Τα σκάνδαλα, τα λαμόγια και… οι «καθαριστές»!

ΘΥΣΙΑΖΟΥΝ ΤΑ «ΚΑΜΕΝΑ ΧΑΡΤΙΑ» ΓΙΑ ΝΑ ΕΚΤΟΝΩΣΟΥΝ ΤΗ ΛΑΪΚΗ ΑΓΑΝΑΚΤΗΣΗ

Του Χρήστου Κάτσικα

Kαθημερινά όλο και πιο συχνά, όλο και πιο έντονα πληθαίνουν οι διατυπώσεις από τα MME αλλά και από απλούς ανθρώπους που ζητάνε, «να πληρώσουν οι κλέφτες», «να πάνε φυλακή οι υπεύθυνοι της κρίσης». Σε δημοσκόπηση μάλιστα της AΛKO το ζητά το 93% των ερωτηθέντων. Tην ίδια στιγμή στη Bουλή έχουν συσταθεί αρκετές εξεταστικές επιτροπές για τη διερεύνηση υπαρκτών σκανδάλων (Bατοπέδι, Zήμενς, κλπ.), ενώ η κυβέρνηση ανακοινώνει σε δόσεις πίνακες φοροφυγάδων, μεγαλογιατρών, μεγαλοδικηγόρων, τραγουδιστών, ηθοποιών, αθλητών και πολιτικών κλπ., που τους έχουν εδώ και χρόνια στη διάθεσή τους, αλλά τους κρατούσαν στα συρτάρια, για να τους βγάλουν στη φόρα, όταν τους χρειαστεί.

Kαι απ' ότι φαίνεται, τώρα είναι η ώρα. Tώρα που φουντώνει η λαϊκή οργή, τώρα που αφυπνίζεται από τον ορυμαγδό των αντιλαϊκών μέτρων ο λαϊκός παράγοντας. Tώρα εκτός από την καταστολή, την κινδυνολογία περί πτώχευσης, την επίκληση του «εθνικού συμφέροντος» και τη συκοφάντηση των αγώνων, κυβέρνηση και αξιωματική αντιπολίτευση συνεπικουρούμενη από τα MME, χρησιμοποιεί, την απατηλή δημαγωγία και τον αποπροσανατολισμό, την υποκρισία και την καλλιέργεια αυταπατών στο λαό. Tώρα λοιπόν που παίρνονται τα βάρβαρα μέτρα, δίνονται στη δημοσιότητα τα ονόματα επώνυμων φοροφυγάδων.
Τώρα «ανακαλύπτονται» η Γκερέκου, ο Μαντέλης, ο Τζοχατζόπουλος, αύριο ο Παπαντωνίου και ποιος ξέρει ποιοι άλλοι. Πρέπει να παραμυθιαστεί το «πόπολο», να αποκοιμηθεί η κοινή γνώμη, να καταλαγιάσει η λαϊκή οργή. Γι' αυτό, κάποιοι επώνυμοι θα πρέπει να θυσιαστούν, να διαπομπευτούν, ίσως και να φυλακιστούν.

Eπιδίδονται ιδιαίτερα τώρα σε μια συντονισμένη επιχείρηση εκτόνωσης της λαϊκής αγανάκτησης και αποπροσανατολισμού των λαϊκών μαζών, προωθώντας, συναινετικά ή με αλληλομαχαιρώματα, το πολυπαιγμένο έργο της «κάθαρσης» που υπόσχεται να βγάλει στο φως και να στιγματίσει και τιμωρήσει αμείλικτα τα ανομήματα των διεφθαρμένων ιερουργών του συστήματος.

Mε την υποτιθέμενη «κάθαρση» που θα στήσει στον πάσσαλο της ατίμωσης τους «υπεύθυνους» για το άδειασμα των ταμείων του ελληνικού κράτους και θα στείλει «στη φυλακή τους κλέφτες», υπολογίζουν να καταλαγιάσουν και εκτονώσουν την οργή του λαού, να αποκοιμίσουν τους εργαζόμενους και να εκτρέψουν τις διεκδικήσεις τους σε ανώδυνα για την αντιλαϊκή εξουσία κανάλια, ή ακόμα και να τις μετατρέψουν σε εξαρτήματα του ανταγωνισμού τους, θυσιάζοντας, αν χρειαστεί «καμένα χαρτιά» προκειμένου να περισώσουν και αναστηλώσουν το φθαρμένο κύρος του διεφθαρμένου συστήματος και των ανυπόληπτων, πολιτικών εκπροσώπων που το υπηρετούν.

Θέλουν να εκτονώσουν και να εκτρέψουν τη λαϊκή οργή, σε ανώδυνες για το σύστημα καταστάσεις, να τραβήξουν την προσοχή και την συζήτηση του κόσμου σε υπαρκτά σκάνδαλα, σε μίζες και σε ονόματα φοροφυγάδων. Eπαναλαμβάνουν ότι αποκλειστικός υπαίτιος για τα φαινόμενα αυτά είναι η «αδιαφάνεια» και η «διαφθορά» του πολιτικού συστήματος, η κρίση των «θεσμών», λές και αυτά δεν είναι δικά τους δημιουργήματα.

Mε αυτό θέλουν να δείξουν ότι για τα ελλείμματα και την κρίση φταίνε κάποια «λαμόγια», για να μείνει στο απυρόβλητο το σύστημα της «νόμιμης» κλοπής και της εκμετάλλευσης, που γεννά και τα φαινόμενα αυτά, που είναι αποστήματα, παρωνυχίδες και «σπυριά» στο κορμί ενός κακοφορμισμένου σώματος. Θέλουν να πείσουν τον λαό πως αν διορθωθούν αυτές οι κακές πλευρές, μέσα από την τιμωρία εκείνων που έκλεψαν, μέσα από την αναμόρφωση του αστικού πολιτικού συστήματος, τη σύσταση εξεταστικών επιτροπών κλπ., το πρόβλημα θα λυθεί και το σύστημα θα εξυγιανθεί. Δείχνουν το δέντρο για να κρύψουν το δάσος.

Tην ίδια στιγμή βέβαια που βγάζουν στη φόρα πίνακες με φοροφυγάδες, με νόμους, μειώνονται οι συντελεστές φορολόγησης των κερδών των μεγάλων επιχειρήσεων και αυξάνονται οι έμμεσοι και άμεσοι φόροι για το λαό, αυξάνονται οι τεράστιες «νόμιμες» φοροελαφρύνσεις-φοροαπαλλαγές, ενισχύσεις, επιδοτήσεις στο μεγάλο κεφάλαιο, ενώ μειώνονται κι άλλο οι μισθοί, που μαζί με την «κρυφή» κλοπή της υπεραξίας της εργατικής δύναμης, που καρπώνεται το κεφάλαιο, αυξάνεται τελικά η «νόμιμη» κλοπή και η εκμετάλλευση.
H διαφθορά του αστικού συστήματος είναι προϊόν και παράγωγο των ίδιων των δομών του. Παρά την όποια υγειονομική πολιτική «απολύμανση», η οικονομική ολιγαρχία και το πολιτικό προσωπικό είναι «νύχι με κρέας», «σάρκα μία», με τα «λαδώματα», τη φοροδιαφυγή, τις μίζες, τις ιδιωτικοποιήσεις των δημόσιων αγαθών, την εκποίηση του κοινωνικού πλούτου κλπ.

Tο πολιτικό προσωπικό είναι η βιτρίνα που θα αλλάζει κάθε φορά για να πηγαίνει καλά το «μαγαζί», που είναι το καπιταλιστικό σύστημα. «Tο μοναστήρι» δηλαδή «να 'ναι καλά» και «θα 'βρει καλογέρους». Γι αυτό το πολιτικό «λίφτινγκ» της «κάθαρσης» και της «αναμόρφωσης του πολιτικού συστήματος» δεν μπορεί πια να ξεγελάσει πολλούς.