Ως … συνέταιρος της κυβέρνησης και των βιομηχάνων εμφανίζεται η ΓΣΕΕ, η οποία με το κατ’ όνομα διεκδικητικό πλαίσιο ενόψει της διαπραγμάτευσης για τη νέα Εθνική Γενική Συλλογική Σύμβαση Εργασίας, στηρίζει την πολιτική της λιτότητας, των απολύσεων και της ελαστικής εκμετάλλευσης.Αντί να απαιτήσει ριζικές αυξήσεις στους μισθούς και κατώτατο μισθό 1.400 ευρώ για όλους, όπως κάνουν πολλοί κλάδοι εργαζομένων, με δεδομένο ότι όπως και η ίδια δηλώνει, η Ελλάδα έχει διπλάσιο ποσοστό φτωχών εργαζομένων (14%) από το μέσο όρο (7%) στην ΕΕ, η ΓΣΕΕ αρνείται να διεκδικήσει καν ποσοστό αύξησης, ώστε να μην βρεθεί εκ των υστέρων, όταν θα βάλει την προδοτική υπογραφή της εκτεθειμένη.
Αντίθετα, «διασπά» τους εργαζόμενους σε δυο ταχύτητες: Για το πιο φτωχό και νεότερο κομμάτι εργαζόμενων προτείνει αυξήσεις ψίχουλα στον κατώτερο μισθό, ενώ στους υπόλοιπους βάζει θηλιά, θέτοντας η ίδια ως ανώτατο όριο τον πληθωρισμό, δηλαδή το 2%!
Στο άθλιο σχέδιο της νέας σύμβασης, η ΓΣΕΕ τάσσεται αναφανδόν υπέρ της ελαστικής εργασίας, αφού προτείνει … διορθώσεις στη σημερινή εργασιακή ζούγκλα.
Αντί να απαιτήσει την κατάργηση κάθε μορφής ελαστικής εκμετάλλευσης, η συνδικαλιστική γραφειοκρατία βαφτίζει «αιτήματα» τη θέσπιση «κατώτατου ορίου ωρών εργασίας στη μερική απασχόληση 4 ώρες ανά ημέρα…» και «ανώτατου επιτρεπόμενου ορίου εργαζομένων με μειωμένη απασχόληση ανά επιχείρηση 10% του προσωπικού τους». Ομολογεί τη συμφωνία της με την εκ περιτροπής εργασία που εφάρμοσαν εργοστάσια που αργότερα έκλεισαν αρκεί να υπάρχει «έγγραφη συμφωνία εργοδότη και μισθωτού».
Ακόμα και με το αίσχος της μαθητείας και της απλήρωτης εργασίας που συνεπάγεται συμφωνεί η ΓΣΕΕ (επαναλαμβάνει τα ίδια για 10% του προσωπικού!). Αντί να οργανώσει τον αγώνα για κατάργηση των απολύσεων ζητά … κοινωνικό σχέδιο από τους εργοδότες και «διαβούλευση», ενώ επαναφέρει το … επαναστατικό αίτημα της «αιτιολόγησης των απολύσεων», λες κι αυτό είναι που θα αποτρέψει τους εργοδότες να κάνουν ό,τι θέλουν.
Πριν
Δημοσίευση σχολίου