Δεν αποχωρεί μόνο από την ασφάλιση και τις συντάξεις το κράτος. Ο κ. Παπακωνσταντίνου είναι σαφής: Ξεχάστε, λέει, στις δημόσιες επιχειρήσεις, στην αυτοδιοίκηση, στα σχολεία, στα νοσοκομεία, ότι το κράτος θα συνεχίσει να εγγυάται τη λειτουργία σας. Τα νοσοκομεία θα κάνουν "δεύτερη δουλειά" το βράδυ για να συνεχίσουν να λειτουργούν. Τα σχολεία που ευαγγελίζεται η κ. Διαμαντοπούλου θα “αυτοχρηματοδοτούνται”. Όποιος αποτυγχάνει, θα “απελευθερώνεται” και θα ρίχνεται χύμα στην αγορά. Οτιδήποτε λειτουργεί -καλώς ή κακώς- με κρατική ρύθμιση, όπως συμβαίνει με τα "κλειστά επαγγέλματα", θα πρέπει να γίνει πενηνταράκια και να επανασυγκροτηθεί υπό ιδιωτικό έλεγχο.
Δεν έχει καμία απολύτως σημασία τι θα προφασιστεί η κυβέρνηση, αν θα υποστηρίξει ότι σύρεται από το Μνημόνιο ή αν θα καμαρώνουν ότι προχωρούν με δική τους πρωτοβουλία σε αλλαγές που έπρεπε να έχουν γίνει εδώ και χρόνια. Κάτι θα βρουν να πουν και σίγουρα θα βρεθούν και οι πέραν πάσης υποψίας παράγοντες της αγοράς να το στηρίξουν ως μονόδρομο ή ως ώριμη αλλαγή. Τα κανάλια να είναι καλά. Εάν δεν μπορούν να στηρίξουν την επιλογή, απλώς θα την εξαφανίσουν από την ειδησεογραφία.
Συζητείται από την κυβέρνηση στα σοβαρά η πώληση του 40% των παραγωγικών μονάδων της ΔΕΗ; Ποιος παρακολουθεί το θέμα της ιδιωτικοποίησης της ΕΥΑΘ, του νερού που πίνουνε στη Θεσσαλονίκη; Ποιος μιλάει για τη διάλυση του ΟΣΕ, τα τρένα του οποίου -σημειωτέον- ήταν υπερπλήρη φέτος το καλοκαίρι: Ποιος παρακολουθεί την Deutsche Telekom, που αντί να κάνει επενδύσεις στον ΟΤΕ πουλάει την ακίνητη περιουσία του; Ποιος αμφισβήτησε την βασιμότητα του αιτήματος Σάλλα να απορροφήσει δύο μεγαλύτερες από τη δική του κρατικές τράπεζες “για το καλό τους”;
Ας έχουμε τον νου μας. Αλλιώς, τον Σεπτέμβριο μπορεί να μην έχουμε χώρα να επιστρέψουμε.
Δημοσίευση σχολίου