Και λίγη τέχνη (Όσκαρ Ουάιλντ και Σαιξπηρ)

«Αλλά, μήπως θα μπορούσαμε να καλέσουμε τον μικρό Χανς εδώ;», ρώτησε ο μικρότερος γιος του μυλωνά. «Αν ο φτωχούλης Χανς είναι στενοχωρημένος, εγώ θα του δώσω τον μισό μου χυλό και θα του δείξω τα άσπρα μου κουνέλια». «Τι κουτό παιδί που είσαι!», φώναξε ο μυλωνάς αγαναχτισμένος. «Με κάνεις πολλές φορές να σκέφτομαι αν χρειάζεται να σε στέλνω στο σχολείο, αφού στο κάτω κάτω δεν μαθαίνεις τίποτα. Αν ο μικρός Χανς ερχόταν εδώ κι έβλεπε τη ζεστή φωτιά μας, το πλούσιο δείπνο μας και το πελώριο βαρέλι με το κόκκινο κρασί, ίσως να ζήλευε, κι όπως ξέρεις, ο φθόνος είναι το χειρότερο πράγμα που μπορεί να διαφθείρει ακόμα και τον τιμιότερο χαρακτήρα. Κι εγώ, που είμαι ο πιο πιστός φίλος του. Δεν θ’ αφήσω να καταστραφεί ο χαρακτήρα τους Χανς. Πάντα φροντίζω μη τυχόν και πέσει σε πειρασμό. Κι έπειτα, αν ο Χανς έρθει καμιά φορά εδώ, μπορεί να ζητήσει αλεύρι με πίστωση, κι αυτό δεν θα το έκανα ποτέ. Άλλο τ’ αλεύρι κι άλλο η φιλία…» Όσκαρ Ουάιλντ, «Ο αφοσιωμένος φίλος» (από τη συλλογή «Ο κήπος με τις ροδιές») http://kibi-blog.blogspot.com/2010/12/24122010.html

«Χρυσάφι; Κίτρινο, αστραφτερό, πολύτιμο χρυσάφι; ............................................... Σαν έχεις κάμποσο απ' αυτό, μπορείς το μαύρο άσπρο να κάνεις όμορφο το σιχαμερό, Δίκιο τ' άδικο, ευγενικό το πρόστυχο, νιό το γέρο, παληκαρά τον άνανδρο. ... Τί πράγμα είναι αυτό ω θεοί; Αυτό 'ναι που μπορεί να διώξει απ' το πλευρό σας τους ιερείς σας και τους υπηρέτες σας; .......................................................... Τούτος ο κίτρινος σκλάβος Θρησκείες χτίζει και γκρεμνά, βλογά καταραμένους Κάνει τη γκρίζα λέπρα λατρευτή Θρονιάζει τους κλέφτες στων γερουσιαστών τις έδρες Και τους χαρίζει τίτλους γονυκλισίες κι επευφημίες Αυτός είναι που κάνει νιόνυφη ξανά τη γερασμένη χήρα ...καταραμένο μέταλλο. ω πόρνη εσύ του γένους των ανθρώπων...» * (Σαίξπηρ, «Τίμων ο Αθηναίος») http://www1.rizospastis.gr/story.do?...ate=23/12/2010