«Το συνέδριο αποκρούει κατηγορηματικά την τρομοκρατία, δηλαδή το σύστημα των πολιτικών εκτελέσεων μεμονωμένων προσώπων σαν μέθοδο πολιτικής πάλης τελείως ακατάλληλη για την παρούσα στιγμή, γιατί αποσπά τις καλύτερες δυνάμεις από την άμεση και επιταχτικά αναγκαία δουλειά οργάνωσης και ζύμωσης, σπάει τη σύνδεση των επαναστατών με τις μάζες των επαναστατικών τάξεων του πληθυσμού, καλλιεργεί και τους ίδιους τους επαναστάτες και στον πληθυσμό γενικά τις πιο στραβές αντιλήψεις για τα καθήκοντα και τις μεθόδους πάλης ενάντια στην απολυταρχία».«Μόνο το μαζικό κίνημα μπορεί να θεωρηθεί σαν πραγματική πολιτική πάλη. Και οι μεμονωμένες τρομοκρατικές ενέργειες μπορούν και πρέπει να φέρουν όφελος μόνο όταν βρίσκονται σε στενή και άμεση σύνδεση με το μαζικό κίνημα».
Επειδή λάβαμε κάποια e-mail που μας ζητάν να ξανατοποθετηθούμε για την ένοπλη επίθεση που σημειώθηκε στο Α.Τ Αγίας Παρασκευής, και για την δράση των ένοπλων οργανώσεων γενικότερα, επανερχόμαστε τηλεγραφικά στο θέμα.
Διαβάσαμε και εμείς σήμερα δεκάδες δημοσιεύματα που κινούνται μεταξύ προβοκατορολογίας και … ψυχιατρικής προσέγγισης, για την ταυτότητα των ατόμων που επέλεξαν να αμφισβητήσουν ένοπλα την καπιταλιστική βαρβαρότητα.
Φυσικά και δεν θα πέσουμε σ’ αυτή την λούμπα. Θεωρούμε τις οργανώσεις ένοπλης μειοψηφικής βίας μέρος του επαναστατικού κινήματος άσχετα αν δεν συμφωνούμε στον τρόπο δράσης τους.
Δεν μας είναι όμως το ευκολότερο πράγμα να κάνουμε δημόσια κριτική σε άτομα που οι επιλογές τους μπορεί να τους οδηγήσουν στον θάνατο ή στην καλύτερη γ’ αυτούς περίπτωση να σαπίσουν σε ένα υπόγειο φυλακής.
Και ξέρουμε, παρακολουθώντας τις δίκες για τα φερόμενα μέλη της 17 Νοέμβρη, τι αντιμετώπισαν απ’ το αστικό κράτος όσοι έσπασαν το κρατικό μονοπώλιο της βίας. Είχαν να αντιμετωπίσουν ειδικούς νόμους, ειδικά δικαστήρια, για να καταλήξουν σε ειδικά κελιά.
Από κει και πέρα όμως, για να μην θεωρηθεί ότι αποφεύγουμε να τοποθετηθούμε στην συγκεκριμένη ενέργεια της επίθεσης στο Α.Τ Αγίας Παρασκευής να παραθέσουμε ένα απόσπασμα από δήλωση του Δ. Κουφοντίνα που μας εκφράζει:
«… Χρειάζεται πολλή σκέψη πριν από τη δράση και κυρίως να μην παίρνουμε τις επιθυμίες μας για πραγματικότητα…. Η χώρα δεν βρίσκεται υπό ξένη κατοχή ώστε ο κάθε στρατιώτης του εχθρού να είναι και νόμιμος στόχος. Ούτε βρισκόμαστε σε φάση γενικευμένης επαναστατικής επίθεσης όπου ξεκαθαρίζουν οι ρόλοι».
Δημοσίευση σχολίου