα μελίσσια: μια νέα βασίλισσα παίρνει ένα σμήνος από ανανεωτικές μέλισσες - μέλη καθοδηγητικών οργάνων, μέλισσες - βουλευτές και μέλισσες - εργάτριες (και τον ανάλογο αριθμό κηφήνων που δεν λείπουν από τα κόμματα) και τραβάει γι' αλλού», γράφει ο Θ. Καρτερός στην ΑΥΓΗ, προαναγγέλλοντας το τέλος αυτού του πολιτικού μορφώματος.
Από κει και πέρα όμως είναι εντελώς υποκριτικό να ακούς στελέχη του ΠΑΣΟΚ –σαν την Δαμανάκη και τον Μπίστη- που τώρα τους έπιασε ο πόνος για την περιπέτεια που περνάει ο Συνασπισμός.
Όπως επίσης είναι προκλητικό να ακούς δημοσιοκάφρους να εκφράζουν την θλίψη τους γιατί δεν ευοδώθηκε αυτό το πολιτικό εγχείρημα, όταν είναι τα ίδια άτομα που έριξαν τόνους λάσπης και προβοκάτσιας στον Συνασπισμό για την στάση που είχε κρατήσει στα γεγονότα του Δεκέμβρη.
Δημοσίευση σχολίου