Θα είχε διαπρέψει αν επέλεγε να κάνει καριέρα στο σανίδι του θεάτρου. Η πλάκα είναι όμως ότι αυτά που εκφέρει έστω και μ’ αυτόν τον θεατρικό τρόπο, ισχύουν.
Τώρα το ότι κι ο ίδιος είναι παιδί αυτού του συστήματος που εκμεταλλεύτηκε τις παθογένειες του και τον τρόπο λειτουργίας του για να κάνει τεράστια περιουσία θεωρείται λεπτομέρεια.
Πάντως φυλλάδες και τηλεοπτικά χαζοκούτια βρήκαν θέμα να ασχολούνται με το καραγκιοζλίκι της λεγόμενης «Εξεταστικής Επιτροπής». Όταν καθημερινά η επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας παίρνει πρωτοφανείς διαστάσεις γυρίζοντας
το βιοτικό επίπεδο των λαϊκών νοικοκοιριών και του εργαζόμενου λαού δεκαετίες πίσω, τα Μέσα Μαζικής Εξαπάτησης το μόνο που κάνουν είναι να προσφέρουν θέαμα –μια με το «κυνήγι των φοροφυγάδων» την άλλη με τους «επίορκους δημοσίους υπαλλήλους»- ενώ η μήτρα που γεννά αυτά τα φαινόμενα, ο καπιταλισμός δηλαδή, μένει στο απυρόβλητο.
Το ζητούμενο είναι το ταξικό εργατικό κίνημα να σταματήσει να είναι θεατής αυτής της πραγματικότητας, να μην εξαντλεί την δυναμικότητα της απλώς σε πορείες που ναι μεν έχουν οργή και αγανάκτηση και να περάσει σε μορφές δράσης αν χρειαστεί και έξω απ’ την παραλυτική αστική νομιμότητα που όμως θα έχουν αποτελεσματικότητα.
Δημοσίευση σχολίου