Η 15 Δεκέμβρη είναι πλέον παρελθόν. Από πολλά πράγματα, διά της ευθείας και δια της τεθλασμένης, βγαίνει ότι ήταν μια σημαντική μέρα για το κίνημα και τους αγωνιζόμενους ανθρώπους. Μόνο το κλάμα των ρουφιάνων των ΜΜΕ, (Δέστε στο βίντεο πως παρουσιάζει την διαδήλωση το Megaλο προπαγανδιστικό κυβερνητικό κανάλι), για το νέο ρεζίλεμα της χώρας, να υπολογίσει κανείς, καταλαβαίνει ότι έγινε κάτι σημαντικό. Φαίνεται επίσης από τις προσεκτικές ανακοινώσεις των οργανώσεων, από τα άρθρα των αριστερών δημοσιολόγων, που είχαν ξεσαλώσει σε προβοκατορολογία μετά από την Marfin.
Εκείνο που ήταν επίσης σημαντικό και πνίγεται σχεδόν από όλα τα καθεστωτικά ΜΜΕ, είναι η πορεία προς τη ΓΣΕΕ, από πολλές οργανώσεις και από αρκετό κόσμο. Μπροστά στο κτήριο της ΓΣΕΕ έγινε πραγματική μάχη με τα μαντρόσκυλα των ΔΕΛΤΑ πρώτα – ένας Δελτάς έφαγε τόσες πολλές που θα θυμάται για καιρό την 15 Δεκέμβρη – και μετά με τους Ματάδες.
Οι Δελτάδες και οι Ματάδες ήταν οι μόνοι «εργαζόμενοι» που υπερασπίστηκαν με «ηρωισμό και αυτοθυσία» τους θλιβερούς εργατοπατέρες.
Μπιστόλια βγάλανε δύο Δελτάδες για να υπερασπίσουνε το κτήριο του Παναγόπουλου και των υπόλοιπων λαμόγιων. Είναι και αυτός ένας ξεχωριστός συμβολισμός.
Υπάρχει πλέον μια πραγματικότητα κοινός αποδεκτή από όλο τον κόσμο της αριστεράς. Κοινοβουλευτικής και μη. Ότι έχουμε πόλεμο. Να θυμηθούμε τότε λίγο και τον Λένιν – πολλοί τον θυμούνται μόνο όταν θέλουν να προτείνουν διάφορους συμβιβασμούς – που έλεγε ότι «αφού έχουμε πόλεμο, τότε ας δράσουμε πολεμικά».
Βεβαίως πόλεμος δεν είναι μόνο οι μαχητικές διαδηλώσεις που είναι όμως άκρως απαραίτητες. Που πρέπει να ενισχύσουν ακόμα πιο πολύ τα μαχητικά τους χαρακτηριστικά. Πόλεμος είναι όλα όσα χρειάζονται από αιτήματα, στόχους και τακτικές. Πόλεμος είναι η συστηματική προσπάθεια στους χώρους δουλειάς, στον εργαζόμενο κόσμο, να γίνει ο ίδιος πρωταγωνιστής των εξελίξεων. Να συναντηθεί ο θυμός του με τον θυμό που εκφράστηκε χτες. Τότε θα αρχίσει η θύελλα.
Σημείωση: Η Παπαρήγα δήλωσε μετά την συνάντηση με τον Γιωργάκη,(πάντα θεσμικό το ΚΚΕ) την Τρίτη 14/12, ότι ο πραγματικός πόλεμος τώρα αρχίζει. Χτες το ΠΑΜΕ τα μάζεψε γρήγορα γρήγορα και έφυγε. Παρέλαση στη Σταδίου, ανέβασμα από Όθωνος, Ζάππειο και τέλος. Περίεργη άποψη έχει το ΚΚΕ για τον πόλεμο.
Του Β.
Ο αγώνας έφερε την πρώτη νίκη: 45 εκπαιδευτικοί της Α΄ ΔΙΠΕ Αθήνας
μονιμοποιήθηκαν χωρίς αξιολόγηση!
-
από drepani.gr Α΄ Σύλλογος Αθηνών: Ο αγώνας έφερε την πρώτη νίκη!
Συνεχίζουμε στο δρόμο που άνοιξαν οι πρώτες/οι 45 εκπαιδευτικοί της Α΄ ΔΙΠΕ
Αθήνας που...
Πριν από 37 δευτερόλεπτα
+ σχόλια + 2 σχόλια
Σκέψεις για τη 15η Δεκέμβρη
Αναμφίβολα η σημερινή απεργιακή διαδήλωση στο κέντρο της Αθήνας ήταν όχι μόνο μεγάλη αλλά κυρίως μια μαχητική απάντηση στον αντεπαναστατικό νόμο για τις εργασιακές σχέσεις. Όμως δεν ήταν ούτε η μεγαλύτερη εργατική κινητοποίηση της μεταπολίτευσης ούτε καν της 5ης Μάη. Και πάρα τη μαχητικότητα μερικών εκατοντάδων διαδηλωτών στην Πλ. Συντάγματος που επέλεξαν τη σύγκρουση με τις δυνάμεις καταστολής και των χιλιάδων ακόμα που αμύνθηκαν όσο αυτό ήταν δυνατόν μέσα στα νέφη του χημικού πολέμου που εξαπέλυσαν για ακόμη μια φορά οι ορδές των ένοπλων φρουρών του κράτους, σε καμία περίπτωση αυτό δεν αναλογεί στην επίθεση που δέχεται η εργατική τάξη και η πλειοψηφία της κοινωνίας τους τελευταίους μήνες.
ανάγνωση του υπολοίπου: http://avantgarde2009.wordpress.com
http://www.youtube.com/watch?v=GnM9ucjyzU4
Δημοσίευση σχολίου