Σε όλη την Ευρώπη η εργασιακή δυσαρέσκεια εξαπλώνεται, στις 29 Σεπτεμβρίου έχει ήδη προγραμματιστεί πανευρωπαϊκή κινητοποιήση .... αλλά στην Ελλάδα η ΓΣΕΕ έχει αντίθετη άποψη !
«Εχουμε κάνει τόσες πολλές απεργίες, παρ' όλα αυτά οι σκληρές πολιτικές, αυτές που προβλέπονται στο Μνημόνιο Ε.Ε.-ΔΝΤ, έχουν εφαρμοστεί και δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις», δηλώνει στο REUTERS ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ, Γ. Παναγόπουλος.
«Δεν υπάρχουν σχέδια για γενική απεργία στο άμεσο μέλλον» συνεχίζει, επικρίνοντας έμμεσα τον συνεχιζόμενο απεργιακό οίστρο της ΑΔΕΔΥ. «Οι δημόσιοι υπάλληλοι έχουν αισθανθεί μεγάλες περικοπές μισθών και την πιο βίαιη επίθεση κατά των δικαιωμάτων τους. Η τακτική και η στρατηγική τους είναι σεβαστή αλλά δεν μπορούμε να ακολουθήσουμε», τονίζει.
Με λίγα λόγια .... Κάναμε μερικές απεργίες για τα μάτια του κόσμου, τώρα βουλώστε το και δεχτήτε το Μνημόνιο ως δεδομένο !
Από το Redfly Planet
Τα απόνερα της προφυλάκισης του Ν. Ρωμανού
-
Αν μια σακούλα (κινητό στοιχείο) αποτελεί ικανό αποδεικτικό για την
προφυλάκιση πολιτών και η κοινωνία το αποδέχεται χαζεύοντας το, στο
Πριν από 1 ώρα
+ σχόλια + 2 σχόλια
Εμπρός για μια νεα ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ
ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΣΕΕ
Σφυρίζει ... λήξη κινητοποιήσεων!
Να δικαιώσει όσους τονίζουν πως οι σημερινές συνδικαλιστικές ηγεσίες αποτελούν το μακρύ χέρι του κεφαλαίου μέσα στο εργατικό κίνημα κατάφερε και χτες ο πρόεδρος της ΓΣΕΕ. Σε συνέντευξη που έδωσε ο Γ. Παναγόπουλος χτες στο ειδησεογραφικό πρακτορείο «Ρόιτερς» ξεκαθάρισε: «Δεν υπάρχει σχεδιασμός για γενική απεργία στο άμεσο μέλλον». Οπως τόνισε, «παρά τις πολλές απεργίες που έκανε η ΓΣΕΕ, εφαρμόστηκαν οι αυστηρές πολιτικές που περιγράφονται στο Μνημόνιο (με την ΕΕ και το ΔΝΤ) και δεν υπάρχουν προφανείς εναλλακτικές λύσεις»!
Τι λέει δηλαδή; Δεν υπάρχουν εναλλακτικές επιλογές από τη μείωση των μισθών, το πετσόκομμα των δικαιωμάτων, τις απολύσεις, την κατάργηση της Κοινωνικής Ασφάλισης! Και τα λέει καλά: Γιατί αν στόχος είναι η προστασία των συμφερόντων της μεγαλοεργοδοσίας, αντικειμενικά τα δικαιώματα των εργατών πετιούνται στον Καιάδα. Πάει πολύ όμως αυτοί που απαιτούν από την εργατική τάξη να δεχτεί - και μάλιστα αγόγγυστα - την καταστροφή της, να το παίζουν και «εκπρόσωποί» της. Πάει πολύ, οι εργατοπατέρες πρώτα να «πιπιλάνε» το μυαλό των εργατών με την αξία της «κοινωνικής ειρήνης» και της «ανταγωνιστικότητας», αλυσοδένοντας τους εργατικούς αγώνες, και να λένε μετά πως «τίποτα δε γίνεται»...
Αυτοί τη δουλειά τους την κάνουν καλά: Πασχίζουν να χύσουν το δηλητήριο της υποταγής στη συνείδηση των εργατών. Πρέπει κι οι εργάτες να κάνουν τη δική τους: Να τους πετάξουν μια και καλή απ' το σβέρκο τους και δυναμώνοντας το ΠΑΜΕ να παλέψουν για το δίκιο τους σε σύγκρουση με τα μονοπώλια. Ετσι θα νικήσουν.
ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ
Δημοσίευση σχολίου