Θεωρώ ότι ακόμα και τα δημοσιεύματα των αστικών εντύπων την επιβεβαιώνουν. Χαρακτηριστικό παράδειγμα αυτό που διαβάζω σήμερα στην ιστοσελίδα του Χατζηνικολάου, που συνήθως έχει βάσιμες πληροφορίες για τα όσα διαδραματίζονται στο κόμμα της Ν.Δ. Μεταφέρω το δημοσίευμα:
«Στην Ιπποκράτους αρχίζουν και σκέφτονται σοβαρά να υποστηρίξουν μέσω κλειστών κομματικών ομάδων την υποψηφιότητα του Βασίλη Κικίλια! Φαίνεται απίστευτο είναι όμως αληθινό.
Όπως έμαθε το Real.gr προχθές το βράδυ σε κλειστή σύσκεψη κομματικών στελεχών της Αττικής στην Ιπποκράτους, τέθηκε στο τραπέζι ο προβληματισμός όλων για το ενδεχόμενο να εισέλθει στο δεύτερο γύρο των περιφερειακών εκλογών ο Γιάννης Δημαράς. Στην σύσκεψη αποφασίστηκε να αναζητηθεί τρόπος να στηρίξουν ορισμένα κομματικά στελέχη και τοπικές την υποψηφιότητα του Β. Κικίλια ώστε να εισέλθει αυτός στον δεύτερο γύρο της αναμέτρησης και να τον κερδίσει σίγουρα ο Σγουρός.
Ποιός θα περίμενε ότι το ΠΑΣΟΚ θα προτιμούσε υποψήφιο από τον μισητό αντίπαλο της Ν.Δ. για να μείνει έξω ο Γ. Δημαράς, ο οποίος –όπως δείχνουν οι δημοσκοπήσεις- κερδίζει σε όλες τις περιπτώσεις τον Γ. Σγουρό».
Το βασικό ερώτημα, που είχα εκφράσει σε άλλη ανάρτηση παραμένει: Τι δουλειά έχουν οι «ζωντανοί» άνθρωποι, οι άνθρωποι που θέλουν ν’ αγωνιστούν για ν’ αλλάξουν τον κόσμο, σ’ αυτό το στημένο παιχνίδι; Καμία, είναι η απάντηση. Αποχή, λοιπόν, και σ’ αυτές τις εκλογές κι αντάμωμα στους δρόμους του αγώνα, όπου ανθίζει η ελπίδα.
+ σχόλια + 15 σχόλια
Πριν περίπου ένα χρόνο έγιναν ευρωεκλογές. Νικητής, όπως - σε σχεδόν πανηγυρικό τόνο - μετέδωσαν τα διεθνή ειδησεογραφικά δίκτυα σε όλη την ΕΕ, και στην Ελλάδα σύμφωνα με τα εγχώρια ΜΜΕ, ήταν η αποχή...
Σύμφωνα με τα στοιχεία για τις ευρωεκλογές του 2009, μόνο το 43% των Ευρωπαίων ψηφοφόρων προσήλθε στις κάλπες. Δηλαδή, πάνω από 213 εκατομμύρια Ευρωπαίων απείχαν από τις εκλογές.
Σημειωτέον ότι το ποσοστό όσων προσήλθαν στις κάλπες αποδείχτηκε μικρότερο κι από εκείνο των ευρωεκλογών του 2004, οπότε και ψήφισε το 45,47% των Ευρωπαίων πολιτών.
Αναγκαία επισήμανση:
Το γεγονός ότι πάνω από διακόσια εκατομμύρια Ευρωπαίοι αρνήθηκαν να προσέλθουν στην κάλπη, ουδόλως δημιούργησε κάποια πολιτική δυσλειτουργία ή, πολύ περισσότερο, κάποια προβλήματα... συνείδησης στα επιτελεία της Κομισιόν και της Ευρωπαϊκής Κεντρικής Τράπεζας.
Απόδειξη ότι από την επομένη ακριβώς των ευρωεκλογών, το ευρωενωσιακό «απαράτ» έχει εξαπολύσει μια άνευ προηγουμένου επίθεση σε μισθολογικά, εργασιακά, ασφαλιστικά δικαιώματα των εργαζομένων απ' άκρη σ' άκρη σε όλες τις χώρες της ΕΕ...
Πριν λίγους μήνες, το Μάη, έγιναν βουλευτικές εκλογές στη Βρετανία. Το ποσοστό της αποχής ήταν ένα από τα μεγαλύτερα και κυμάνθηκε στο 35%.
Νωρίτερα, το Μάρτη, στις περιφερειακές εκλογές στη Γαλλία, η αποχή στον πρώτο γύρο έφτασε στο 53,5%.
Αναγκαία επισήμανση:
Ούτε στη Βρετανία ούτε στη Γαλλία η αποχή εμπόδισε τη μεν κυβέρνηση συνασπισμού του Κάμερον, τη δε κυβέρνηση Σαρκοζί να εξαπολύσουν πρωτοφανή αντιλαϊκή πολιτική, να επιβάλουν αδυσώπητα μέτρα λιτότητας.
Ολα τα προηγούμενα, αν μη τι άλλο, πιστοποιούν ότι ο τεχνηέντως εμφανιζόμενος ως «αντικομφορμιστικός», άμα τε και «αντισυστημικός» (!) δρόμος της αποχής, είναι δρόμος βαθύτατα, ακραία συστημικός
έως το βαθμό... του απόλυτου αδιεξόδου και του πλήρους εγκλωβισμού, «εντός», «επί τ' αυτά» (και καθόλου «κατά») του συστήματος!
Η αποχή,
όσα «ελευθεριακά» ή «αντιπατερναλιστικά» μπιχλιμπίδια κι αν της φορεθούν,
είναι αδιέξοδος δρόμος για το λαό, φυσικά, και όχι για όσους κερδίζουν με το να τον κρατούν παθητικοποιημένο, αδρανή και ως εκ τούτου ακίνδυνο όσο θα προωθούν την πολιτική τους.
Η αποχή στην οποία προσπαθούν να στρέψουν τα θύματά τους οι ταγοί και οι πυλώνες των «αστικών κοινοβουλευτικών δημοκρατιών», δεν «ουδετεροποιεί» απλώς τα κοινωνικά στρώματα που πιάνονται στην «απόχη».
Στην πραγματικότητα, τα καθιστά, εξ αντικειμένου, συμμέτοχους και (ακούσιους, αν και πολλές φορές όχι μόνο ακούσιους) στυλοβάτες της πολιτικής που στρέφεται κατά των λαϊκών συμφερόντων.
Η «ουδετερότητα», έτσι κι αλλιώς είναι θέση. Σε συνθήκες, δε, κοινωνικών αναμετρήσεων και ταξικών διαφοροποιήσεων, είναι - πάντα - θέση με την πλευρά εκείνου που κρατά το μαστίγιο.
Η αποχή ερμηνεύεται και αξιοποιείται, πάντα, ως ανοχή ή ως βολική παραίτηση εκ μέρους του πολιτικού συστήματος του κεφαλαίου, το οποίο συνεχίζει ακάθεκτο να εφαρμόζει τη στρατηγική του, στο όνομα, μάλιστα, εκείνων των «δημοκρατικών πλειοψηφιών» που
έχουν ως παγκόσμιο σύμβολο τον εκάστοτε Αμερικανό Πρόεδρο, ο οποίος ψηφίζεται από τους μισούς των... μισών, που προσέρχονται στις εκλογές των ΗΠΑ.
Βέβαια, το να πάει κανείς μέχρι την κάλπη είναι συνθήκη αναγκαία, αλλά όχι και ικανή από μόνη της, για να καταστήσει την ψήφο ένα ακόμα όπλο κατά της αντιλαϊκής πολιτικής.
Ικανή μετατρέπεται πάντα σε συνάρτηση με το τι θα ψηφίσεις. Γιατί, τελικά, αυτό είναι που φοβούνται όσοι είτε ευθέως «προτείνουν», είτε υπογείως καλλιεργούν το κλίμα της αποχής.
Δεν τρομάζουν μήπως δεν πας να ψηφίσεις.
Τρομάζουν πως, πηγαίνοντας στην κάλπη, κινδυνεύουν να επιλέξεις και να ψηφίσεις το «λάθος» - κατ' αυτούς - κόμμα, συνδυασμό, πρόσωπο.
Τι θα γίνει, λοιπόν, στις επερχόμενες περιφερειακές και δημοτικές εκλογές στην Ελλάδα;
Είναι εποχές παραίτησης ή μήπως «σωστής» ψήφου;
Και σωστή είναι μόνο η ψήφος που πέφτει μέσα στην κάλπη. Και που βγαίνοντας από αυτή μπορεί να μετασχηματιστεί σε πολιτική δύναμη αντίστασης, αντεπίθεσης και ανατροπής. Και τέτοια ψήφος στις επερχόμενες εκλογές για την τοπική διοίκηση είναι η ψήφος στη «Λαϊκή Συσπείρωση», που στηρίζεται από το ΚΚΕ.ΡΙΖΟΣΠΑΣΤΗΣ.
http://www1.rizospastis.gr/page.do?id=6681&publDate=25%2F5%2F2006&direction=&pageNo=8
Η αποχή είναι η εύκολη λύση " Δεν παίζω μπάλα σε στημένο αγώνα ". Όμως είναι επιλογή αδυναμίας και ήττας. Επειδή δεν υπάρχει η αριστερά των ονείρων μας , ψηφίζουμε αντικαπιταλιστικά σχήματα συμπεριλαμβανομένου του ΚΚΕ και ταυτόχρονα δίνουμε τη μάχη στο δικό μας γήπεδο , στο πεζοδρόμιο .Ας αφήσουμε τους βυζαντινισμούς τους σεχταρισμούς και τα μαγαζάκια .Ο καπιταλισμός δεν ανατρέπεται με εκλογές , όμως η συμμετοχή σε κάθε εκλογική διαδικασία με ενίσχυση της σύνολης αριστεράς λειτουργεί σαν εμβολιασμός στον πολιτικά καθυστερημένο υποκειμενικό παράγοντα.
"Επειδή δεν υπάρχει η αριστερά των ονείρων μας , ψηφίζουμε αντικαπιταλιστικά σχήματα συμπεριλαμβανομένου του ΚΚΕ και ταυτόχρονα δίνουμε τη μάχη στο δικό μας γήπεδο , στο πεζοδρόμιο."
Η φράση αυτή του σχολιάζοντος, τα λέει νομίζω όλα.
Όση πίκρα, όση απογοήτευση κι αν έχουμε απο την γενικότερη αριστερά, όσα γαμοσταυρίδια κι αν της έχουμε ρίξει για τα λάθη και τις κατά καιρούς μαλακίες της, ένα είναι σίγουρο.
Αν χρόνια πριν, έστω και σε δημοτικές εκλογές της είχαμε δώσει κάποιο προβάδισμα, κάποια αύξηση του ποσοστού της, θάχαν σφίξει κάποιοι κώλοι και σήμερα δεν θάχαμε υποστεί την τόσο ανάλγητη επίθεση εκ του ασφαλούς που μας γίνεται.
Βλέπετε εσείς καμμιά τσίπα στην κυβέρνηση που να σας δίνει την εντύπωση του είδους..."πω πω, 40% αποχή η πλέμπα, άρα διαμαρτύρονται, ας τους δώσουμε πίσω το δώρο των Χριστουγέννων".
Έστω και συμβολικά, έστω και ορκισμένοι δεξιοί, ας στηρίξουν αριστερούς υποψήφιους, τι έχουμε να χάσουμε άλλωστε? Έτσι κι αλλοιώς, ό,τι είχαμε να χάσουμε, το χάσαμε. Ας μην τους δώσουμε και την ικανοποίηση, "μα τι μαλάκες είν αυτοί, τόσα τους κάνουμε κι ακόμα βόδια..."
mbiker
το θέμα είναι με ποια σειρα τα βαζουμε ομως...για μενα πρωτα παει η μαχη στο πεζοδρομιο και μετα οι εκλογες....εξαλου ενα ισχυρο κινημα μπορει να καταφερει πολυ περισσοτερα απο μια αυξηση των ποσοστων στις εκλογες...και ασε που ο κοσμος πολιτικοποιηται πολυ περισσοτερο αγωνιζομενος στον δρομο απο οτι πηγαινοντας να ψηφισει...φυσικα και χρειαζεται να παιρνουμε μερος στις εκλογες οχι ομως θαβοντας κινηματα...και ειδικα σημερα που το συστημα εχει ξεκινησει μια πρωτοφανη επιθεση δεν θα ηταν καλητερα αντι να τρεχουμε για τις εκλογες του καλλικρατη που στα κατω κατω ολοι μπορουμε να συμφωνησουμε οτι ειμαστε κατα γιατι βαζει ταφοπλακα στην τοπικη αυτοδιηκηση,να τρεχουμε για να οργανωσουμε τον κοσμο στην κατευθηνση της παλης και της αντιστασης?
ΟΧΙ ΣΤΗΝ ΑΠΟΧΗ!!! ΓΙΝΕΣΤΕ ΣΥΝΕΝΟΧΟΙ ΣΤΟ ΕΓΚΛΗΜΑ ΠΟΥ ΔΙΑΠΡΑΤΟΥΝ ΣΤΗΝ ΧΩΡΑ-ΤΟΥΣ ΠΟΛΙΤΕΣ-ΤΗ ΝΕΑ ΓΕΝΙΑ ΤΗΣ.
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ.
ΜΗΝ ΧΑΡΑΜΙΣΕΤΕ ΤΟ ΤΕΛΕΥΤΑΙΟ ΟΠΛΟ ΠΟΥ ΣΑΣ ΑΦΗΣΑΝ!
ΜΑΥΡΙΣΤΕ ΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΟΥ ΠΑΣΟΚ ΚΑΙ ΤΗΣ ΝΔ ΚΡΥΦΟΥΣ ΚΑΙ ΦΑΝΕΡΟΥΣ(ΟΠΟΥ ΚΡΥΦΟΙ ΑΥΤΟΙ ΠΟΥ ΚΑΤΕΒΑΙΝΟΥΝ ΩΣ ΔΗΘΕΝ ΑΝΕΞΑΡΤΗΤΟΙ ΒΛΕΠΕ ΔΗΜΑΡΑΣ)ΚΑ ΒΕΒΑΙΑ ΟΧΙ ΑΠΟΧΗ ΟΥΤΕ ΛΕΥΚΟ Η ΑΚΥΡΟ!ΨΗΦΟ ΣΤΟΥΣ ΥΠΟΨΗΦΙΟΥΣ ΤΗΣ ΛΑΙΚΗΣ ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗΣ!
Η Αποχή είναι Φυγή και ψήφος στο κατεστημένο
Γράφει ο Αλέξανδρος Πιστοφίδης
πηγή : ΕΛΛΗΝΙΚΟ ΚΑΦΕΝΕΙΟ
Ανθρωπος που δε συμμετέχει στα κοινά δε θεωρείται πολίτης αλλά "ἀχρεῖον εἶναι τόν µηδέν τῶνδε, µετέχοντα (τῶν πολιτικῶν).
Αριστοτέλης (Πολιτικά)
Πριν εβδομήντα περίπου χρόνια έγραφε ο Μαχάτμα Γκάντι: «από τη στιγμή που άτομα με ανεξάρτητο πνεύμα και με αίσθημα ευθύνης και τιμής αποφεύγουν τη συμμετοχή τους στις δημόσιες υποθέσεις, συνήθως αναλαμβάνουν να υπηρετήσουν την πολιτεία άτομα με ρηχή ηθική. Ατομα τα οποία είναι συνηθισμένα να δημιουργούν επωφελείς συμμαχίες με τις κυρίαρχες ομάδες και να προωθούν τα συμφέροντα των κυρίαρχων ομάδων, ακόμη και σε καθεστώς κοινοβουλευτικής δημοκρατίας».(Βλέπε Bhikhu Parekh: « Γκάντι», Ελληνικά Γράμματα, Αθήνα 2006, σελ 113-114).
Πολλοί, κυρίως νέοι, απογοητευμένοι από την πολιτική, δηλώνουν πως δεν θα προσέλθουν στις κάλπες να ...........
ασκήσουν το ύψιστο καθήκον κάθε ελεύθερου πολίτη στη δημοκρατία.
Αγνοούν ίσως, πως οι άνθρωποι μπορούν να επηρεάσουν τα ζητήματα που τους αφορούν με δυο τρόπους. Με τη φωνή και τη δράση τους να αλλάξουν τα πράγματα ή με την απόδρασή τους. Η αδιαφορία και η αδράνεια των πολλών έντιμων οδηγεί αναπόφευκτα στο θρίαμβο των λίγων απατεώνων.
Οποιος απέχει των εκλογών, χάνει και το δικαίωμα να διαμαρτύρεται για τη διαπλοκή και τη διαφθορά στην πολιτική.
"Η Αποχή είναι Φυγή και ψήφος στο κατεστημένο".
Τι λες ρε καραγκιοζάκο; Εγώ είμαι αναρχικός και από ζήτημα αρχής δεν παίρνω μέρος σ' αυτές τις μαλακίες των εκλογών.
"Οποιος απέχει των εκλογών, χάνει και το δικαίωμα να διαμαρτύρεται για τη διαπλοκή και τη διαφθορά στην πολιτική".
Ποιος είσαι εσύ που θα μου πεις εμένα ότι δεν έχω το δικαίωμα να διαμαρτύρομαι και να αγωνίζομαι;
Εγώ ανόητε ψηφίζω κάθε μέρα αγώνες στο πεζοδρόμια και έχω στην πλάτη μου διώξεις και καταδίκες από το σύστημα, και θα μου κάνεις εσύ υποδείξεις τον τρόπο συμπεριφοράς μου;
Ενας συνήθης ύποπτος (για τους μπάτσους)
Σύντροφοι, ανοίχτηκε μια συζήτηση για το αν πρέπει να συμμετέχουμε στις αυτοδιοικητικές εκλογές ή όχι. Ας κρατήσουμε την συζήτηση σε ένα επίπεδο. Οι χαρακτηρισμοί δεν βοηθάνε και πάνω απ΄ όλα δείχνουν έλλειψη επιχειρημάτων.
Το λέω για τον αναρχικό παραπάνω, αλλά και γ’ αυτόν που έσβησα το σχόλιο του αφού επιδιδόταν σε ένα υβρεολόγιο για όσους τάσσονται υπέρ της συμμετοχής στην εκλογική διαδικασία.
Εγώ θέλω να θεωρώ τον εαυτό μου κομμουνιστή και σύμφωνα με την δική μου αντίληψη στις συγκεκριμένες συνθήκες πιστεύω ότι η στάση κάθε επαναστάτη πρέπει να είναι αποχή απ’ τις κάλπες και αντάμωνα στους δρόμους του αγώνα.
Εχω ακριβώς την ίδια θέση που διατύπωσα και σε προηγούμενες εκλογές με κείμενο μου σ’ αυτό το μπλογκ.
http://tsak-giorgis.blogspot.com/2009/06/blog-post_2312.html
Επειδή έχουμε καιρό ακόμα για τις αυτοδιοικητικές εκλογές σίγουρα θα επανέλθω υποστηρίζοντας την άποψη μου. Κάθε διαφορετική θέση όμως δίνει τα περιθώρια προβληματισμού.
Οποιοσδήποτε σύντροφος θέλει ας κάνει ένα κείμενο επιχειρηματολογώντας γιατί πρέπει να συμμετέχουμε στις εκλογές και το κάνουμε ανάρτηση.
Γ.Γ.
για αυτον που λεει για τον Αριστοτελη:τα κοινα ειναι μονο οι αστικες εκλογες?και αυτος που ανακυρησει τις εκλογες σαν την μαχη των μαχων νομιμοποιωντας ακομα και αντιδραστικους θεσμους σαν τον καλλικρατη την στιγμη που διακυρησει οτι ειναι κατα τι ειναι?επισης απο οτι εχω δει βαζεται σαν διλημα εκλογες ή τιποτα,φυσικα και απο το να μην υπαρχει καθολου κινητικοτητα θα διαλεγα εκλογες,στο διλημα ομως εκλογες ή κινημα τι επιλεγεται?και μην μου πει κανενας οτι αυτα τα δυο πανε μαζι γιατι εχω δει να θαβονται κινηματα για να παμε σε εκλογες(πχ φοιτητικες κινητοποιησεις 06-07 που πραγματικα ο ρεφορμισμος εδωσε τα ρεστα του).Το θεμα ειναι λοιπον σημερα που ο λαος και η εργατικη ταξη δεχεται τοσα χτυπηματα εμεις θα οργανωσουμε τις αστικες εκλογες η το λαικο κινημα....και επιμενω αλλο το διλημα εκλογες-τιποτα και αλλο εκλογες-κινημα....
Να σας θυμίσω και το ολέθριο λάθος του ΚΚΕ μετά την απελευθέρωση;
Αποχή απο τις εκλογές γιατί έτσι νοιμοποιούμε το σύστημα, η δικαιολογία, σύμφωνα και με τα λεγόμενα του αναρχικού συντρόφου πιο πάνω.
Ε, εντάξει. Ας αφήσουμε το σύστημα τότε, να κάνει παιχνίδι μόνο του.
Λες κι αν δεν συμμετέχεις στις εκλογικές διαδικασίες, θα σε εξαιρέσουν απ τις συνέπειες...
mbiker
Απόρω πως μπορεί κάποιος να βλέπει τις εκλογές σαν μία μάχη και όχι σαν στήριξη στο υπάρχον σύστημα. Σήμερα ειδικά που το κοινοβουλευτικό σύστημα-δημοκρατία-καπιταλισμός βρίσκεται υπό αμφισβήτηση στην σκέψη του λαού , πρέπει καθαρά να σκεφτόμαστε για πολεμική ανατροπή του και όχι για ανατροπή εκ των έσω, μιας και αυτή δεν είναι εφικτή. Δεν υπάρχει δίλλημα ή ψηφίζουμε ή καθόμαστε σπίτια μας. Υπάρχει στηρίζουμε ή ανατρέπουμε.
συντροφοι η αποχη πρεπει να δινη και προοπτικη . γιαυτο ολοι στης καλπες δαγκωτο κκε
προοπτικη δινουν μονο τα κινηματα.....οι εκλογες δεν δινουν προοπτικη..το συστημα δεν αλλαζει εκ των εσω μονο ανατρεπεται με την παλη του λαου....οποιος θεωρει οτι οι εκλογες δινουν μεγαλητερες προοπτικες απο τα κινηματα ειναι ή χαζος ή εχει καποιον σκοπο.....
Δημοσίευση σχολίου