Ο πρωθυπουργός της Τουρκίας πηγαίνει σε μία βδομάδα στην Αμερική. Ηδη σε Τουρκία και Αμερική έχει ξεκινήσει μία συζήτηση στα ΜΜΕ για το τι περιλαμβάνει η ατζέντα του Ερντογάν. Στην ουσία η ερώτηση «τι περιλαμβάνει η ατζέντα του Ερντογάν;» δεν είναι ένα μυστικό για όσους παρακολουθούν τις εξελίξεις.
Τους τελευταίους δύο μήνες υπάρχει μία έντονη κινητικότητα της διπλωματίας της Τουρκίας προς τις χώρες της ευρύτερης περιοχής. Οι επισκέψεις του Ερντογάν και του προέδρου της Δημοκρατίας Αμπντουλάχ Γκιούλ σε Ιράκ, Ιράν, Αζερμπαϊτζάν, Αρμενία και Πακιστάν είναι φανερό πως έγιναν με συνεννόηση και συμφωνία με τον Ομπάμα.
Στην ουσία στη συνάντηση Ερντογάν και Ομπάμα που είχε γίνει στα τέλη Σεπτέμβρη είχε συζητηθεί με τι ατζέντα πρέπει να πάει η Τουρκία στην Αμερική και ποιό ρόλο πρέπει να αναλάβει.
Γι’ αυτό, όταν είχε αναφέρει για την επίσκεψη του Ερντογάν στην Αμερική ο εκπρόσωπος του Λευκού Οίκου, είχε τονίσει ότι «με αγωνία περιμένουμε την επίσκεψη του Ερντογάν» (δύο φορές ακριβώς έτσι είχε εκφραστεί η επίσκεψη του Ερντογάν απ’ τα στελέχη του Ομπάμα).
Ο υπουργός Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου στη συνέντευξη που είχε δώσει στη Newsweek για αυτά τα θερμά λόγια των αμερικανών είχε απαντήσει με την εξής έκφραση: «τα δέκα σημαντικά κεφάλαια της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής και τα δέκα κεφάλαια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι τα ίδια».
Να επαναλάβουμε τα γνωστά για άλλη μία φορά: Η Τουρκία θα ζητήσει απ’ την Αμερική την εξάλειψη του ΡΚΚ απ’ τα βουνά Καντίλ και να προχωρήσει η Ουάσιγκτον σε πιο έντονες και σκληρές πιέσεις στις δυτικές κυβερνήσεις για τον περιορισμό, της εξάλειψης αν γίνετε, της δράσης του ΡΚΚ.
Η άλλη απαίτηση της κυβέρνησης της Τουρκίας είναι να ζητήσει περισσότερη βοήθεια της Αμερικής για την ενταξιακή πορεία της Τουρκίας στην Ευρωπαϊκή Ένωση και ίδιες απαιτήσεις θα εκφράσει για το κατεχόμενο απ’ την Τουρκία τμήμα της Κύπρου.
Οι απαιτήσεις της Αμερικής απ’ την Τουρκία είναι και περισσότερες και αρκετά σημαντικές για την περιοχή. Είναι πολύ πιθανόν ο Ομπάμα να ζητήσει απ’ την Τουρκία να στείλει περισσότερους στρατιώτες στο Αφγανιστάν, να αυξηθεί η πίεση πάνω απ’ το Ιράν κ.α. Επίσης θα ζητήσει απ’ την Τουρκία να αποχωρήσουν οι κατοχικές στρατιωτικές αμερικανικές δυνάμεις του Ιράκ που βρίσκονται μέσα στο Τουρκικό έδαφος και αυτές να αναπληρωθούν από τούρκικα στρατεύματα.
Το ενδεχόμενο να ζητήσει ο Ομπάμα από τον Ερντογάν η Τουρκία να συσφίξει τις διπλωματικές της σχέσεις με το Ισραήλ είναι επίσης πολύ ισχυρό.
Είναι φανερό ότι όταν ο υπουργός Εξωτερικών της Τουρκίας Αχμέτ Νταβούτογλου δήλωνε «τα δέκα σημαντικά κεφάλαια της εξωτερικής πολιτικής της Αμερικής και τα δέκα κεφάλαια της τουρκικής εξωτερικής πολιτικής είναι τα ίδια», έδειχνε ότι η κυβέρνηση της Άγκυρας είναι έτοιμη να υλοποιήσει τις απαιτήσεις που θα θέσει η Αμερικανική κυβέρνηση.
Και μπορεί να είναι αυτές οι προθέσεις που έχει η κυβέρνηση της Τουρκίας όμως το αν θα υλοποιηθούν εξαρτάται από πολλούς παράγοντες. Κύρια από τις αντιδράσεις που θα προκληθούν στον ισλαμικό κόσμο αλλά και στο εσωτερικό της Τουρκίας.
Κανείς δεν μπορεί να υποτιμήσει το γεγονός ότι ο ισλαμικός κόσμος αντιμετωπίζει απαξιωτικά τις κυβερνήσεις που είναι άβολα όντα στις προσταγές της Ουάσιγκτον, ενώ είναι διάχυτο το κλίμα απέχθειας των αμερικάνικων στρατιωτικών δυνάμεων στην περιοχή.
Οι αρχές της Τουρκίας προσπαθούν να αποπροσανατολίσουν τον κόσμο υπονοώντας ότι κινούνται προς το συμφέρον των χωρών της περιοχής και όχι προς το συμφέρον της Αμερικής. Και θέλουν οι λαοί της περιοχής να πιστέψουν σ’ αυτό το παραμύθι. Οι δυσκολίες για την υλοποίηση των αμερικανικών απαιτήσεων βρίσκονται ακριβώς σ’ αυτό το σημείο.
Είναι φανερό ότι η Αμερική στην περιοχή χάνει την επιρροή και την αξιοπιστία της. Γι’ αυτό οι υπηρέτες και οι συνεργάτες της Αμερικής έχουν αρκετά σοβαρά προβλήματα στην υλοποίηση των αμερικάνικων πολιτικών σ’ αυτό τον γεωγραφικό χώρο.
Αυτό είναι και ο λόγος που πιστεύουμε ότι οποιαδήποτε συμφωνία επιτευχθεί μεταξύ Ερντογάν-Ομπάμα στην πρακτική υλοποίησή της θα έχει προβλήματα. Το ίδιο σκηνικό το είδαμε απέναντι στην πολιτική του Ιράν για την πυρηνική ενέργεια, όπως επίσης και στην κατοχή του Αφγανιστάν. Θεωρητικά μπορεί η απόψεις Τουρκίας – Αμερικής να ήταν ταυτόσημες, στην πράξη όμως υπήρξαν τέτοιες ενέργειες που ακύρωναν τα θεωρητικά κατασκευάσματα.
Με λίγα λόγια είναι δύσκολη η δουλειά των συνεργατών του ιμπεριαλισμού. Φαίνεται πως δεν μπορούν να υλοποιήσουν τους σχεδιασμούς τους όπως θα ήθελαν. Οι κατά καιρούς αντιδράσεις του Ερντογάν αυτό υποδηλώνουν.
Δημοσίευση σχολίου