Ανοιχτή επιστολή προς τους εισαγγελείς και δικαστές της χώρας από την Εκτελεστική Γραμματεία του Πανεργατικού Αγωνιστικού Μετώπου.
«Κύριοι,
Με πολλή σαφήνεια και στόχευση τοποθετηθήκατε και τοποθετείστε (η συντριπτική πλειοψηφία σας) μπροστά στις κινητοποιήσεις των εργαζομένων.
Τα αντανακλαστικά σας λειτουργούν αμέσως όταν πρόκειται για τα συμφέροντα των επιχειρηματιών, για την υπεράσπιση της πολιτικής της κυβέρνησης. Γρήγορα και χωρίς καμιά καθυστέρηση, αποφασίζετε, εκδίδετε δικαστικές αποφάσεις που χτυπούν το ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα, βάζουν εμπόδια στην ανάπτυξη της δράσης του. Ουσιαστικά με τις αποφάσεις σας χτυπάτε κάθε φωνή διαμαρτυρίας, αντίστασης στη βαρβαρότητα των μέτρων κυβέρνησης, κεφαλαίου, ΔΝΤ, Ευρωπαϊκής Ενωσης.
Σας θυμίζουμε για να επαναφέρουμε στη μνήμη σας τη σπουδή με την οποία εκδίδετε δικαστικές αποφάσεις ασφαλιστικών μέτρων, όταν πρόκειται για αιτήματα εργοδοτών. Την ιδιαίτερη ευελιξία που δείχνετε όταν πρόκειται για αποφάσεις για να κριθούν απεργίες νόμιμες ή παράνομες. Και βέβαια η
μεγάλη πλειοψηφία των απεργιακών κινητοποιήσεων έχει κριθεί παράνομη από εσάς (ναυτεργάτες, απεργίες στον ιδιωτικό τομέα - εργοστάσια, κλπ).
Μάλιστα, με τις αποφάσεις σας υιοθετείτε πλήρως και συμπορεύεστε με τα επιχειρήματα και τις θέσεις των επιχειρηματιών (π.χ. "Jumbo", και όχι μόνο).
Με τις αποφάσεις σας ακόμη καταδείχνετε και χτυπάτε το Πανεργατικό Αγωνιστικό Μέτωπο, τα στελέχη του.
Τη συμπεριφορά σας και τη στάση σας αυτή εμείς την κρίνουμε καθαρά πολιτική, που δείχνει την εξάρτησή σας από την εκάστοτε κυβέρνηση και τους εργοδότες και επιβεβαιώνει τον ταξικό χαρακτήρα της Δικαιοσύνης.
Ενώ λοιπόν έτσι τοποθετείστε όταν πρόκειται για τα συμφέροντα της πλουτοκρατίας, όταν πρόκειται για εργατικά δικαιώματα ή τηρείτε σιγήν ιχθύος, ή εκδίδετε αποφάσεις σε βάρος των εργαζομένων. Την ίδια περίοδο υπάρχουν εκατοντάδες εγκλήματα κατά της ζωής των εργαζομένων που θα χρειαζόμασταν τόμους ολόκληρους να γράψουμε.
Κύριοι δικαστές και εισαγγελείς,
Μήπως έχετε ακούσει για τους εργαζόμενους που κάθε μέρα δολοφονούνται στα εργοστάσια, στα γιαπιά, στους χώρους εργασίας από την εντατικοποίηση της δουλειάς, την έλλειψη μέτρων ασφαλείας;
Μήπως έχετε ακούσει για τους χιλιάδες εργάτες και εργάτριες που είναι απλήρωτοι για μήνες ολόκληρους (ΟΤΑ, εργοστάσια, κλπ.);
Μήπως έχετε ακούσει για χιλιάδες απολύσεις εργαζομένων στις επιχειρήσεις;
Μήπως έχετε ακούσει για ατέλειωτες ώρες δουλειάς, 10 και 15 ώρες, στα καράβια με κίνδυνο μάλιστα για την ασφάλεια επιβατών και εργαζομένων;
Μήπως έχετε ακούσει για τα σαπιοκάραβα που είναι φέρετρα στη θάλασσα;
Για να υπάρχει έστω και ένας εισαγγελέας ή δικαστής που θα βάλει πάνω από το εργοδοτικό συμφέρον, πάνω από το κέρδος των επιχειρηματιών το εργατικό συμφέρον, την ανθρώπινη ζωή, πρέπει αποφασιστικά να ενισχυθεί το ταξικό εργατικό κίνημα, το ΠΑΜΕ, να δυναμώσουν οι εργατικοί αγώνες».
Στα υπ' όψιν...
«Κύριοι δικαστές,
Από τον "Ριζοσπάστη"
Αν σκέπτεστε σοβαρά ότι με τις κρεμάλες μπορείτε να σταματήσετε το κίνημα, που εξωθεί εκατομμύρια γονατισμένων από την καταπίεση εργατών προς την εξέγερση, είστε, μα την αλήθεια, "πτωχοί τω πνεύματι".
Σε παρόμοια περίπτωση θα μας κρεμάσετε με το δίκιο σας.
Επειτα, αυτό είναι το καλύτερο που έχετε να κάμετε. Κρεμάστε μας! Μα να περιμένετε το τέλος. Εάν δεν το βλέπετε, εγώ σας το αναγγέλλω. Γύρω σας, κάτω σας, δίπλα σας, πάνω σας, από όλες τις μεριές σας, θεριεύει μια φωτιά. Το έδαφος σαλεύει κάτω από τα πόδια σας. Βαδίζετε, κυριολεκτικά, επάνω σε μια υπόγεια φωτιά. Θέλετε να την αγνοείτε; Δεν θα την αποφύγετε. Θέλετε να απαλλαγείτε, άπαξ διά παντός, από όλους τους "συνωμότες"; Απαλλαγείτε πρώτα από τα αφεντικά της βιομηχανίας, οι οποίοι δημιούργησαν την ανήθικη περιουσία τους από το κλεμμένο αντίτιμο της εργασίας που δεν πληρώθηκε.
Είναι αυτό που εσείς αποκαλείτε "αύξηση του εθνικού πλούτου"!
"Εθνικού"! Τι ειρωνεία! Τη χαρά μερικών προνομιούχων, του έθνους να λέτε.
Κάνετε κάτι καλύτερο.
Καταργήστε τα τρένα, τον τηλέγραφο, τα τηλέφωνα, τα βαπόρια, τον εαυτό σας!
Καταργήστε πρώτα από όλα εσάς τους ίδιους!
Γιατί;
Γιατί εσείς, με την συμπεριφορά σας, είστε οι πρώτοι πράκτορες της επανάστασης.
Καταργήσατε την αρπαγή και τη λεηλασία, Κύριοί μου.
Αλλά, αυτή είναι η δουλειά σας. Είναι η ανήθικη αποστολή μιας εκατοντάδας ανθρώπων, οι οποίοι προτιμούν ν' απολαμβάνουν το παν, χωρίς να κάμνουν τίποτε.
Από αυτήν ακριβώς την τάξη πάμε να απαλλαγούμε.
Κοιτάξετε το οικονομικό πεδίο της μάχης. Οι εργάτες έχουν πετσοκοφτεί και εσείς, ω Χριστιανοί μου και καλοί μου και ευγενικοί αστοί, εσείς είστε οι κοινωνικοί γύπες, που τρώνε τη σάρκα των πτωμάτων.
Θέλετε να κάνουμε έναν περίπατο στα στενά δρομάκια της πολιτείας αυτής, εκεί όπου περνάνε τις μέρες τους οι αληθινοί δημιουργοί του πλούτου;
Πάμε μαζί στα ανθρακωρυχεία του Χόκιγκ-Βάλεϊ; Δεν θα βρούμε ανθρώπους, θα βρούμε κινούμενα πτώματα που άρχισαν να αποσυντίθενται.
Η γενική κρατικοποίηση των μέσων παραγωγής καθίσταται αναπόφευκτη αναγκαιότητα. Αρχίζει η εποχή του σοσιαλισμού και της παγκόσμιας συνεργασίας. Οι κατέχουσες τάξεις θα απαλλοτριωθούν.
Εκείνοι που λένε "τούτο είναι δικό μου", θα τα δούνε όλα κοινά. Αυτό δεν θα γίνει για σκοπούς σπεκουλάντικους, θα γίνει για το καλό όλων.
Τούτο εδώ δεν είναι όραμα αιθέριο καθώς νομίζετε. Είναι αναγκαιότητα. Είδαμε στην ιστορία πώς ό,τι ήταν ανάγκη να γίνει, έγινε. Αυτό είναι η λογική της ζωής...
Οποιος λέει ιδιωτική βιομηχανία, λέει αναρχούμενη βιομηχανία. Μετρημένα άτομα χρησιμοποιούν προς όφελός τους τις εφευρέσεις. Ο κόσμος είναι για τους λίγους. Δεξιά και αριστερά πέφτουν οι όμοιοί τους, θύματα του πλούτου και της καλοζωίας τους. Λίγο τους ενδιαφέρει. Με τις μηχανές τους μετατρέπουν το ανθρώπινο αίμα σε βώλους χρυσαφιού.
Την ίδια την υγεία των ανήλικων. Με την πολλή εργασία, δολοφονούν τα γυναικόπαιδα. Με την ανεργία σκοτώνουν. Και αυτοί οι άνθρωποι σου λέγονται Χριστιανοί! Γνήσιοι Χριστιανοί!
Εμείς παραβήκαμε τους νόμους σας, για να δείξουμε στο λαό σε τι αποβλέπουν όλοι σας οι θεσμοί: στο να εγκαθιδρύσουν, στη χώρα αυτή, μία ολιγαρχία, όμοια της οποίας σε κτηνωδία, δεν υπάρχει πουθενά στην γη!
Αν πιστεύετε ότι με το να μας κρεμάσετε θα εξουδετερώσετε το κίνημα των εργαζομένων, το κίνημα από το οποίο εκατομμύρια ανθρώπινα πλάσματα που σέρνονται στη φτώχεια και στη μιζέρια, περιμένουν την λύτρωσή τους - αν αυτή είναι η γνώμη σας - τότε κρεμάστε μας!
Εδώ θα ποδοπατήσετε μία μικρή σπίθα, εκεί όμως και πιο πέρα και απέναντι και γύρω μας παντού, θα ξεπεταχτούν οι φλόγες.
Η φωτιά είναι υπόγεια και δεν θα μπορέσετε να την σβήσετε...».
***
Αυτά ήταν τα λόγια ενός από τους ηγέτες της εξέγερσης του Σικάγου, τον Μάη του 1886, ενώπιον των δικαστών που τον έστειλαν μαζί με τους συντρόφους του στην αγχόνη.
*
Ο Αύγουστος Σπάις, επιβεβαιώθηκε περίτρανα.
Αυτοί που επιδιώκουν διά πυρός και σιδήρου να γυρίσουν την ζωή του εργάτη δυο αιώνες πίσω, αυτοί που αποφάσισαν να μετατρέψουν την Ελλάδα σε πειραματικό εργαστήριο για την εφαρμογή της πιο στυγνής πολιτικής του κεφαλαίου, ας το έχουν υπόψη τους.
Δημοσίευση σχολίου