Στην πόλη του Ισραήλ Χέρζλίνια γίνετε αυτές τις μέρες, - απ’ ότι διαβάζουμε στην εφημερίδα The Independent γιατί οι ντόπιες φυλλάδες δεν αναφέρουν το παραμικρό- ένα συνέδριο που έχει τίτλο «Το Ισραήλ υπό ομηρία» στο οποίο συμμετέχουν στρατιωτικοί και πολιτικοί ηγέτες του Ισραήλ.
Οι εργασίες του συνεδρίου είναι «κλειστές» και φυσικά δεν θα μάθουμε τι αποφάσισαν εκεί μέσα.
Αυτό που μπορεί να υποθέσουμε είναι ότι οι σιωνιστές με την συνεργασία των Αμερικανών προστατών τους κάτι σχεδιάζουν και προετοιμάζουν την διεθνή κλιμάκωση της προπαγάνδας τους.
(Ισως δεν είναι τυχαίο μ αυτό το γεγονός η πρόσφατη προβοκατόρικη πυρπόληση της συναγωγής στα Χανιά).
Αυτό που μπορεί να σχολιάσουμε προς το παρόν είναι ο τίτλος του συνεδρίου: «Το Ισραήλ υπό ομηρία»!!!
Είναι καταπληκτικό να θέλει ο θύτης να εμφανιστεί σαν θύμα και μάλιστα σ’ αυτή την κατεύθυνση του θα επικεντρώσει όλη του την προπαγάνδα.
(Το ότι θα βρεθούν και ντόπια αργυρώνητα δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια να εξυπηρετήσουν τις σκοπιμότητες των σιωνιστών το θεωρούμε δεδομένο.
Για να σχηματίσει κάποιος ολοκληρωμένη άποψη το τι συμβαίνει στην Μέση Ανατολή θα του προτείναμε να διαβάσει το καταπληκτικό βιβλίο του Νασίμ Αλάτρας: «Παλαιστίνη-Αιτίες και Μύθοι, η Σύγκρουση στη Μέση Ανατολή από το 1917».
Επιγραμματικά να αναφέρουμε κάποια πράγματα. Μιλάει ότι βρίσκετε σε «ομηρία» το κράτος του Ισραή λες και μπορούμε να ξεχάσουμε την εισβολή που έκανε στον Λίβανο το 1982 και τον θάνατο 15.000 Λιβανέζων και Παλαιστινίων. Να διαγράψουμε απ’ την μνήμη μας τη Σάμπρα και Σατίλα, τη σφαγή της Κανά το 1996. Να ξεχάσουμε τους 1.500 νεκρούς το 2006 στον πόλεμο του Λιβάνου και τους 1.300 Παλαιστίνιους που σκοτώθηκαν στην πρόσφατη ισραηλινή εισβολή στη Γάζα.
Είναι να μην τα παίρνεις στο κρανίο όταν διαβάζεις στην εφημερίδα ότι αυτό το συνέδριο γίνετε γιατί «Το Ισραήλ βρίσκεται αντιμέτωπο με μια άνευ προηγουμένου επικίνδυνη επίθεση»;.
Εντάξει, ρε γμτ, την ιστορία την γράφουν οι νικητές αλλά είναι τόσο πρόσφατα τα γεγονότα που μόνο κάφροι μπορεί να τσιμπήσουν στην προπαγάνδα των σιωνιστών.
Αναμένοντας την δικαστική απόφαση για τον Ν. Ρωμανό
-
Εκατοντάδες είναι αυτοί/ες που ανταποκρίθηκαν στα καλέσματα για συγκέντρωση
συμπαράστασης στον Νίκο Ρωμανό και έτσι βρίσκονται έξω απ΄ το κτίριο
Πριν από 1 ώρα
+ σχόλια + 3 σχόλια
Εδώ και το αρχικό δημοσίευμα του Independent, από τον Robert Fisk, έναν από τους ελάχιστους αξιοπρεπείς ανθρώπους που καλύπτουν το ρεπορτάζ της Μ. Ανατολής, οι περισσότεροι είναι παπαγαλάκια:
http://www.independent.co.uk/opinion/commentators/fisk/robert-fisk-israel-feels-under-siege-like-a-victim-an-underdog-1886332.html
Με την ευκαιρία αυτή πάντως να πω και μια γενικότερη παρατήρηση προς το blog, που είναι πολύ καλό και το παρακολουθώ, ωστόσο υπάρχει ένα σημείο που με προβληματίζει: Η απαισιοδοξία που εκπέμπεται. Για παράδειγμα, σε προηγούμενη ανάρτηση είδα τη φράση "το κεφάλαιο είναι το μόνο που διεξάγει ταξικό πόλεμο", ή σε αυτή την ανάρτηση βλέπω τη φράση "την ιστορία την γράφουν οι νικητές".
Δεν είναι έτσι. Σίγουρα η κατάσταση είναι άσχημη, ωστόσο ας μην παρουσιάζουμε τα πράγματα χειρότερα απ' ότι πράγματι είναι:
Η ταξική πάλη διαξάγεται πάντα, και προφανώς διεξάγεται από 2 κύριες δυνάμεις (αλλιώς δεν θα υπήρχε και πάλη, ή ίδια η έννοια της πάλης προυποθέτει την ύπαρξη δύο δυνάμεων τουλάχιστον).
Απλά η εργατική τάξη είναι ανοργάνωτη, μη συνειδητοποιημένη σε σχέση με το κεφάλαιο, και γι' αυτό χάνει.
Η ταξική πάλη όμως δε σταματά, συνεχίζεται, και αυτή γράφει ιστορία, όχι οι νικητές. Αν την ιστορία την έγραφαν αποκλειστικά οι νικητές, τότε δε θα ξέραμε και τίποτα, όμως κάτι ξέρουμε, έτσι δεν είναι: Ανάλογα με την εξέλιξη της ταξικής πάλης γράφεται και η ιστορία, όσο πιο καλοί είναι οι συσχετισμοί για την μία ή την άλλη τάξη, τόσο πιο κοντά στη δική της εκδοχή είναι η "επίσημη ιστορία"
Σύντροφε όταν γράφουμε ότι το κεφάλαιο είναι το μοναδικό που διεξάγει αυτή την στιγμή ταξικό πόλεμο δεν εκφράζουμε απαισιοδοξία.
Απλώς μια διαπίστωση κάνουμε με δεδομένο, για μας, ότι οι πρωτοπόρες εργατικές μάζες έχουν εγκλωβιστεί τον κοινοβουλευτικό κρετινισμό, έχουν σαν ευαγγέλιο την παραλυτική αστική νομιμότητα γι’ αυτό δεν μπορούν να αντιμετωπίσουν αποτελεσματικά την επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.
Το ίδιο πράγμα το λες και συ με άλλα λόγια: «Απλά η εργατική τάξη είναι ανοργάνωτη, μη συνειδητοποιημένη σε σχέση με το κεφάλαιο, και γι' αυτό χάνει».
Οσο για το ότι την επικρατούσα ιστορία την γράφουν οι νικητές δεν το λέμε εμείς. Το λέει ο Μάρξ και ο Ενγκελς στο έργο τους «Γερμανική Ιδεολογία»: «Οι ιδέες της κυρίαρχης τάξης είναι σε κάθε εποχή οι κυρίαρχες ιδέες. Με άλλα λόγια, η τάξη που είναι η κυρίαρχη υλική δύναμη της κοινωνίας, είναι ταυτόχρονα η κυρίαρχη πνευματική της δύναμη. Η τάξη που έχει στη διάθεσή της τα μέσα της υλικής παραγωγής, διαθέτει ταυτόχρονα τα μέσα της πνευματικής παραγωγής, έτσι ώστε μιλώντας γενικά, οι ιδέες αυτών που δεν έχουν τα μέσα της πνευματικής παραγωγής υποτάσσονται σ' αυτά. Οι κυρίαρχες ιδέες δεν είναι τίποτε άλλο από την ιδεατή έκφραση των κυρίαρχων υλικών σχέσεων, είναι οι κυρίαρχες υλικές σχέσεις που συλλαμβάνονται σαν ιδέες, άρα είναι η έκφραση των σχέσεων που κάνουν μια τάξη κυρίαρχη, επομένως οι ιδέες της κυριαρχίας της. Τα άτομα που αποτελούν την κυρίαρχη τάξη, διαθέτουν ανάμεσα στ' άλλα συνείδηση και άρα σκέφτονται. Στο βαθμό, επομένως, που κυριαρχούν σαν τάξη και καθορίζουν όλη την έκταση μιας εποχής είναι αυτονόητο ότι το κάνουν αυτό παντού, επομένως, ανάμεσα στα άλλα, κυριαρχούν επίσης σαν στοχαστές, σαν παραγωγοί ιδεών και ρυθμίζουν την παραγωγή και διανομή των ιδεών της εποχής τους. Ετσι, οι ιδέες τους είναι οι κυρίαρχες ιδέες της εποχής τους».
"Η ταξική πάλη όμως δε σταματά, συνεχίζεται, και αυτή γράφει ιστορία, όχι οι νικητές. Αν την ιστορία την έγραφαν αποκλειστικά οι νικητές, τότε δε θα ξέραμε και τίποτα, όμως κάτι ξέρουμε, έτσι δεν είναι: Ανάλογα με την εξέλιξη της ταξικής πάλης γράφεται και η ιστορία, όσο πιο καλοί είναι οι συσχετισμοί για την μία ή την άλλη τάξη, τόσο πιο κοντά στη δική της εκδοχή είναι η "επίσημη ιστορία".
Δεν διαφωνούμε πουθενά. Ετσι συμβαίνει στην «επικρατούσα» ή την «επίσημη» όπως λες και συ ιστορία. Δεν πρέπει να κλείνουμε όμως τα μάτια στην σημερινή πραγματικότητα:
«Ούτε η πανούκλα, ούτε η αραποβλογιά κάμανε τόσο κακό στην ανθρωπότητα όσο οι ιστορικοί και η Ιστορία»
Γιάννης Σκαρίμπας
Με συντροφικούς χαιρετισμούς.
Υ.Γ Αν θες στείλε μας το e-mail σου να σου στείλουμε πρόσκληση να ανεβάζεις αναρτήσεις και στο μπλογκ μας. Κι αυτό γιατί απ’ ότι βλέπουμε στον ιστότοπο σου παρακολουθείς συστηματικά ξένα έντυπα πράγμα που δεν έχουμε χρόνο να κάνουμε εμείς.
Ναι, οι ιδέες τις κυρίαρχης τάξης είναι οι κυρίαρχες ιδέες, δεν είναι όμως οι μοναδικές...
Για την πρόσκληση, ευχαριστώ, με τιμά η πρόσκληση, και σου έστειλα mail, ωστόσο και ο δικός μου χρόνος είναι περιορισμένος, και δεν είμαι σίγουρος για το πόσο μπορώ να βοήθησω. Απλά διαλέγω όσα άρθρα που φαίνονται ενδιαφέροντα, και τα αντιγράφω-σχολιάζω σε ένα μεγάλο ποστ στο blog μου, μιας και λόγω δουλειάς το πρωί-μεσημέρι (και ίσως και απόγευμα...) δε μπορώ να μπω στο blogger.
Τέλος πάντων, όπως είπα σου έστειλα mail, και αν είναι επικοινωνούμε από εκεί, να μου πεις και εσύ και την άποψη σου για το αν και το πως θα μπορούσα να συνεισφέρω και εγώ.
Καλή συνέχεια σύντροφε
Δημοσίευση σχολίου