Για τη προσπάθεια περιορισμού των blogs

Έχουμε δει σε προηγούμενη ανάρτηση μας το θέμα με την προσπάθεια της κυβέρνησης να φιμώσει τα blogs, καταργώντας την ανωνημία τους.

Αξίζει να μείνουμε λίγο παραπάνω στο θέμα, αντιγράφοντας μερικές απόψεις από άλλα blogs επί του θέματος:
Έτσι, στο blog "sofistis" διαβάζουμε ότι:

Ήταν αναμενόμενο και αυτό.. Η αντίδραση της κοινωνίας στην πρωτοφανή αδίστακτη βαρβαρότητα και αδικία σε βάρος απλών και αδύναμων ανθρώπων, μισθωτών και συνταξιούχων, δεν τιθασεύεται πλέον με γελοίες επικλήσεις στον πατριωτισμό των Eλλήνων προκειμένου να σωθεί η «πατρίς».. Ο κόσμος ξέρει πια πάρα πολύ καλά τι σημαίνει «πατρίς» και πια «πατρίδα» σώζουν αυτά τα μέτρα.. Όπως ξέρουν επίσης πάρα πολύ καλά και οι διακυβερνώντες και πρωθυπουργεύοντες τούτης της κατασπαραγμένης χώρας ότι η μεγάλη αντίδραση της κοινωνίας μπορεί πλέον να τιθασευτεί μόνο με αυταρχισμό και περιορισμό της ελευθερίας και της εναπομένουσας δημοκρατίας μας..

Ηρθεν η ώρα λοιπόν να φιμωθούν τα μπλόγκς για να ενημερώνεται ο κόσμος αποκλειστικά και μόνο από την Τρέμη, τον Καψή, την Κάτια Μακρή και τον Τράγκα και όλους τούς θλιβερούς παρόμοιους στο σύνολο σχεδόν του ηλεκτρονικού και έντυπου λόγου.. Αν αυτό δεν λέγεται καθεστώς πως αλλιώς λέγεται; Είπαμε: Σε τούτον το τόπο η ιστορία μας διδάσκει πως αυτό που δεν μπορεί να κάνει η «βάρβαρη» δεξιά αναλαμβάνει να το κάνει ο «σοσιαλισμός», δηλαδή ο νεοφιλελεύθερος πασοκισμός..

Θα φιμώσουν λοιπόν τα μπλόγκς έστω και αν αποτελούν σχεδόν τη μοναδική φωνή που ναι, είναι αλήθεια, ότι χάρις στην ανωνυμία, αυτή η φωνή μπορεί να είναι πιο ελεύθερη και αληθινή. Φυσικά και υπάρχουν αλήτες που προσποιούνται τους μπλόγκερς.. που εκμεταλλεύονται την ανωνυμία ακόμα και για καθαρώς παράνομους σκοπούς.. Η αλητεία δεν είναι blogging.. Ο αλήτης «αποκαλυπτικός» δημοσιογράφος δεν είναι blogger.. Κάθε ιστοσελίδα στο ιντερνετ δεν είναι blog.. Η μπλογκόσφαιρα δεν είναι όλο αυτό το σκουπιδαριό, η βρωμιά και δυσωδία που έχει ξεβραστεί από τα παραδοσιακά μίντια για να κάνει καριέρα στο διαδίκτυο.. Όμως ας μην γελιόμαστε.. Η εξουσία δεν φοβάται αυτούς γιατί έχει τρόπους να τους ελέγξει ατομικά και προσωπικά.. και ξέρουμε πολύ καλά τι λέμε.. Τους άλλους, τους αληθινούς μπλόγκερς, φοβάται.. αυτούς που δεν μπορεί να ελέγξει..

Στο blog "περαστικός" διαβάζουμε τα εξής πολύ ενδιαφέροντα:

Με έκπληξη διάβασα στο μπλογκ Elva για την υποχρέωση των Ιταλών κατόχων μπλογκ να προσκομίζουν αποδεικτικά ταυτότητας στο υπουργείο τύπου της χώρας τους, που προωθείται και ως παράδειγμα από εγχώριους άρχοντες. Υπενθυμίζω... Η Κινεζοποίηση προχωρά και στην πολιτική μας ζωή. Ποιος πιστεύει ότι αυτά γίνονται επειδή κάποιος έγραψε σε ένα μπλογκ για μια παραίτηση υπουργού που δεν ήταν αληθής; Οι καιροί είναι δύσκολοι και οι μονόδρομοι δεν σηκώνουν πολλές ελευθερίες. Ο στόχος δεν είναι ο Τάκης που γράφει ότι ο πρωθυπουργός παραιτήθηκε ή είναι τρόμπας, αλλά καθολικά ο περιορισμός των πολιτών σε παθητικούς δέκτες και όχι πομπούς απόψεων και πληροφοριών που έρχονται σε σύγκρουση, αμφισβητούν και υπερισχύουν κάποιες φορές σε επιρροή των «επίσημων» και ελεγχόμενων μέσων των διαπλεκόμενων καναλαρχών/εκδοτών. Πολύ περισσότερο τρομάζουν τα μπλογκ όταν εκπέμπουν ή διαδίδουν σοβαρές απόψεις που αμφισβητούν τους μονοδρόμους

Ανησυχούμε για την ελευθερία του λόγου στο Πεκίνο και δεν κοιτάμε δίπλα μας, δεν κοιτάμε πόσο απειλούνται τα ψύγματα ελευθερίας που έχουμε στο σπίτι μας. Υπερεθνικοί οργανισμοί που υποτίθεται ότι θα προωθούσαν την ειρήνη, την συνύπαρξη, την ευημερία των ΛΑΩΝ, χρησιμεύουν ως μηχανισμοί επιβολής και υποταγής των πάντων στους διεθνείς τοκογλύφους και στα μεγάλα συμφέροντα και χρησιμεύουν ως άλλοθι στους αχυρανθρώπους των εθνικών κυβερνήσεων για την κατάργηση των ελευθεριών μας, αντί για την επέκταση τους σε μια διεθνή κοινότητα με όργανα άμεσα ελεγχόμενα από τους λαούς που την απαρτίζουν, για την εξυπηρέτηση των συμφερόντων των ανθρώπων

Όταν τίθεται θέμα επιλογής μεταξύ των συμφερόντων λαών ή δανειστών/τραπεζών/χρηματαγορών, μαντέψτε ποιου τα συμφέροντα βαραίνουν περισσότερο στη ζυγαριά αυτών που υποτίθεται ότι ο λαός ψήφισε. Μαντέψτε ποιοι καθορίζουν τους μονοδρόμους. Δεν θα πάει ποτέ κάποιος ευρωπαίος ηγέτης στις διεθνείς αγορές να πει «λυπάμαι που θίγουμε τα συμφέροντά σας και σας μειώνουμε τις αποδόσεις των ομολόγων, αλλά το συμφέρον των λαών μας είναι μονόδρομος». Υπεράνω όλων το σύμφωνο σταθερότητας, υπεράνω όλων το οικονομικό σύστημα, über alles ίσως έπρεπε να πω. Ξεχνάμε ότι τα σύμφωνα και τα οικονομικά συστήματα κατασκευάστηκαν για να υπηρετούν ανθρώπους και όχι το αντίστροφο. Όταν μάλιστα παύουν να επιτελούν αυτόν τον σκοπό, καταρρέουν και αυτό μάλιστα αποτελεί το καθοριστικό επιχείρημα των αντιπάλων τους.

Ο καπιταλισμός ή όπως αλλιώς θέλει να ονομάζει κάποιος το υπαρκτό σύστημα που έχουμε σήμερα, επιβίωσε και επιβιώνει για ένα και μόνο λόγο, επειδή, τουλάχιστον μέχρι πρόσφατα, έπειθε ότι είναι το καλύτερο δυνατό σύστημα και, το σημαντικότερο από όλα, υποσχόταν με σχετική αξιοπιστία τη συνεχή βελτίωση των ζωών των ανθρώπων. Βασιζόταν στην πεποίθηση ότι παρά τις επιμέρους κρίσεις, σε πέντε-δέκα χρόνια θα είμαστε καλύτερα από ό,τι σήμερα και τα παιδιά μας θα ζουν καλύτερα από ό,τι εμείς. Εάν χαθεί η πίστη σε αυτή την υπόσχεση και αν μεγάλες ομάδες αρχίσουν να πιστεύουν ότι αυτή η υπόσχεση είναι κενή, θα έχουμε κοσμογονικές εξελίξεις.

Το σημερινό σύστημα κλυδωνίζεται και κινδυνεύει όπως κινδύνευσε και τελικά κατέρρευσε το σύστημα του υπαρκτού σοσιαλισμού. Αν κάτι μάθαμε από εκείνη την περίπτωση είναι ότι τα τείχη, η λογοκρισία, η ανελευθερία δεν προστατεύουν το καθεστώς που σαπίζει από μέσα. Φοβάμαι ότι οι σημερινοί ηγέτες-αχυράνθρωποι είναι πολύ λίγοι και σίγουρα απρόθυμοι για να οδηγήσουν σε αλλαγές υπέρ των πολλών, με πραγματιστικά κριτήρια, αφού αυτές θα θίγουν τα συμφέροντα των αφεντικών τους. Ποιος Ευρωπαίος ηγέτης ή γραφειοκράτης δίνει δεκάρα τσακιστή για το «for the people and by the people»;

Για συνοχή λένε, αλλά εγώ ακούω συνενοχή και υποταγή.