Ακούγοντας όμως σήμερα τον κυβερνητικό εκπρόσωπο προπαγάνδας, στην ενημέρωση των πολιτικών συντακτών να αφιερώνει μεγάλο μέρος της παρέμβασης του σ’ αυτές τις εκλογές να γράψουμε μερικά πράγματα.
Ο Γ. Πεταλωτής, ανάμεσα στις άλλες κοινοτυπίες του μας είπε ότι: «Η άποψή μας είναι ότι όποιος κινείται και προσπαθεί να εκμεταλλευθεί αυτές τις εκλογές για ιδιοτελείς σκοπούς, για τους δικούς του σκοπούς καθένας αδικεί και τη χώρα και την πολύ μεγάλη επανάσταση που γίνεται στην αυτοδιοίκηση».
Μακριά από μας η αντίληψη ότι η λαϊκή οργή και αγανάκτηση είναι ευκαιρία να εκφραστεί στις κάλπες και τα σχετικά που ακούμε από τα κόμματα της αντιπολίτευσης.
Αλλωστε όποιος έχει στοιχειώδη επαφή με την πολιτική δραστηριότητα διαπιστώνει ότι στα 36 χρόνια
της μεταχουντικής κοινοβουλευτικής δημοκρατίας, ποτέ δεν υπήρξε προεκλογική περίοδος, αυτοδιοικητικών εκλογών τόσο άνευρη, τόσο αδιάφορη, τόσο ανιαρή όσα αυτή που διαφαίνεται σήμερα.
Τα πολιτικά κόμματα φυσικά έχουν κάθε λόγο, για τις δικές τους μικροπολιτικές σκοπιμότητες να επενδύσουν στα αποτελέσματα των δημοτικών εκλογών.
Αυτός είναι και ο λόγος που σήμερα βγήκε ο κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Ν.Δ Τζαβάρας και με δηλώσεις του θέλησε να δώσει χρώμα «αντι-μνημονίου» σ’ αυτές τις εκλογές. Στην προσπάθεια επιβίωσης του πολιτικού μορφώματος Κουβέλη οφείλετε ο πολιτικός «έρωτας» της Δημοκρατικής Αριστεράς με το ΠΑΣΟΚ με φόντο της δημοτικές εκλογές.
Από την άλλη το κυβερνητικό κόμμα είναι καθαρό ότι δεν θέλει να συνδέσει αυτές τις εκλογές με την ασκούμενη πολιτική του για να αποφύγει το λεγόμενο πολιτικό κόστος (πέρα απ’ τις σχετικές δηλώσεις Πεταλωτή στον ίδιο χαβά επιδίδονται τα δημοσιοκαφρικά κυβερνητικά παπαγαλάκια με προεξέχον τον Μανόλη Καψής που σκύλιασε χτες από το δελτίο του «Μέγκα» να μας πείσει ότι η πολιτική της κυβέρνησης είναι μονόδρομος και πως «αυτά που ακούγονται για ανυπακοή και ανατροπή είναι σενάρια επιστημονικής φαντασίας»).
Οσο για το σχέδιο «Καλλικράτης» το οποίο ύμνησε σήμερα ο κυβερνητικός εκπρόσωπος προπαγάνδας έχουμε κάνει μια πρώτη αναφορά εδώ και θα επανέλθουμε.
Το βασικό ερώτημα, πάντως που παραμένει είναι: Τι δουλειά έχουν οι «ζωντανοί» άνθρωποι, οι άνθρωποι που θέλουν ν’ αγωνιστούν για ν’ αλλάξουν τον κόσμο, σ’ αυτό το στημένο παιχνίδι; Καμία, είναι η απάντηση. Αποχή, λοιπόν, και σ’ αυτές τις εκλογές κι αντάμωμα στους δρόμους του αγώνα, όπου ανθίζει η ελπίδα.
Δημοσίευση σχολίου