ΕΡΓΑΣΙΑΚΑ
Την Πέμπτη δίνεται το προσχέδιο των αντεργατικών ανατροπών (υπονόμευση ΣΣΕ και ΟΜΕΔ, απελευθέρωση απολύσεων, γενίκευση «ελαστικών» μορφών κ.λπ.), ενώ ο ΣΕΒ απαιτεί μηδενικές αυξήσεις.
ΑΣΦΑΛΙΣΤΙΚΟ
Τέλος του μήνα έρχεται το σχέδιο νόμου για την κατεδάφιση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και μόνη έγνοια της κυβέρνησης είναι πώς θα το περάσει: μια κι έξω ή σε τρεις δόσεις.
ΙΔΙΩΤΙΚΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
ΟΣΕ, ΕΥΔΑΠ, ΔΕΥΑΘ, ΟΠΑΠ, ΟΤΕ και ό,τι απόμεινε από τη δημόσια περιουσία δίνεται βορά σε ιδιωτικά συμφέροντα με το νέο κύμα ιδιωτικοποιήσεων που εξαγγέλλει η κυβέρνηση.
Με το συλλαλητήριο της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ την ερχόμενη Τετάρτη, 16 Ιουνίου, και τη γενική απεργία που προγραμματίζεται για τη μεθεπόμενη εβδομάδα, ο κόσμος της εργασίας θα έχει δύο ακόμα καλές ευκαιρίες να εκφράσει την αντίθεσή του στην κατεδάφιση του δημόσιου ασφαλιστικού συστήματος και τη διάλυση όποιας ευνοϊκής για τον εργαζόμενο ρύθμισης έχει απομείνει στον τομέα των εργασιακών σχέσεων.
Η αγανάκτηση και ο θυμός του για την κυβερνητική πολιτική, ιδίως σ’ αυτούς τους δύο τομείς, μετατρέπεται μέρα με τη μέρα σε συνείδηση της ανάγκης για οργανωμένη αντίσταση στα σχέδια των εχθρών του.
Καθώς η κυβέρνηση παίζει και καίει τα τελευταία επικοινωνιακά χαρτιά της, που στόχο είχαν να την εμφανίσουν αντιστεκόμενη σε έξωθεν πιέσεις, το επιχείρημα περί «σκληρών πλην αναγκαίων αντικειμενικά», λόγω κρίσης, μέτρων αποδυναμώνεται και αποκαλύπτεται ο στρατηγικός χαρακτήρας των αντεργατικών-αντιλαϊκών κατεδαφίσεων.
Κυβέρνηση, ΔΝΤ, ΕΚΤ, και Βρυξέλλες, ακολουθώντας πιστά τη λογική των «οικονομικών της καταστροφής», βλέπουν την καταβύθιση των κοινωνιών στην κρίση σαν ευκαιρία για την επιβολή ακόμη πιο νεοφιλελεύθερης, ακόμη πιο δεξιάς, ακόμη πιο αντεργατικής και αντικοινωνικής πολιτικής.
Όλη η έγνοια της κυβέρνησης δεν είναι πώς θα αντιμετωπίσει ουσιαστικά την κρίση. Περιορίζεται στην εφαρμογή ενός πανευρωπαϊκού σχεδίου επιχειρώντας να διαχειριστεί τις συνέπειες με τις λιγότερες δυνατές πολιτικές απώλειες.
Στόχος της να τελειώνει πριν το καλοκαίρι. Ελπίζοντας ότι ένα, πολύ πιθανό, νέο κύμα μέτρων το φθινόπωρο δεν θα συναθροιστεί σωρευτικά με τα προηγούμενα κύματα.
Μόνο που τα παιχνίδια με τις εποχές αφήνουν ασυγκίνητους αυτούς που βλέπουν ότι βρέξει-χιονίσει καλούνται να πληρώσουν το λογαριασμό κι ας μην έχουν σπάσει ούτε ένα ποτηράκι. Γι’ αυτό και δίνουν αγωνιστικό «ραντεβού (όχι μόνο) τον Σεπτέμβρη», αλλά και τους καυτούς μήνες του καλοκαιριού. Έτσι κι αλλιώς το επίδομα αδείας μας το ‘χουν αρπάξει.
Αν δεν τους σταματήσουμε, εμείς κι όχι κάποιοι άλλοι, είναι ικανοί να μας αρπάξουν όλη τη ζωή.
Δημοσίευση σχολίου