Φόβοι περί διάλυσης της πολιτικής τάξης στην Ελλάδα - όμως..."οι Ρωμαίοι κοιμούνται ήσυχοι"

Φόβοι περί διάλυσης της πολιτικής τάξης στην Ελλάδα.
Ενδεχόμενο «διάλυσης της πολιτικής τάξης» και κοινωνικές εντάσεις στην Ελλάδα διαβλέπει Γερμανός οικονομολόγος, εάν συνεχιστούν τα μέτρα λιτότητας.
Σύμφωνα με δημοσίευμα της Daily Telegraph, ο Σιν, μιλώντας σε οικονομικό συνέδριο στην Ιταλία, δήλωσε ότι τα μέτρα λιτότητας δεν θα αποτρέψουν την πτώχευση.
Αντίθετα, όπως είπε, «η πολιτική της επιβεβλημένης εσωτερικής υποτίμησης, αποπληθωρισμού και ύφεσης θα μπορούσε να οδηγήσει την Ελλάδα στα πρόθυρα του εμφυλίου πολέμου» .
Κατά το Γερμανό οικονομολόγο, η Ελλάδα θα είχε χρεοκοπήσει αν δεν είχαν ληφθεί τα μέτρα «διάσωσης» από την ΕΕ. Πρόσθεσε δε ότι η έξοδος της χώρας από την ευρωζώνη είναι το λιγότερο δυσάρεστο σενάριο, ακόμα και αν αυτό «σκοτώσει» τις ελληνικές τράπεζες.
http://www.kathimerini.gr/4dcgi/_w_articles_kathremote_1_04/09/2010_353800

Την ίδια ώρα όμως, όπως παρατηρεί ο Π. Παπακωνσταντίνουν στην "Καθημερινή":

Γιατί οι Ρωμαίοι κοιμούνται ήσυχοι

Πριν από λίγες εβδομάδες, οι θερινοί κινηματογράφοι πρόβαλαν τη θρυλική ταινία των Μόντι Πάιθονς «Ενας προφήτης, μα τι προφήτης».
Γυρίστηκε το 1979, χρονιά - ορόσημο, λόγω της εκλογής της Μάργκαρετ Θάτσερ, που σηματοδότησε ένα τέλος εποχής για την ευρωπαϊκή Αριστερά. Μπήκα στον κινηματογράφο με την ελαφρά μελαγχολία του «τριάντα χρόνια μετά» και βγήκα με την αυτοσαρκαστική αίσθηση μιας αναπάντεχης επικαιρότητας: τελικά, για μας μιλούσε ο μύθος...

Σε μια χαρακτηριστική σκηνή, ο νεαρός Ιουδαίος Μπράιαν συναντά σε ρωμαϊκό αμφιθέατρο ομοεθνείς του, που θέλουν να τον στρατολογήσουν στο επαναστατικό Λαϊκό Μέτωπο της Ιουδαίας. «Τους μόνους που μισούμε πιο πολύ από τους Ρωμαίους, είναι τους διασπαστές του Ιουδαϊκού Λαϊκού Μετώπου», λέει ένας από τους συνωμότες. «Και τους διασπαστές του Λαϊκού Μετώπου του Ιουδαϊκού Λαού», παρεμβαίνει ένας άλλος. «Και τους διασπαστές του Λαϊκού Μετώπου Ιουδαίων», προσθέτει ένας τρίτος.

Ο τρόπος που αντιμετωπίζει η ελληνική Αριστερά την καταθλιπτική πραγματικότητα της κρίσης και του Μνημονίου δεν διαφέρει και πάρα πολύ από εκείνη των συντρόφων του Μπράιαν.

Στην προαναφερθείσα ταινία, υπάρχει και μια άλλη ενδιαφέρουσα σκηνή. Δύο από τις πολυάριθμες, επαναστατικές ιουδαϊκές οργανώσεις επιχειρούν ταυτόχρονα, χωρίς προσυνεννόηση, να απαγάγουν τη γυναίκα του Πόντιου Πιλάτου. Συναντιούνται τυχαία, στα υπόγεια του παλατιού, κι αντί να ενώσουν τις δυνάμεις τους, αρχίζουν να αλληλοεξοντώνονται μέχρι και τον τελευταίο άνδρα, κάτω από τα έκπληκτα μάτια των Ρωμαίων στρατιωτών, που δεν χρειάστηκε να κουνήσουν ούτε το δαχτυλάκι τους…