Η κατάληψη τελείωσε ή τώρα αρχίζει;

 Η κατάληψη τελείωσε ή τώρα αρχίζει; Τι πετύχαμε. Τι υπηρέτησε και τι άφησε πίσω της. Τι λειτούργησε εκείνες  τις ώρες;
Η αγανάκτηση για τα κλειστά αυτιά της κυβέρνησης εξώθησε ανθρώπους, που χρόνια κουβαλούσαν την επιτήδευση και τον καθωσπρεπισμό ως αρχή , να πετάξουν τις γραβάτες, να παραβιάσουν πόρτες, να καταλάβουν κτίρια.

Ο καθένας έδωσε ότι μπορούσε και άντεχε σ΄  αυτό τον αγώνα.  Άλλοι τις σκέψεις,  πολιτικές και μη, άλλοι τη φωνή τους, άλλοι την ανάλυση της κατάστασης, τις προτάσεις, την ικανότητα για συντονισμό, άλλοι το ξενύχτι τους, την διαθεσιμότητά τους. Όλοι κάτι έδωσαν, κάτι από τον εαυτό τους άφησαν εκεί μέσα. Πράγματι δεν είχε γίνει ξανά αυτό.

Τόσο υπερβατικά ενωτικό, τόσο συγκινητικά αλληλέγγυο, τόσο ανοιχτό πολιτικά και συγχρόνως με επιστημονική σπουδή και συντονισμό. Καθημερινά η συνέλευση της κατάληψης, ήταν που αποφάσιζε τις επόμενες κινήσεις.

Τα πρωινά περνούσαν με καφέ και  συνταγογράφηση.
Τα βράδια οι συζητήσεις έδιναν κι έπαιρναν. Οι φοιτητές διάβαζαν για τις εξετάσεις τους. Οι κουρασμένοι άπλωναν τον υπνόσακο σε μια άκρη, οι πεινασμένοι έπεφταν στην πίτσα. Και όλοι μαζί συντηρούσαν το χώρο αξιοπρεπή και καθαρό.

Ήταν για όλους, μια μικρή εκδρομή σε εκείνη την χώρα πού το φώς φωτίζει όλους με την ίδια γωνία, σε εκείνη τη πατρίδα που η δικαιοσύνη δεν είναι τυφλή θεά. Συνεπιβάτες, σύντροφοι χωρίς ομοιογένεια άλλη, εκτός της αγωνίας για την τύχη της υγείας στο τόπο αυτό που γέννησε την Ιατρική και πού τώρα προσπαθεί σαν άλλος Ουρανός να φάει το παιδί του.

Εμείς οι γιατροί του Εθνικού Συστήματος Υγείας, ορκιστήκαμε σε ένα νόμο και μια λειτουργία, που εξασφάλιζε την πλήρη και αποκλειστική απασχόληση του γιατρού σε ένα δημόσιο σύστημα  που θα παρείχε δωρεάν, ισότιμη και ποιοτική υγεία για όλους. Τώρα, μας καλεί ένας λογιστής δραχμοφονιάς, να γίνουμε επίορκοι απέναντι στον άρρωστο, ζητιανεύοντας ένα  πεντάευρο και φέρνοντας έσοδα στα ταμεία των νοσοκομείων μέσα από τα απογευματινά ιατρεία.

Μας ζητά να ξεχωρίσουμε τους ασθενείς σ΄ αυτούς πού έχουν και σ΄ αυτούς πού δεν έχουν να πληρώσουν την επίσκεψη. Σ΄ αυτούς που λόγω προσέγγισης  του συστήματος μέσω απογευματινού ιατρείου, θα προηγηθούν στη σειρά για εξετάσεις, για χειρουργείο, για αντιμετώπιση του ιατρικού τους προβλήματος.

Καταργείται αυτόματα ο ρόλος της αντικειμενικότητας και της ισοτιμίας απέναντι στο πρόβλημα του αρρώστου, προκειμένου να εξυπηρετηθεί η εισπρακτική λειτουργία.
Καταργείται το δωρεάν, το ισότιμο κατακρεουργείται και το ποιοτικό δεν διατίθεται για όλους.
Μας ζητά όρκο πίστης ο νέος καταχραστής βασιλιάς, ενώ κρατεί στη φυλακή τον παλιό.

Πώς να επιτρέψουμε να γίνει αυτό; Πώς να γίνουμε επίορκοι απέναντι στις αρχές, στον όρκο και τα όνειρα μας;

Καλούμε τους συναδέλφους όλων των βαθμίδων να αρνηθούν να συμμετέχουν στο πρόγραμμα των απογευματινών ιατρείων, να μη ζητούν χαρτάκι-εισιτήριο για την επίσκεψη στα πρωινά ιατρεία και τα επείγοντα και να καλύπτουν με οποιοδήποτε τρόπο τους ανασφάλιστους και τους μετανάστες, προστατεύοντας τους από τα ταμεία. Καλούμε σε σύνταξη με τις Ενώσεις και τους εργασιακούς συλλόγους να κάνουν κατάληψη στα ταμεία και όπου αλλού απαιτείται για να μην πληρώνει ο άρρωστος.

Η χώρα δεν κινδυνεύει από τα οικονομικά ελλείμματα. Κινδυνεύει από τα ελλείμματα αξιών και προοπτικής που βάζουν οι αξίες και οι αρχές των ανθρώπων της.

Ειρήνη Νταουντάκη