«Κοινωνικές εκρήξεις φοβάται τώρα η κυβέρνηση», τιτλοφορείται το σημερινό ρεπορτάζ του φιλοκυβερνητικού «Πρώτου Θέματος» το οποίο αναφέρει: «Στο μικροσκόπιο των πολιτικών αναλυτών του Μεγάρου Μαξίμου μπαίνει η μαζική διαδήλωση της Τετάρτης στο κέντρο της Αθήνας, καθώς στην κυβέρνηση εδραιώνεται η αίσθηση ή και η εκτίμηση ότι οι κοινωνικές αντιδράσεις στην ακολουθούμενη πολιτική εισέρχονται σε μία νέα δυναμική φάση».
Η συνήθως καλά πληροφορημένη για τα όσα γίνονται στον κυβερνητικό λόχο, φυλλάδα του Θέμου Αναστασιάδη μας λέει ότι το επιτελείο του ΓΑΠ αρχίζει να διαπιστώνει αυτό που είναι ολοκάθαρο εδώ και πολύ καιρό σε οποιονδήποτε έχει την ελάχιστη πολιτική αντίληψη. Τα βαρίδια της ξεπουλημένης γραφειοκρατικής εργοτοπατερίας, όπως και ο παραλυτικός σεβασμός στην αστική νομιμότητα κάποιων κοινοβουλευτικών κομμάτων δεν μπορεί να καθηλώσουν τον κόσμο, στον βαθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση, σε διαδηλώσεις-παρελάσεις.
Και εδώ τα πράγματα είναι προδιαγεγραμμένα. Το ακούσαμε και σήμερα από την παρουσιάσει του «επικαιροποιημένου Μνημονίου» που έκανε ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Η βάρβαρη επίθεση που κάνουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Αυτό είναι κάτι που το συνειδητοποιούν όλο και πιο πλατιές λαϊκές μάζες και κυβερνητικά επιχειρήματα του τύπου «να γλυτώσουμε την χρεοκοπία», «να σωθεί η πατρίδα» κλπ δεν ακούγονται σε κανέναν πειστικά. Θα χαμπαριάσει ο εργάτης ότι βρίσκεται στον γολγοθά της ανεργίας για να μην «πτωχεύσει η Ελλάδα»; Θα υπομένει την εξαθλίωση ο εργαζόμενος των 600 ευρώ τον μήνα για «να ανακάμψει η οικονομία»;
Οποιος/α ήταν στην χθεσινή διαδήλωση εύκολα θα διαπίστωσε ότι η οργή και αγανάκτηση πάρα πολύ κόσμου έχει μετατραπεί σε πραγματικό μίσος για το πολιτικό σύστημα. Η αντίδραση του κόσμου –μιας μεγάλης μερίδας- δεν περιορίζεται πια σε κάποια συνθήματα. Υπήρχε συγκρουσιακή διάθεση και αρκούσε μια σπίθα για να μεταβληθεί σε κίνημα ανατροπής αυτής της κυβέρνησης.
Οσο και να προσπαθούν προβοκατόρικα τα κυβερνητικά δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια να μιλούν πάλι για «κουκουλοφόρους που αμαύρωσαν την πορεία», -το Mega πρωτοστάτησε στην προβοκάτσια- η πραγματικότητα είναι αυτό που γράφει, με στρογγυλεμένες εκφράσεις το «Πρώτο Θέμα»: «οι κοινωνικές αντιδράσεις στην ακολουθούμενη πολιτική εισέρχονται σε μία νέα δυναμική φάση». «Κουκουλοφόρους» είχαμε σε όλες τις πορείες εδώ και χρόνια. Ποτέ όμως δεν υπήρξε τέτοια διαπίστωση και μάλιστα από «πολιτικούς αναλυτές του Μεγάρου Μαξίμου».
Και αυτή η κατάσταση είναι που τρομοκρατεί το πολιτικό σύστημα και τα φερέφωνα του.
Το ερώτημα φυσικά παραμένει. Μετά από την χθεσινή διαδήλωση τι γίνεται; Θα περιμένουμε τους ξεπουλημένους εργατοπατές της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να καλέσουν σε άλλη πανεργατική απεργία μετά δυο-τρεις μήνες; Σ’ αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε –απ’ το δικό μας οπτικό πεδίο φυσικά- σε επόμενη ανάρτησή μας.
Η συνήθως καλά πληροφορημένη για τα όσα γίνονται στον κυβερνητικό λόχο, φυλλάδα του Θέμου Αναστασιάδη μας λέει ότι το επιτελείο του ΓΑΠ αρχίζει να διαπιστώνει αυτό που είναι ολοκάθαρο εδώ και πολύ καιρό σε οποιονδήποτε έχει την ελάχιστη πολιτική αντίληψη. Τα βαρίδια της ξεπουλημένης γραφειοκρατικής εργοτοπατερίας, όπως και ο παραλυτικός σεβασμός στην αστική νομιμότητα κάποιων κοινοβουλευτικών κομμάτων δεν μπορεί να καθηλώσουν τον κόσμο, στον βαθμό που θα ήθελε η κυβέρνηση, σε διαδηλώσεις-παρελάσεις.
Και εδώ τα πράγματα είναι προδιαγεγραμμένα. Το ακούσαμε και σήμερα από την παρουσιάσει του «επικαιροποιημένου Μνημονίου» που έκανε ο Γ. Παπακωνσταντίνου. Η βάρβαρη επίθεση που κάνουν οι δυνάμεις του κεφαλαίου στην εργατική τάξη, στα λαϊκά στρώματα θα συνεχιστεί και θα ενταθεί. Αυτό είναι κάτι που το συνειδητοποιούν όλο και πιο πλατιές λαϊκές μάζες και κυβερνητικά επιχειρήματα του τύπου «να γλυτώσουμε την χρεοκοπία», «να σωθεί η πατρίδα» κλπ δεν ακούγονται σε κανέναν πειστικά. Θα χαμπαριάσει ο εργάτης ότι βρίσκεται στον γολγοθά της ανεργίας για να μην «πτωχεύσει η Ελλάδα»; Θα υπομένει την εξαθλίωση ο εργαζόμενος των 600 ευρώ τον μήνα για «να ανακάμψει η οικονομία»;
Οποιος/α ήταν στην χθεσινή διαδήλωση εύκολα θα διαπίστωσε ότι η οργή και αγανάκτηση πάρα πολύ κόσμου έχει μετατραπεί σε πραγματικό μίσος για το πολιτικό σύστημα. Η αντίδραση του κόσμου –μιας μεγάλης μερίδας- δεν περιορίζεται πια σε κάποια συνθήματα. Υπήρχε συγκρουσιακή διάθεση και αρκούσε μια σπίθα για να μεταβληθεί σε κίνημα ανατροπής αυτής της κυβέρνησης.
Οσο και να προσπαθούν προβοκατόρικα τα κυβερνητικά δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια να μιλούν πάλι για «κουκουλοφόρους που αμαύρωσαν την πορεία», -το Mega πρωτοστάτησε στην προβοκάτσια- η πραγματικότητα είναι αυτό που γράφει, με στρογγυλεμένες εκφράσεις το «Πρώτο Θέμα»: «οι κοινωνικές αντιδράσεις στην ακολουθούμενη πολιτική εισέρχονται σε μία νέα δυναμική φάση». «Κουκουλοφόρους» είχαμε σε όλες τις πορείες εδώ και χρόνια. Ποτέ όμως δεν υπήρξε τέτοια διαπίστωση και μάλιστα από «πολιτικούς αναλυτές του Μεγάρου Μαξίμου».
Και αυτή η κατάσταση είναι που τρομοκρατεί το πολιτικό σύστημα και τα φερέφωνα του.
Το ερώτημα φυσικά παραμένει. Μετά από την χθεσινή διαδήλωση τι γίνεται; Θα περιμένουμε τους ξεπουλημένους εργατοπατές της ΓΣΕΕ-ΑΔΕΔΥ να καλέσουν σε άλλη πανεργατική απεργία μετά δυο-τρεις μήνες; Σ’ αυτό το ερώτημα θα προσπαθήσουμε να απαντήσουμε –απ’ το δικό μας οπτικό πεδίο φυσικά- σε επόμενη ανάρτησή μας.
Δημοσίευση σχολίου