ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΗ ΠΤΕΡΥΓΑ ΤΟΥ ΣΥΝ: ΟΙ ΤΕΛΕΥΤΑΙΕΣ ΕΦΕΔΡΕΙΕΣ ΤΟΥ ΒΕΡΟΛΙΝΟΥ το 1945

Του ip

«Τι Μπίστης κι αηδίες μου τσαμπουνάτε τόσες μέρες; Τι να τον κάνουμε τον Μπίστη; Αριστερούς σαν τον Μπίστη έχουμε χιλιάδες στο ΠΑΣΟΚ»

Βαγγέλης Γιαννόπουλος, υπουργός του ΠΑΣΟΚ

Τις τελευταίες ημέρες και με αφορμή τις εξελίξεις στο ΣΥΡΙΖΑ, παρατηρούμε ένα (λίγο πολύ αναμενόμενο) έντονο και μονόπλευρο μηντιακό «πουσάρισμα» των επονομαζόμενων ΑΝΑΝΕΩΤΙΚΩΝ.
Ο Κουβέλης, ο οποίος –ως γνωστόν- στην οικουμενική του ‘90 ήταν απ’ τους πρωτοστάτες της νομοθετικής κατοχύρωσης των νταβατζήδων στα ΜΜΕ, παρουσιάζεται ως ο Παπαφλέσσας της Αριστεράς. Αριστεροί των τηλεοπτικών παραθύρων και της «Λέσχης Φίλων Σημίτη», σαν τον Μαργαρίτη, άνευ σοβαρών πολιτικών αναλύσεων και θέσεων, σουλατσάρουν στις εκπομπές κάνοντας δηλώσεις μετανοίας ενώπιον του Πρετεντέρη και του Χ’Νικολάου για την ενεργή συμμετοχή τμημάτων του ΣΥΡΙΖΑ στο Δεκέμβρη του ’08 και στις λαϊκές κινητοποιήσεις του φετινού Μάη. Τα πράγματα νομίζω είναι ξεκάθαρα:

Την 5η του Μάη, η άρχουσα τάξη, και το πολιτικοδημοσιογραφικό της προσωπικό, είδαν σκηνές από…τα προσεχώς. Έλαβαν μια πρόγευση του τι έπεται από το φθινόπωρο. Ναι μεν διατηρούν ακόμα την πρωτοβουλία των πολιτικών κινήσεων, μιας κι η Αριστερά στο σύνολό της δεν επιτίθεται (κοινωνικά και πολιτικά) αλλά αμύνεται, αλλά γνωρίζουν ότι –ιδίως σε κομβικές ιστορικές και κοινωνικές περιόδους- όσα φέρνει η ώρα, δεν τα φέρνει ο χρόνος όλος…Γνωρίζουν πολύ καλά ότι σήμερα μια «κουτσουκέλα» στυλ Κορκονέα, θα κάνει το Δεκέμβρη του ’08 να φαίνεται ως ταινία κινουμένων σχεδίων με τις περιπέτειες του Αστερίξ.

Για όλους αυτούς τους λόγους, αλλά κυρίως λόγω του ότι οι κοινωνικές ελίτ αντιλαμβάνονται ότι τελειώνουν οσονούπω κι απλώς παίζουν...καθυστερήσεις, προσπαθούν να κάνουν ό,τι αναγκάστηκαν να κάνουν οι Ναζί στο πολιορκημένο Βερολίνο την άνοιξη του ’45: Επιστρατεύουν τις τελευταίες εφεδρείες κι στα πλαίσια αυτά, οι «ανανεωτικοί» της Αριστεράς, από Κύρκο και Μπ. Δρακόπουλο έως Ανδρουλάκη και Μπίστη ήταν πάντα πρόθυμοι να προσφέρουν τέτοιου είδους υπηρεσίες και να στρογγυλέψουν έκρυθμες κοινωνικές καταστάσεις.

Η πολιτική (μόνο;) ηλιθιότητα κι ο αχόρταγος αριβισμός των αποκαλούμενων ανανεωτικών είναι πλέον κάτι το προφανές και συγχρόνως αυτοκαταστροφικό: Σε εποχές σαν τη σημερινή, που όπως λέει κι ο Ρ. Βρανάς στα ΝΕΑ «ο λαός απολύει τους υπαλλήλους της συναίνεσης και προσλαμβάνει τους προφήτες της ρήξης» εκείνοι με εντελώς ανόητο κι άγαρμπο τρόπο προσφέρονται ως "τροφή για τα κανόνια", με σκοπό να διευκολυνθεί η οπισθοχώρηση του πολιτικού σκηνικού! Τέτοια είναι η μανία τους για προσωπική προβολή, για φιλικά χτυπήματα στην πλάτη και για συμμετοχή στην πίττα της εξουσίας, χωρίς να έχουν πάρει χαμπάρι τι επικρατεί στην κοινωνία, που θυμίζουν το γνωστό τηλεοπτικό ντοκουμέντο με το 9χρονο αγόρι-μέλος της χιτλερικής νεολαίας, το οποίο παρασημοφορείται γεμάτο υπερηφάνεια από το Χίτλερ δίπλα απ’ τα ερείπια της Καγκελαρίας διότι κατέστρεψε με το αντιαρματικό του ένα σοβιετικό τανκ, την ώρα που ο κόκκινος στρατός βρίσκονταν λίγα χιλιόμετρα δίπλα τους. Ίδια επίγνωση της πραγματικότητας με το 9χρονο αυτό αγόρι δείχνουν να έχουν κι οι ανανεωτικοί: Την ώρα που ο λαός παίρνει στο κυνήγι, όποιον πολιτικό ή επιχειρηματία βλέπει, αυτοί πάνε να βάλουν πλάτη στους ατάκτως οπισθοχωρούντες απατεώνες, μήπως και γίνουν κι αυτοί επιτέλους μια μέρα Δαμανάκη, Ευθυμίου, Ανδρουλάκης κλπ.

Ημέρες Βερολίνου ’45 για την αριστερή «ανανέωση»