Ενας αμήχανος, αγχωμένος, κουρασμένος πρωθυπουργός κούνησε το μαντίλι αποχαιρετισμού στην κυβερνητική εξουσία με την συνέντευξη του έδωσε στην ΔΕΘ.Παράλληλα δεν παρέλειψε να δώσει και τους όρκους υποταγής στο μεγάλο κεφάλαιο το οποίο υπηρετεί με τόση συνέπεια τα τελευταία χρόνια.
Αν και οι δημοσιοκάφροι με τις ερωτήσεις τους απέφυγαν να τον στριμώξουν με «δύσκολες» ερωτήσεις (Δεν ρου απέδωσαν την παραμικρή ευθύνη για το ότι επί κυβερνήσεως του λαμπάδιασε η μισή Ελλάδα και κάηκαν 80 άνθρωποι, δεν ακούσαμε κουβέντα που οδήγησε σε μαρασμό όλο τον μικρομεσαίο αγροτικό πληθυσμό, δεν αναφέρθηκαν καν στην λεηλασία των αποθεματικών των ασφαλιστικών Ταμείων που οδήγησε σήμερα περίπου 1,3 εκατομμύρια συνταξιούχους -το 60% του συνόλου- να επιβιώνουν με συντάξεις κάτω από 600 ευρώ κ.λ.π) ο Καραμανλής ήταν κατώτερος του αναμενομένου και φανταζόμαστε ότι απογοήτευσε και τα ίδια τα στελέχη του κόμματος του.
Πέρα του ότι ο αρχηγός της Ν.Δ προσπάθησε να μαντρώσει τα κομματικά του πρόβατα να μην ζητήσουν στάνη με βοσκό τον Παπανδρέου και τον Καρατζαφέρη, κάνοντας τους ενέσεις κομματικού πατριωτισμού, μας είπε και κάποιες «καθαρές κουβέντες» όπως ανέφερε.
Και ποιες ήταν αυτές; Ότι πάλι οι μισθωτοί, οι συνταξιούχοι, ο εργαζόμενος λαός πρέπει να πληρώσει το μάρμαρο για να μπορούν απρόσκοπτα τα κέρδη του ντόπιου παρασιτικού κεφαλαίου να βρίσκονται στα ύψη.
Δεν είπε κουβέντα ο Καραμανλής για την φορολογία του μεγάλου κεφαλαίου, των πλουτοκρατών, της τεράστιας εκκλησιαστικής περιουσίας, των τραπεζιτών. Αυτό που ακούσαμε απ’ το στόμα του είναι για «κρίσιμες αποφάσεις που έχει ανάγκη ο τόπος» κι αυτές μεταφράζονται στο πάγωμα μισθών και συντάξεων για τα επόμενα δυο χρόνια.
Όλα τα υπόλοιπα που είπε ο Καραμανλής ήταν κοινοτυπίες και αποσκοπούσαν στην στρατηγική του να διαχειριστεί την επερχόμενη εκλογική του ήττα επιδιώκοντας να μην είναι συντριβή.
Δημοσίευση σχολίου