Κατά τ’ άλλα ζούμε σε δημοκρατία.

Ένα πολύ ενδιαφέρον ρεπορτάζ του Χρήστου Ζέρβα υπάρχει σήμερα στην Ελευθεροτυπία.
Αναφέρει μεταξύ άλλων: «τεράστια σε έκταση πληθυσμού αστυνομική επιχείρηση άρσης απορρήτου είναι η αναζήτηση στοιχείων που θα οδηγούσαν στην αποκάλυψη μελών του "Επαναστατικού Αγώνα". Ολες οι διατάξεις άρσης απορρήτου εστιάστηκαν, γύρω από περιοχές από τις οποίες είτε έγιναν τηλεφωνήματα ανάληψης ευθύνης για κάποιες ενέργειες είτε είχαν αφεθεί "προκηρύξεις". Με βάση αυτή την πρακτική όλοι όσοι είχαν την ατυχία να κατοικούν ή να περνούν από τις περιοχές αυτές κάποια συγκεκριμένη στιγμή έγιναν, χωρίς να το γνωρίζουν, αντικείμενο έρευνας της Αντιτρομοκρατικής…

Οι πολίτες των οποίων οι κλήσεις βρίσκονται στα κιτάπια της Αντιτρομοκρατικής δεν έχουν κανένα νόμιμο τρόπο άμυνας...

Πρόκειται για γενικευμένη επιτήρηση των πολιτών και αμφισβήτηση συνταγματικά κατοχυρωμένων δικαιωμάτων τους, με λογικές τού τύπου «ο σκοπός αγιάζει τα μέσα». Οπως έλεγαν νομικοί, ούτε ο περιβόητος αντιτρομοκρατικός νόμος Σταθόπουλου δεν προέβλεψε τέτοιες δρακόντειες διατάξεις μαζικού ελέγχου ευρύτερων αστικών περιοχών.

Τα στελέχη της ΕΛ.ΑΣ. επιφυλάσσουν για τον εαυτό τους την αποκλειστική εξουσία να αποκτούν πρόσβαση, να επεξεργάζονται και να θεωρούν "ύποπτες" τις τηλεφωνικές συνδιαλέξεις χιλιάδων πολιτών, με κριτήρια που μόνο εκείνα γνωρίζουν».

Τα τσακάλια της «αντιτρομοκρατικής» θα ζήλεψαν τους Κυπατζήδες συναδέλφους τους και πιθανόν να βρήκαν κι αυτοί τον τρόπο να τα κονομάνε χοντρά εκμεταλλευόμενοι το πόστο τους.
Μην ξεχνάμε ότι μόλις χτες υπήρχε δημοσίευμα που έλεγε για «ομάδας πρακτόρων, υπαλλήλων και τεχνικών της ΕΥΠ οι οποίοι συμμετείχαν σε έναν μηχανισμό υποκλοπών, εκβιασμών, επιλεγμένης πληροφοριοδότησης πολιτικών και μπίζνας πληροφοριών».

Κατά τ’ άλλα ζούμε σε δημοκρατία.