Τι γίνεται με τη Γερμανία και τη Ρωσσία;

Σε παλαιότερες αναρτήσεις μας (πχ εδώ και εδώ) έχουμε δει με μεγάλη διαφοροποίηση ανάμεσα στη Γερμανία και όλες τις υπόλοιπες χώρες της ευρωζώνης, που θα μπορούσε να οδηγήσει ακόμα και στη διάλυση του ευρώ.

Σε αυτή την ανάρτηση, θα εξετάσουμε το "πλησίασμα" της Γερμανίας προς τη Ρωσσία, ή, αν προτιμάτε, την απομάκρυνση της από τη "δύση" (ΗΠΑ). Πρόκειται βέβαια για μια τεράστια αλλαγή, που βρίσκεται πάντως σε εμβρυακή μορφή, και προφανώς δε μπορεί να θεωρηθεί ούτε σίγουρη/δεδομένη, ούτε μπορεί και να προβλεφθεί με 100% ακρίβεια. Ωστόσο, υπάρχουν οι πρώτες ενδείξεις προς αυτή την κατεύθυνση, και θα τις δούμε με αφορμή και σχετική ανάλυση του [αμερικανοκινούμενου] think tank Stratfor:

Καταρχήν, η Γερμανία είναι ίσως η μοναδική δυτική χώρα που διατηρεί μια σημαντική παραγωγική βάση, δεν είναι τόσο άσχημα από οικονομικής άποψης, και δεν
πολυθέλει (και για ιστορικούς λόγους - υπερπληθωρισμός στη Γερμανία το 1920-1930) την εκτύπωση χρήματος από το πουθενά. Αυτό μάλιστα είχε ως αποτέλεσμα νέο τσακωμό Γερμανίας - ΗΠΑ, με την πρώτη να απορρίπτει την πρόταση της δεύτερης για πληθωριστικό χρήμα, φοβούμενη τον υπερπληθωρισμό:

Germany Rejects Obama’s Call on Growth, Stoking G-20 Conflict
Chancellor Angela Merkel’s government rebuffed U.S. calls to focus on bolstering growth over debt reduction, setting a course for conflict at the Group of 20 summit in Canada this week.
Five days before G-20 leaders meet in Toronto, the economic-policy divide between Europe and the U.S. is hardening. President Barack Obama, in a letter to his G-20 counterparts dated June 16, urged a focus on economic growth, saying order to public finances should be restored in the “medium term.”
German Economy Minister Rainer Bruederle, at a separate press conference earlier today, said the U.S. must join Europe in “urgently” cutting spending.
http://noir.bloomberg.com/apps/news?pid=20601087&sid=a_NaXNJXVrTs&pos=6

Ταυτόχρονα, η πτώση των ΗΠΑ, σε συνδυασμό με την άνοδο του μπλοκ Κίνας-Ρωσσίας, τη στρέφει δειλά-δειλά προς τα εκεί: Ήδη η Γερμανία λαμβάνει το 40% της ενέργειας της από τη Ρωσσία, και δεν είναι εύκολο να βρίσκεσαι απέναντι σε αυτόν που ελέγχει το 40% της ενέργειας που εσύ χρειάζεσαι.

Παράλληλα, η πολιτική της Γερμανίας ισοπεδώνει τους εργάτες σε όλη την Ευρώπη, και άρα, όσο καλές και αν είναι αυτές οι αποικίες της, πρέπει να βρει άλλες, ώστε να πουλά εκεί τα προιόντα της. Και εδώ επίσης μπορεί να παίξει ρόλο η Ρωσσία, μιας και οι Ευρωπαίοι και οι Αμερικάνοι δε μπορούν πλέον να πολυαγοράζουν τις εξαγωγές της Γερμανίας (έχουν φτωχύνει - άρα χρειάζεται μια νέα αγορά). Ως εκ τόύτου, και παρά την ιστορική τους έχθρα, η Γερμανία και η Ρωσσία έχουν περιθώρια και συμφέρον να συμμαχήσουν, κάτι που βέβαια θα αλλάξει ριζικά τις παγκόσμιες ισορροπίες.

Κανένα από τα δύο μεγάλα ιμπεριαλιστικά μπλοκ δε μπορεί να επικρατήσει χωρίς την Ευρώπη. Και άρα και οι δύο χρειάζονται τη Γερμανία, που ελέγχει την Ευρώπη.
Πολλά πάντως θα κριθούν στο ενεργειακό, καθώς αν η Γερμανία κινηθεί για πυρηνικά, τότε θα μπορούσε να απεξαρτηθεί από το φυσικό αέριο της Ρωσσίας (και βέβαια θα μπορούσε να αποκτήσει και πυρηνικά όπλα, σημάδι πολέμου. Τώρα, λόγω της ήττας της στο Β' Παγκόσμιο, η Γερμανία είναι η μοναδική μεγάλη ιμπεριαλιστική δύναμη χωρίς πυρηνικά, έτσι ορίζεται στη συνθήκη που τότε είχε υπογράψει). Αν η Γερμανία δεν κινηθεί για πυρηνικά, τότε η έλξη της Ρωσσίας θα γίνεται ολοένα και μεγαλύτερη...

Στην ανάλυση του Stratfor, γίνεται επίσης αναφορά στην πρόταση της Γερμανίας για ένα "κοινό μνημόνιο ασφάλειας" ανάμεσα σε Ευρώπη και Ρωσσία, που πάντως πρώτα το συζητούν με τη Ρωσσία, τη Γαλλία και την Πολωνία (που βρίσκεται γεωγραφικά ανάμεσα σε Γερμανία και Ρωσσία και προφανώς έχει κάτι να πει, και για ιστορικούς λόγους, για αυτή τη συμφωνία), χωρίς να ρωτήσουν τους υπόλοιπους "εταίρους" στην ΕΕ.

H "διάσταση απόψεων" ανάμεσα σε Γερμανία και την ευρωζώνη καλά κρατεί, καθώς η Γερμανία ολοένα και περισσότερο αντιλαμβάνεται ότι δε μπορεί να προχωρήσει μπροστά με χώρες όπως η Ελλάδα, η Πορτογαλία, η Ισπανία, κτλ. Το σχέδιο της για [οικονομική κυρίως] κυριαρχία στην Ευρώπη μέσω του ευρώ δε μπορεί να εγκαταλειφθεί τόσο απλά, από την άλλη όμως δε φαίνεται [πλέον] να "τραβάει". Ακόμα και η Γαλλία θέλει πληθωριστικό χρήμα, και η Γερμανία μπαίνει, για πολλοστή φορά από ιστορικής άποψης, στο δίλημμα αν θα πρέπει να συμμαχήσει με Γαλλία ή Ρωσσία. Αυτές οι 3 χώρες, όπως το Stratfor παρατηρεί, συχνά συμμαχούσαν ανά 2, και αυτό οδηγούσε σε μεταξύ τους πολέμους εδώ και αιώνες.

Πώς λοιπόν θα αντιδράσει η Γαλλία σε μια τέτοια κίνηση? Θα συμπεριληφθεί σε αυτή την ενδεχόμενη συμμαχία, και αν ναι, ποιος θα είναι ο ρόλος της?

Ακόμα πιο σημαντικό είναι το θέμα του ΝΑΤΟ και η σχέση Γερμανίας - ΗΠΑ. Μια τέτοια συμμαχία δε σπάει εύκολα, αλλά σίγουρα θα έχει ενδιαφέρον να δούμε τη στάση της Γερμανίας, ειδικά σε θέμα όπως οι εκστρατείες στη Μ. Ανατολή (οι οποίες δεν είναι ιδιαίτερα δημοφιλείς στη Γερμανία, που παρ' όλα αυτά βέβαια έως τώρα τις δέχεται και σύρεται σε αυτές όπως οι υπόλοιποι "σύμμαχοι" του ΝΑΤΟ).

Η, ακόμα χειρότερα, θα έχει ενδιαφέρον να δούμε, αν η συμμαχία με τη Ρωσσία προχωρήσει, τη στάση της Γερμανίας αν πρέπει να διαλέξει ανάμεσα στην προώθηση των συμφερόντων των ΗΠΑ (ΝΑΤΟ) ή της Ρωσσίας, ειδικά σε ενεργειακά θέματα (αγωγοί, κτλ), όταν η Ρωσσία ήδη αποτελεί το βασικό ενεργειακό της προμηθευτή...

Αυτό το θέμα είναι βασική πηγή ανησυχίας για το Stratfor, που αντιλαμβάνεται την πτώση της Αμερικάνικης επιρροής ανά τον κόσμο, και η Γερμανία είναι κρίσιμη, ως χώρα που ελέγχει την Ευρωζώνη, και προφανώς οι ΗΠΑ δε θέλουν ούτε να το σκέφτονται να αποκτήσει η Ρωσσία/Κίνα συμμαχίες με τους Γερμανούς.