Οταν προκαλούν τα "επιστημονικά" τσιράκια των πλουτοκρατών

Το συγκρότημα Αλαφούζου εδώ και καιρό έχει εξελιχθεί η πιο κυνική φωνή των πλουτοκρατών. Ειδικά η «Καθημερινή» θα μπορούσε να χαρακτηριστεί το δημοσιογραφικό όργανο των καπιταλιστών.
Δεν πέρασε καιρός που ακούσαμε από την τηλεόραση του Σκάι, τον Στέφανο Μάνο να ζητάει την απόλυση 300-400.000 δημοσίων υπαλλήλων για να «ορθοποδήσει το κράτος»! Τώρα η φυλλάδα του Αλαφούζου επιστρατεύει στις στήλες της ένα άλλο «μπουμπούκι» του νεοφιλελευθερισμού, την Μιράντα Ξαφά (θα μιλήσουμε γ’ αυτήν παρακάτω. Είναι απ’ τα πρώρα άτομα που στελέχωσαν το αλήστου μνήμης κόμμα του Σ. Μάνου «Ταύροι»), για να μας δώσει τα φώτα της. 

Αυτή είναι τόσο κυνική στα όσα γράφει που ανατριχιάζεις. Ούτε λίγο ούτε πολύ προτείνει να αλεθούν στις μυλόπετρες τις ανεργίας χιλιάδες εργαζόμενοι, με ότι αυτό σημαίνει γ’ αυτούς και τις οικογένειες τους και να δώσει το κράτος κι άλλο ζεστό χρήμα στους πλουτοκράτες. Ελάχιστο απόσπασμα απ’ τα γραφόμενα της για να καταλάβετε:  «Οσοι θεωρούν ότι οι εκατοντάδες χιλιάδες υπεράριθμοι του ευρύτερου δημόσιου τομέα, αν απολυθούν, θα έρθουν να προστεθούν στις 700.000 σημερινούς ανέργους, παραβλέπουν το γεγονός ότι η δραστική συρρίκνωση του Δημοσίου θα αποτρέψει περαιτέρω απολύσεις στον ιδιωτικό τομέα. Είτε χρησιμοποιηθεί για μείωση των ελλειμμάτων είτε για μείωση της φορολογίας, η δραστική μείωση των κρατικών δαπανών μόνο θετικό αποτέλεσμα μπορεί να έχει πάνω στον ιδιωτικό τομέα»!!!! 
 

Εδώ να κάνουμε μια παρένθεση για το γνωστό παραμύθι των «εκατοντάδων χιλιάδων υπεράριθμων του ευρύτερου δημόσιου τομέα», επικαλούμενοι τα δικά τους στοιχεία που προέκυψαν από την πρόσφατη απογραφή. 

Όπως αποδεικνύεται εκεί, οι δημόσιοι υπάλληλοι –εκτός καραβανάδες και μπάτσους- αγγίζουν στη χώρα μας τους 420.000 και φθάνουν με τον ευρύτερο δημόσιο τομέα τους 768.003 ενώ ο πληθυσμός μας είναι 11.125.000. Ας δούμε τι γίνετε και στις άλλες χώρες. Στο Βέλγιο, για παράδειγμα, μια χώρα με παραπλήσιο πληθυσμό με μας (10.600.000) έχουν  756.300 δημόσιους υπαλλήλους. Κάτι σχετικό, αναλόγως του πληθυσμού, συμβαίνει σε όλη την Ε.Ε με 4.000.000 υπαλλήλους στη Γερμανία, 6.700.000 στη Γαλλία, 5.850.000 στην Αγγλία και πάει λέγοντας. (Αναφέραμε τα παραπάνω γιατί γίνετε από πολλούς μεγάλη σπέκουλα σ’ αυτό το θέμα).

Επανερχόμαστε στην Μιράντα Ξαφά για να μην ξεστρατίζουμε από το θέμα. Περιτεύει νομίζουμε κάθε σχολιασμός σ’ αυτά που γράφει. Εχει όμως ενδιαφέρον νομίζουμε αντί να μιλήσουμε εμείς για την τύπισσα που γράφει τα παραπάνω, να αφήσουμε την ίδια μιλήσει για τον εαυτό της και τα συμπεράσματα βγαίνουν μόνα τους για το ποια άτομα χρησιμοποιεί το συγκρότημα Αλαφούζου για να «ενημερώσει» το αναγνωστικό του κοινό.

Αντιγράφουμε το βιογραφικό της  Μιράντας Ξαφά όπως το παραθέτει η ίδια στην διαδικτυακή της παρουσία:

«Γεννήθηκα στην Αθήνα, όπου τελείωσα τις βασικές οικονομικές σπουδές στο Pierce College. Συνέχισα τις μεταπτυχιακές μου σπουδές στο University of Pennsylvania των Ηνωμένων Πολιτειών, όπου ολοκλήρωσα την διδακτορική διατριβή μου το 1979 μελετώντας τις εκπτώσεις στις εισαγωγές βιομηχανικών προϊόντων από την συμφωνία συνδέσεως με την Ευρωπαϊκή Κοινότητα.

Από το 1980 μέχρι τον Απρίλιο του 1991 εργάστηκα στο Διεθνές Νομισματικό Ταμείο (ΔΝΤ) στην Washington, όπου ασχολήθηκα με τον σχεδιασμό και την παρακολούθηση σταθεροποιητικών προγραμμάτων, κυρίως στη Λατινική Αμερική.

Από τον Μάιο του 1991 μέχρι τον Οκτώβριο του 1993 εργάστηκα στην Αθήνα, με άδεια από το ΔΝΤ, ως οικονομικός σύμβουλος του Πρωθυπουργού, κ. Κων/νου Μητσοτάκη.

Εν συνεχεία εργάστηκα στην επενδυτική τράπεζα Salomon Brothers στο Λονδίνο, αρχικά ως οικονομολόγος και από το 1997 ως global currency strategist για τις αναδυόμενες αγορές.

Έχω διδάξει οικονομικά στα Πανεπιστήμια της Pennsylvania και Princeton των Ηνωμένων Πολιτειών και έχω δημοσιεύσει άρθρα και μελέτες πάνω σε θέματα που αφορούν το διεθνές εμπόριο, την κίνηση κεφαλαίων, την κρίση των χρεών και την Ευρωπαϊκή Κοινότητα».

Χρειάζεται να προσθέσουμε το παραμικρό;