Πού θα πάτε, πού θα πάτε! Κομποδιάστε τα κλεμένα,
κρύψτε και τʼ ασημικά σας να τα χαίρεται η σκουριά
Θα ʼβγουμε κι εμείς παγάνα, θα σας εύρουμε ως τον ένα,
και στην πόλη μέσα αν είστε και στʼ απόμερα χωριά.
Πού θα πάτε, πού θα πάτε! Κι απʼ τις "άγιες" πίσω εικόνες
αν τρυπώστε, θα σας βρούμε μʼ όλα τα υποκριτικά
παρακάλια στο θεούλη που αναμπαίζεταν αιώνες
αδικεύοντας το πλήθος όπου του ʼχατε χαλκά.
Πού θα πάτε, πού θα πάτε! Φυλακές και ξερονήσια
κι οι κλωτσιές στα κρατητήρια και οι χαφιέδες στα γιαπιά
μας διδάξανε να βαρούμε τους δημίους αλύπητα, ίσια
σαν το φίδι που του δίνουν κατακέφαλα χτυπιά...
Στίχοι του κομμουνιστή λαϊκού ποιητή Γιώργου Κοτζιούλα
«Ζούµε σήµερα σε µια παγκόσµια δικτατορία των µεγάλων τραπεζών, σε µια κοινωνία που αφήνει τους φτωχούς να ξεψυχούν και ανασταίνει δισεκατοµµυριούχους».
Η παραπάνω διαπίστωση είναι του δημοσιογράφου Ρούσσου Βρανά –απ’ τις πιο έντιμες πένες που υπάρχουν στον αστικό τύπο- και είναι η κατακλείδα του άρθρου του στα σημερινά «Νέα».
Οντος ο εργαζόμενος λαός, τα λαϊκά στρώματα βιώνουν δραματικές στιγμές από την επέλαση της καπιταλιστικής βαρβαρότητας και ειδικά στην Ελλάδα αυτές οι καταστάσεις τείνουν να γίνουν τραγικές.
Τις προσωπικές απόψεις μου για τα όσα συμβαίνουν σήμερα στην Ελλάδα τις παράθεσα σε άλλη ανάρτηση.
Διαβάζοντας το άρθρο του Γ. Δελαστίκ που υπάρχει στην εφημερίδα «Πριν», δεν είχα παρά να συμφωνήσω στις βασικές διαπιστώσεις του εξακολουθώντας όμως να έχω ενστάσεις στο ότι παρά τις σωστές εκτιμήσεις του δεν παίρνει υπ’ όψιν του τις σημερινές συνθήκες που επικρατούν στην ελληνική κοινωνία. «Αν δεν την σταματήσουμε και δεν την ανατρέψουμε τώρα, -σ.σ την κυβέρνηση- σε λίγο θα είναι πολύ αργά», μας λέει το στέλεχος του ΝΑΡ και έχει απόλυτο δίκιο. Το ζήτημα όμως δεν είναι να ερμηνεύουμε τον κόσμο, το ζήτημα είναι να τον αλλάξουμε που θα ‘λεγε και ο μπάρμπα Μάρξ. Και καλό θα είναι οι συναγωνιστές του ΝΑΡ να ξαναδιαβάσουν Λένιν και το «Τι να κάνουμε» γιατί με τα γραφόμενα τους μου δίνουν την αίσθηση ότι πιστεύουν στο ότι η επαναστατική συνείδηση στις εργατικές μάζες μπορεί να προκύψει να γεννηθεί μέσα από την οικονομική πάλη περίπου αυθόρμητα.
Το κείμενο του Γ. Δελαστίκ:
Ληστεύουνε και ξεπουλάνε
Η πορτοκαλάδα που εκτοξεύθηκε εναντίον του υπουργού Εργασίας Ανδρέα Λοβέρδου μπροστά από το Εργατικό Κέντρο Ηρακλείου δεν βρήκε το στόχο της. Άλλωστε, οι καμιά δεκαπενταριά(!) σωματοφύλακές του είχαν σχηματίσει ισχυρό κλοιό προστασίας.
Η άγρια γιούχα που είχε φάει λίγο νωρίτερα από εκατοντάδες άτομα κατά τη θεατρική τελετή παράδοσης είκοσι εργατικών κατοικιών στο χωριό Κουνάβος του Ηρακλείου δεν είχαν φυσικά καμιά επίπτωση στην άριστη διάθεση του υπουργού, ο οποίος αδιαφόρησε πλήρως και όταν άκουσε τον πρόεδρο του Εργατικού Κέντρου Ηρακλείου Γιώργο Σκουλατάκη να του λέει κατάμουτρα ότι οι εργαζόμενοι, οι συνταξιούχοι και οι οικογένειές τους είναι αγανακτισμένοι από την πολιτική που ασκεί το υπουργείο Εργασίας.
Η κυβέρνηση της... «πολιτικής συμμορίας του Άβερελ Ντάλντον» που συμμετέχει ως κορυφαίο στέλεχος ο Α. Λοβέρδος δεν έχει τέτοιου είδους ευαισθησίες. Την απασχολούν πολύ πιο «χοντρές» δουλειές. Ολόκληρη χώρα έχει να ξεπουλήσει, με τις γκρίνιες του λαουτζίκου θα ασχολείται και θα χάνει τον πολύτιμο χρόνο της; Εδώ της ζητούν οι δυνάμεις κατοχής του ΔΝΤ και της ΕΕ να ξεπουλήσει τη ΔΕΗ και τον ΟΣΕ έναντι πινακίου φακής και οι «άθλιοι» ΠΑΣΟΚτζήδες συνδικαλιστές των οργανισμών αυτών αρνούνται να συμφωνήσουν με τη... Νέα Μεγάλη Ιδέα του Εθνικού Ξεπουλήματος των Πάντων που προωθεί ο Γιώργος Παπανδρέου ως πρόεδρος της Σοσιαλιστικής Διεθνούς!
«Θα φτάσουμε στα άκρα. Θα ματώσουμε!» έγραψε μεταξύ άλλων στο μήνυμα που έστειλε στους βουλευτές του ΠΑΣΟΚ ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ - ΔΕΗ Νίκος Φωτόπουλος, ο οποίος ανήκει στον πολύ σκληρό πυρήνα της ΠΑΣΚΕ, αντιδρώντας στην πώληση του 40% των λιγνιτικών και του 40% των υδροηλεκτρικών μονάδων της ΔΕΗ που ζήτησαν οι κατοχικές δυνάμεις ΕΕ-ΔΝΤ και στην οποία είχαν ουσιαστικά συμφωνήσει ο πρωθυπουργός Γ. Παπανδρέου και ο κύριος σύνδεσμος της κυβέρνησης «Τσολάκογλου - Παπανδρέου» με τους ξένους δυνάστες, ο υπουργός Οικονομικών Γιώργος Παπακωνσταντίνου, ασχέτως αν μετά τις αντιδράσεις υποκρίνονταν ότι δήθεν δεν συμφωνούν. Σαν οχιά στριμωγμένη στον τοίχο έμοιαζε ο Γ. Παπακωνσταντίνου στη συνέντευξη Τύπου όπου υποχρεώθηκε να δηλώσει ότι δεν θα πωληθούν οι μονάδες της ΔΕΗ.
«Έχουμε έτοιμο σχέδιο δράσης. Ανά πάσα στιγμή μπορούμε να θέσουμε δέκα μονάδες εκτός λειτουργίας και δεν θα σταματήσουμε –το επαναλαμβάνω– μέχρι να μπει και ο τελευταίος στη φυλακή», υπογράμμισε σε συνέντευξή του στην Ελευθεροτυπία ο πρόεδρος της ΓΕΝΟΠ-ΔΕΗ Ν. Φωτόπουλος. «Η κυβέρνηση έχει επιλέξει τον πόλεμο με τους εργαζόμενους των ΔΕΚΟ για να εξυπηρετήσει τους απανταχού αεριτζήδες κερδοσκόπους. Σε αυτόν τον πόλεμο θα υπάρξουν θύματα. Μόνο που τα θύματα δεν θα είναι οι εργαζόμενοι των ΔΕΚΟ που θα υπερασπιστούν την περιουσία του ελληνικού λαού αλλά η ίδια η κυβέρνηση και η πολιτική της. Θα ματώσουμε αλλά στο τέλος θα δικαιωθούμε!», δήλωσε στο Έθνος ο πρόερδος της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Σιδηροδρομικών (ΠΟΣ) Νίκος Κιουτσούκης, ενώ ανακοίνωση της ίδιας της ομοσπονδίας κάνει λόγο για «τρωκτικά που λυμαίνονται επί σειρά ετών το σιδηρόδρομο» και προετοιμάζει τους περίπου 6.000 εργαζόμενους στον ΟΣΕ για μετωπική σύγκρουση με την κυβέρνηση.
Θα θέλαμε πραγματικά να δούμε να ματώνουν οι συνδικαλιστές και οι εργαζόμενοι στη ΔΕΗ και στον ΟΣΕ και να μπαίνουν στη φυλακή οι ηγέτες τους εξαιτίας της συνδικαλιστικής τους δράσης. Όχι φυσικά από ...«αιμοβορία» ή από αντιπάθεια προς τους συγκεκριμένους συνδικαλιστές, των οποίων ο βίος και η πολιτεία είναι γνωστοί και κάθε άλλο παρά άμεμπτοι από πολιτική σκοπιά, αλλά από πολιτικό ενδιαφέρον. Αν ο Παπαδρέου και η κυβέρνησή του φτάσουν στο σημείο να αιματοκυλίσουν τους εργαζόμενους στη ΔΕΗ και στον ΟΣΕ και να βάλουν φυλακή στελέχη της ΠΑΣΚΕ σαν τον Νίκο Φωτόπουλο ή της ΔΑΚΕ σαν τον Νίκο Κιουτσούκη, τότε η ανατροπή της κυβέρνησης «Τσολάκογλου» θα είναι ζήτημα ελάχιστου χρόνου. Θα συντελεστεί μάλιστα κάτω από συνθήκες που θα σηματοδοτήσουν το τέλος του κατοχικού καθεστώτος του μνημονίου του Γ. Παπανδρέου με το ΔΝΤ και την ΕΕ. Όλα αυτά βεβαίως δεν είναι τίποτα περισσότερο από φραστικοί συνδικαλιστικοί λεονταρισμοί για την ώρα. Αυταπάτες δεν έχει κανένας για το ρόλο του ρεφορμιστικού, πλήρως ενσωματωμένου στο σύστημα, συνδικαλιστικού κατεστημένου. Όχι μόνο εμείς, αλλά ούτε καν οι πλατιές μάζες των εργαζομένων. Η δικαιολογημένη έλλειψη εμπιστοσύνης όμως στους συνδικαλιστές ηγέτες που είναι ενσωματωμένοι πλήρως στο σύστημα δεν μπορεί να χρησιμοποιείται ως επιχείρημα αδράνειας και έλλειψης μαζικής αντίστασης στο απαιτούμενο επίπεδο. Ο χρόνος λιγοστεύει τραγικά.
Η κυβέρνηση Παπανδρέου λεηλατεί τους μισθούς, τις συντάξεις και τα λαϊκά εισοδήματα. Ξεπουλάει στο ιδιωτικό κεφάλαιο όλη τη δημόσια περιουσία που είναι κερδοφόρα και κρατάει μόνο τις ζημιογόνες υποδομές που της θέτει δωρεάν ουσιαστικά στη διάθεση των ιδιωτών. Ακριβαίνει τις τιμές σε οτιδήποτε καταναλώνει ο κόσμος και ετοιμάζεται για νέα γενική επίθεση εφιαλτικής ακρίβειας στο ηλεκτρικό ρεύμα, στο νερό, στα εισιτήρια των αστικών συγκοινωνιών, στους σιδηροδρόμους ώστε να καταστεί εξαιρετικά κερδοφόρο το πέρασμά τους στο ιδιωτικό κεφάλαιο. Αν δεν την σταματήσουμε και δεν την ανατρέψουμε τώρα, σε λίγο θα είναι πολύ αργά...
Δημοσίευση σχολίου