Οι νεοάστεγοι με «καλά βιογραφικά» αυξάνονται συνεχώς
Ανάμεσά τους έμποροι που έχασαν τα πάντα λόγω της οικονομικής κρίσης, απόφοιτοι πανεπιστημίων και νέοι χωρίς εργασία
 | «Ελάτε τώρα... Οταν υπάρχουν τόσο σοβαρά προβλήματα όπως η σημερινή κρίση, με εμάς ποιος θα ασχοληθεί;». Ο 47χρονος Νίκος ανήκει στην οικογένεια των αστέγων και μας απαντά ρωτώντας, κοιτάζοντας στα μάτια, νηφάλιος, συνειδητοποιημένος. Η διεύθυνσή του είναι γωνία Σταδίου και Κοραή, δεν μετακομίζει, κάθε βράδυ ενημερώνεται για τις εξελίξεις διαβάζοντας στο ημίφως εφημερίδα και σφυγμομετρά τον παλμό της κοινωνίας από τις κουβέντες, τις φωνές και τις βρισιές των περαστικών. Στη φυλακή Η τελευταία στέγη του ήταν οι φυλακές. Πριν από λίγους μήνες βγήκε στον κόσμο, δεν βρήκε δουλειά και βρήκε απάγκιο στον δρόμο. «Ατομα που ήξερα από τις φυλακές διέπραξαν κάποιο αδίκημα μόνο και μόνο για να ξαναβρεθούν στη φυλακή, να έχουν σκεπή, εξασφαλισμένο ένα πιάτο φαί. Το παλεύω ρε γαμώτο, αλλά άντε βρες εσύ δουλειά στην ηλικία μου και με τέτοιο παρελθόν» μας λέει ο Νίκος, και εδώ η χροιά της φωνής του προδίδει παραίτηση. Ολες οι οργανώσεις που ασχολούνται με το ζήτημα των αστέγων συγκλίνουν στο εξής: το πρόβλημα κλιμακώνεται με γεωμετρική πρόοδο, καθώς εξαιτίας της κρίσης σπάνε οι «αδύναμοι κρίκοι» της κοινωνίας. Είναι αλήθεια ότι νέοι, μορφωμένοι, βρίσκονται στον δρόμο, με τη στερεοτυπική ταυτότητα του απόκληρου. Την προσπερνάμε αυτή την αλήθεια, άλλωστε και να μπορείς ποιον να πρωτοβοηθήσεις; «Το προφίλ του αστέγου άλλαξε ταχύτατα τον τελευταίο χρόνο. Πρόκειται για νέους που δεν έχουν εξαρτήσεις από ουσίες ή ψυχολογικές διαταραχές. Τις περισσότερες φορές μάλιστα είναι μορφωμένοι», τονίζει στην «Κ» η κ. Εφη Σταματογιαννοπούλου, πολύπειρη νοσηλεύτρια του προγράμματος αστέγων της ΜΚΟ «Κλίμακα». Ιδια εικόνα καταθέτουν και οι κοινωνικοί λειτουργοί στο πρόγραμμα αστέγων του Ερυθρού Σταυρού. Να τι λένε στην «Κ»: «Αυτό που συμβαίνει είναι πρωτοφανές. Ανάμεσα στα άτομα που έχουν κάνει αίτηση για να φιλοξενηθούν στον ξενώνα αστέγων υπάρχει απόφοιτος πολυτεχνείου, απόφοιτος Αμερικανικού Κολλεγίου και γενικότερα άτομα που κανείς δεν θα περίμενε ότι θα βρεθούν χωρίς κεραμίδι. Ακόμα, ανάμεσα στους «νεοάστεγους» υπάρχουν εμποροβιοτέχνες που έπεσαν έξω, πτώχευσαν. Εχουμε βρει στον δρόμο ακόμα και οικογένειες με παιδιά». «Η πλειονότητα των ατόμων που φιλοξενούμε είναι Ελληνες», συμπληρώνει ο Γιάννης Συκουτρής υπεύθυνος ξενώνα αστέγων του Ερυθρού Σταυρού. Οι κοινωνικές οργανώσεις εκτιμούν ότι ο αριθμός των αστέγων στη χώρα μας κυμαίνεται περί τους 20.000 (υπερδιπλάσιος αριθμός από την «επίσημη» καταγραφή του υπ. Υγείας). Στην Αθήνα τουλάχιστον 2.000 άτομα ζουν στον δρόμο και κοιμούνται σε εισόδους κατοικιών, παλιές αποθήκες, σαραβαλιασμένα αυτοκίνητα, ετοιμόρροπα κτίρια. Οι περιοχές στις οποίες κατά καιρούς «συνωστίζονται» είναι το Θησείο, η πλ. Κουμουνδούρου, η πλ. Κάνιγγος, το ΚΤΕΛ Κηφισού, το λιμάνι του Πειραιά, απέναντι από τον Σταθμό Λαρίσης, μέσα στην κεντρική Λαχαναγορά του Ρέντη, εσχάτως και στους Αμπελόκηπους. Εκεί, πάνε κι έρχονται. Λόγω της κρίσης «Οταν φανεί το πρόβλημα στην πραγματική του διάσταση η κοινωνία θα σοκαριστεί. Κάθε εβδομάδα καταφεύγουν στις δομές μας τουλάχιστον δύο περιπτώσεις ατόμων που έχασαν τα σπίτια τους λόγω της κρίσης. Βλέπουμε το πρόβλημα να εξελίσσεται πριν φανεί προς τα έξω και αυτό που ξέρουμε είναι πως αν βαθύνει η κρίση και συνεχίσουν να χάνονται τόσες θέσεις εργασίας το ζήτημα θα αποκτήσει εκρηκτικές διαστάσεις. Νομίζω ότι όπου να 'ναι θα φανούν ξεκάθαρα τα αποτελέσματα των μέχρι τώρα χαμένων θέσεων εργασίας. Αυτό εισπράττουμε από τον κόσμο που έρχεται. Ανεργία, δάνεια, κατασχέσεις», συμπυκνώνει η κ. Σταματογιαννοπούλου. «Θετικό και ελπιδοφόρο είναι ότι βλέπουμε μεγάλη ανταπόκριση. Εχουμε πολλούς νέους εθελοντές, ανθρώπους διακριτικούς που έρχονται να βοηθήσουν», συμπληρώνει η ίδια. Μια ερμηνεία δίνει στην «Κ» ένας άλλος άστεγος, μόνιμος κάτοικος Θησείου: «Πρέπει να καταλάβεις ότι η διαφορά ανάμεσα σε εσένα και εμένα είναι ένα τίποτα, μια «στραβή». Πριν από λίγα χρόνια είχα σπίτι και όλα τα σχετικά. Ετσι ήρθαν τα πράγματα, ούτε που το κατάλαβα μάγκα μου»... |  |
Οι γέροντες στον Καιάδα... Βελτιώνεται έτσι η ανταγωνιστικότητα της ελληνικής οικονομίας όμως, διότι δε χρειάζεται να ξοδεύονται χρήματα για εργάτες που πλέον είναι υπερβολικά γέροι για να εργασθούν. Γιούπι!!
| | Η οργή της κοινωνίας από την είδηση έξωσης γερόντων από το Γηροκομείο Αθηνών μέσα στις χριστουγεννιάτικες εορτές, λόγω οικονομικής αδυναμίας της διοίκησης, είναι απολύτως δικαιολογημένη. Οι δικαιολογίες του προέδρου του ιδρύματος αρχιμανδρίτη Προκόπιου αντί να καλύπτουν το θέμα αποκαλύπτουν πολύ περισσότερα. Πως το ίδρυμα διαθέτει μια τεράστια περιουσία σε ακίνητα τα οποία μένουν αναξιοποίητα, διότι κανείς δεν αγωνιά και δεν νοιάζεται για την αξιοποίησή τους ώστε και οι υπάρχοντες τρόφιμοι να έχουν καλύτερες υπηρεσίες και το προσωπικό να πληρώνεται κανονικά (σήμερα είναι 5 μήνες απλήρωτο) και πολύ περισσότερους ηλικιωμένους να μπορεί να φιλοξενήσει και να δημιουργήσει επιπλέον περισσότερες θέσεις εργασίας. | |
"Άκου εκεί σύνταξη στα 127 χρόνια!"
Θαυμάσια! Άλλο ένα καταπληκτικό μέτρο βελτίωσης της ανταγωνιστικότητας, με μείωση των ασφαλιστικών εισφορών από την εργοδοσία (που συχνότατα είναι και κατάργηση, όχι απλά μείωση), την ίδια ώρα που οι εργοδότες χρωστούν ήδη δισεκατομμύρια και το κράτος επίσης χρωστά δισεκατομμύρια. Αλλά εντάξει, η "κινεζοποίηση" θα βοηθήσει την ανταγωνιστικότητα, και αν πέσουμε σε επίπεδα μεσαιωνικής φτώχειας, οι κεφαλαιοκράτες θα ξανάρθουν εδώ για επενδύσεις και θα "μας σώσουν". Γιούπι!
8,6 δισ. θα χάσουν στην 3ετία τα ασφαλιστικά Ταμεία...
Οι ασφαλιστικές εισφορές αναμένεται να μειωθούν το 2011 κατά ένα δισεκατομμύριο ευρώ από τη μείωση των μισθών μέσω των επιχειρησιακών συμβάσεων.
| | Τριπλό χτύπημα δέχονται τα ασφαλιστικά ταμεία από τη μείωση των μισθών, την αύξηση της ανεργίας, αλλά και τις προωθούμενες «εκπτώσεις» στις ασφαλιστικές εισφορές. Oπως αποκαλύπτει ο επιστημονικόw διευθυντής του Ινστιτούτου Εργασίας της ΓΣΕΕ- ΑΔΕΔΥ Σάββας Ρομπόλης, οι τρεις αυτοί παράγοντες θα επιβαρύνουν το σύστημα με 8.6 δισεκατομμύρια ευρώ την επόμενη χρονιά. | |
"Μπράβο" από το Newsweek
| | Ψήφο εμπιστοσύνης στην πολιτική της κυβέρνησης και προσωπικά στον πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου δίνει το περιοδικό Newsweek με δημοσίευμα στην ηλεκτρονικη έκδοση. Εύσημα για τις μεταρρυθμίσεις και το άνοιγμα στον ανταγωνισμό "Ο κ. Παπανδρέου δηλώνει ότι η κρίση χρέους της χώρας του κατέστησε δυνατή την προώθηση αλλαγών που δεν θα ήταν εφικτές υπό ομαλές συνθήκες. Η Ευρώπη μπορεί να βρίσκεται ακόμη στα μισά της κρίσης της. Αλλά, σε πάσχουσες οικονομίες όπως της Ελλάδας, σπέρνονται οι σπόροι της αναγέννησης". | |
Εσπασαν ρεκόρ οι διαταγές πληρωμής
ΜΟΝΟ ΣΤΗΝ ΑΘΗΝΑ ΞΕΠΕΡΑΣΑΝ ΤΙΣ 103 ΧΙΛΙΑΔΕΣ
| | Οι διαφορές στα δικαστήρια μεταξύ δανειοληπτών και τραπεζών καθώς μεταξύ εμπόρων και προμηθευτών ήταν το 2010 κατά 50% περισσότερες σε σχέση με το 2008. Την ίδια ώρα, οι εξωδικαστικοί συμβιβασμοί των καταναλωτών με τις τράπεζες δεν απέδωσαν καρπούς και τώρα οι καταναλωτικές ενώσεις ζητούν νέα παράταση στην αναστολή πλειστηριασμών. Μέσα σε όλα αυτά, οι τράπεζες κλείνουν ολοένα και περισσότερο τις στρόφιγγες του δανεισμού προς τους εμπόρους, οι οποίοι πέρασαν τις γιορτές με 25% πτώση στον τζίρο και πολλοί από αυτούς ετοιμάζονται για... εκποίηση τον Ιανουάριο. | |
| | Σε ανησυχητικά επίπεδα έχουν σκαρφαλώσει οι καθυστερήσεις στις πιστωτικές κάρτες, ξεπερνώντας σε ορισμένες τράπεζες ακόμη και το 40% επί των συνολικών χορηγήσεών τους. Τραπεζίτες εκτιμούν ότι πλέον δεν αποπληρώνουν έστω την ελάχιστη μηνιαία δόση τους όχι μόνο όσοι πραγματικά δεν έχουν τη δυνατότητα, αλλά και κάτοχοι καρτών που συνειδητά επιλέγουν να μην εξοφλήσουν τα χρέη τους, γνωρίζοντας ότι δε θα έχουν άμεσες επιπτώσεις. | |
Στο σφυρί χιλιάδες κατοικίες
Για ντόμινο πλειστηριασμών ακινήτων απο τις τράπεζες κάνει λόγο η καταναλωτική οργάνωση ΕΚΠΟΙΖΩ, καθώς τον Φεβρουάριο λήγει η αναστολή πλειστηριασμών πρώτης κατοικίας. Οι τράπεζες δεν συναινούν σε εξωδικαστικό διακανονισμό με υπερχρεωμένους δανειολήπτες, με αποτέλεσμα να δημιουργούνται φόβοι ότι θα βγουν στο σφυρί πολλές χιλιάδες ακίνητα. Αν επιβεβαιωθούν οι φόβοι θα προκληθούν αλυσιδωτές επιπτώσεις στις αξίες των ακινήτων, ενώ χιλιάδες νοικοκυριά θα δουν τις περιουσίες τους να απαξιώνονται και να αντιμετωπίζουν τον εφιάλτη να βρεθούν στον δρόμο.
+ σχόλια + 1 σχόλια
Aρθρο από την Καθημερινή. «Τα παιδιά της κρίσης» θα μπορούσε να ήταν ο τίτλος για το επόμενο συλλεκτικό λεύκωμα των ΕΛΤΑ με τα γράμματα που έστειλαν τα παιδιά στον Αϊ-Βασίλη το 2010, αλλά και με αυτά που θα στείλουν το 2011 ή το 2012. Καλαίσθητο και χαριτωμένο λένε ότι είναι το λεύκωμα «Γράμματα στον Αϊ-Βασίλη», που κυκλοφόρησε το 2010 με επιλεγμένα γράμματα των παλαιότερων χρόνων.
Ομως τα φετινά γράμματα, τα αδημοσίευτα, έχουν γεύση πικρή, σύμφωνα... με πληροφορίες που δόθηκαν από το τμήμα δημοσίων σχέσεων των Ελληνικών Ταχυδρομείων.
«Η κρίση άγγιξε τα παιδιά», σχολιάζουν τα δελτία ειδήσεων, όμως εύκολα το άγγιγμα γίνεται χαστούκι και παγερή ριπή που παίρνει και σηκώνει τις βεβαιότητες μικρών και μεγάλων αδιακρίτως. Το 2010, λοιπόν, πολλά παιδιά δεν ζήτησαν κάτι για τον εαυτό τους, ενώ συχνά παρακαλούσαν τον άγιο να φέρει δώρα στα «άλλα» παιδιά, τα πιο φτωχά.
Για κάποια, όπως ειπώθηκε, το πρωτοχρονιάτικο δώρο είναι μια δουλειά για τον μπαμπά. Τα παιδιά ίσως δεν ξέρουν από οικονομικούς δείκτες, όμως ξέρουν τι σημαίνει ένας πατέρας ή μια μητέρα που σέρνεται όλη μέρα μες στο σπίτι, περιμένοντας το τηλέφωνο να χτυπήσει και κάποιον να τους προτείνει μια δουλειά. Μια αναμονή διαρκείας, αφού η ανεργία προβλέπεται να φτάσει στο 20%, ώστε να ακολουθήσει η λεγόμενη jobless recovery, η δίχως εργασία ανάκαμψη.
Κάποτε τα παιδιά και οι έφηβοι ντρέπονταν να πουν στους φίλους τους τι δουλειά κάνει ο πατέρας, ιδίως αν αυτή η δουλειά χειρωνακτική. (Μερικές φορές ντρέπονταν και οι ενήλικες, όμως αυτό είναι άλλη ιστορία). Τώρα η δουλειά, η οποιαδήποτε δουλειά θεωρείται ευλογία, ενώ δεν είναι απαραίτητη η λεπτομερής περιγραφή των επαγγελματικών καθηκόντων. Ο μπαμπάς είναι μαθηματικός, μουσικός ή οδηγός φορτηγού ή ηχολήπτης – το «άνεργος» μπορεί να αποσιωπηθεί.
Oταν ήμουν παιδί, δεν δίναμε ιδιαίτερη σημασία στον Αϊ-Βασίλη, ούτε κανείς μας παρότρυνε να του στείλουμε γράμμα. Δίναμε, ωστόσο, σημασία στον φύλακα άγγελο, που ήταν «ένας» για κάθε παιδί και συχνά τη νύχτα, μες στο μισοσκόταδο, αναρωτιόμαστε σε ποιο σημείο του δωματίου να φώλιαζε ο αόρατος φτερωτός μας σεκιουριτάς που σκόρπιζε τα τέρατα και όλα τα κακά.
Εχω χρόνια να ακούσω παιδί να μιλά για τον φύλακα άγγελό «του». Ωστόσο, τους τελευταίους εφτά μήνες έχουν πληθύνει οι τρικέφαλοι φύλακες άγγελοι της χώρας ή μάλλον οι σωτήρες της. Οι φτερούγες τους δεν είναι πουπουλένιες, αλλά έχουν βαφτιστεί μηχανισμός στήριξης, δάνεια, μνημόνιο 1, 2, 3 κ.ο.κ., περικοπές, απολύσεις, φοροεισπράξεις, εξυγίανση.
Kάποτε τα «καλά» παιδιά ζητούσαν από τον άγιο να φέρει την ειρήνη στον κόσμο – αν και μάλλον το έκαναν επειδή ήξεραν ότι κάποιος μεγάλος θα διάβαζε το γράμμα και θα σχημάτιζε καλή γνώμη γι’ αυτά.
Τώρα που ένας νέου τύπου πόλεμος μαίνεται γύρω τους, τα παιδιά ζητούν «μια δουλειά για τον μπαμπά» που θα φέρει την ειρήνη τουλάχιστον στο δικό τους σπίτι.
Τι θα γράφουν άραγε τα παιδικά γράμματα των επόμενων χρόνων: Αγιε Βασίλη φέρε κι άλλη επιμήκυνση, άγιε ρίξε τα επιτόκια, άγιε φέρε ανάπτυξη, άγιε μην αφήνεις τη μαμά να ψάχνει στα σκουπίδια της Λαϊκής ή, άγιε, βρες μας έναν κάδο με πολλά αποφάγια; Αβέβαιες είναι η διάρκεια, όπως και η έκταση και η δριμύτητα της κοινωνικής απορρύθμισης και, επομένως, δεν γνωρίζουμε αν τα παιδιά της κρίσης θα ενηλικιωθούν σε συνθήκες πολύ ή μετρίως χειρότερες από αυτές που γνώρισαν οι γονείς τους. Το μόνο σίγουρο είναι ότι δεν θα συγχωρέσουν ούτε τους σωτήρες μας ούτε τον Αϊ-Βασίλη ούτε εμάς.
Tης Mαριαννας Tζιαντζη
Δημοσίευση σχολίου