Η διαδικασία του "terraforming" ("μορφοποίηση γης") είναι λίγο-πολύ γνωστή σε όλους μας: Υπάρχουν άλλωστε ένα σωρό ταινίες και τηλεοπτικές σειρές επιστημονικής φαντασίας που έχουν παρουσιάσει εδώ και δεκαετίες τη διαδικασία αυτή.
Μάλιστα, πλέον το terraforming εξετάζεται και από τη NASA, κτλ, σε μια προσπάθεια να γίνει πραγματικότητα ο αποικισμός νέων πλανητών από την ανθρωπότητα.
Στα σενάρια αυτά, η ανθρωπότητα εντοπίζει κάποιον έρημο πλανήτη που είναι ακατάλληλος για την ανάπτυξη ανθρώπινης ζωής, και τον μορφοποιεί με πυρηνικές εκρήξεις και άλλες τεχνικές (δεν είναι και ειδικός επί του θέματος), ώστε να γίνει κατάλληλος για να μπορούμε να ζούμε εμείς.
Υπάρχουν βέβαια και άλλα σενάρια στις ταινίες, με "κακούς εξωγήινους" να έρχονται και να θέλουν να πραγματοποιήσουν terraforming στη γη, ώστε να κάνουν τον πλανήτη κατάλληλο για τη δική τους διαβίωση.
Μόνο που η γη βέβαια δεν είναι ακατοίκητη, εκεί ζούμε εμείς. Και αν αλλάξουν την ατμόσφαιρα και το έδαφος του πλανήτη για να ζήσουν αυτοί...εμείς θα πεθάνουμε.
Οπότε η ανθρωπότητα είναι αναγκασμένη να παλέψει, και μάλιστα να παλέψει σε στιλ "η ταν ή επί τας", αλλιώς χάθηκε. Στις ταινίες βέβαια, η "καλή ανθρωπότητα" νικά τους "κακούς εξωγήινους", συνήθως με τις ΗΠΑ να ηγούνται της προσπάθειας και να είναι οι πιο ηρωικοί απ' όλους.
Το ενδιαφέρον βέβαια της υπόθεσης είναι πως η ανθρωπότητα βρίσκεται κατά μία έννοια σε ένα διαρκές "terraforming", και όχι μόνο από γεωφυσικής άποψης:
Εδώ και χιλιάδες χρόνια μορφοποιεί τη γη - και ο καπιταλισμός σήμερα μας έχει δώσει τρομερά εργαλεία (χάρη στη μεγάλη τεχνολογική ανάπτυξη που προσφέρει) για να το κάνουμε αυτό:
Εδώ και χιλιάδες χρόνια λοιπόν η ανθρωπότητα φτιάχνει αρδευτικά έργα, δρόμους και διώρυγες, ενώ σήμερα έχει παράλληλα "καταφέρει" να ρημάξει δάση (έως και το "μεγαλύτερο πνεύμονα" οξυγόνου της γης, το τροπικό δάσος του Αμαζονίου), να μολύνει θάλασσες και ποτάμια, κτλ.
Το "terraforming" όμως δεν περιορίζεται μόνο στη μορφοποίηση της γης - διαρκώς επαναμορφοποιούνται τα ιδεολογικά, οικονομικά, κοινωνικά, πολιτικά δεδομένα, οι ίδιες σχέσεις που συνδέουν τους ανθρώπους.
Ο καπιταλισμός μάλιστα, και αυτό θα πρέπει να του το αναγνωρίζουμε, είναι ένα φοβερά δυναμικό σύστημα, δεν είναι στατικό: Δείτε πως διαρκώς αλλάζουν τα δεδομένα, δείτε πως κεφαλαιοκράτες βρίσκονται "από τα ψηλά στα χαμηλά", δείτε πως μερικοί εργάτες εξοντώνονται ενώ άλλοι επιβιώνουν και κάποιοι άλλοι παίρνουν προαγωγές, δείτε πως απελευθερώνει τεράστιες δυνάμεις και διαρκώς κάνει τεχνολογική πρόοδο, ή από την άλλη πως εξωθεί ανθρώπους και κράτη να πολεμούν μεταξύ τους, καταστρέφοντας ο ένας τον άλλο. Και βέβαια, δείτε πως έχει μέσα τους και το σπόρο της αυτοκαταστροφής του, εξωθώντας τους εργάτες, τα θύματα τους να ενωθούν και να πολεμήσουν αλλιώς να ρημάζονται:
Και εδώ είναι που κολλάει και το terraforming - από εδώ το εμπνεύστηκα:
Σε μια περίοδο κρίσης όπως η σημερινή, ο κόσμος κυριολεκτικά επαναμορφοποιείται σε παγκόσμια κλίμακα και σε τεράστιο βαθμό:
Η "ατμόσφαιρα" και το "έδαφος" αλλάζουν - και μερικοί απλά θα πεθάνουν, ενώ άλλοι θα ζήσουν, όπως στο παράδειγμα με τη εισβολή των εξωγήινων. Μόνο που δεν είναι εξωγήινοι, αυτοί που "ζουν ανάμεσα μας" είναι γήινοι όπως εμείς.
Γι' αυτό και την ατμόσφαιρα δεν την πειράζουν, τουλάχιστον όχι με τρόπο να μην μπορούν να αναπνεύσουν.
Αυτό που όντως αλλάζουν όμως είναι αυτό που όντως τους εμποδίζει - πρόκειται για ένα terraforming σε ιδεολογικό-οικονομικό-κοινωνικό-πολιτικό επίπεδο.
Σκοπός των κεφαλαιοκρατών της άρχουσας τάξης είναι η συσσώρευση ολοένα και περισσότερου πλούτου. Αυτό είναι το "βαθύτερο όραμα" που καθοδηγεί τις πράξεις τους.
Προκειμένου να το πετύχουν αυτό, μορφοποιούν την "ατμόσφαιρα" με τα αντίστοιχα "προγράμματα προσαρμογής" όπως τα λένε, ώστε να δημιουργηθεί μια εργατική τάξη με "κινεζοποιημένα" χαρακτηριστικά (χαμηλός μισθός, μεγιστοποιημένα ωράρια, μηδαμινά εργατικά αλλά και πολιτικά δικαιώματα, καταστολή, λογοκρισία, κτλ).
Ο νέος αυτός κόσμος απλά περιλαμβάνει αυτούς ως μια μικρή μειοψηφία που κατέχει ένα ολοένα και αυξανόμενο κομμάτι της πίτας (διότι όποιος έχει πολλά τετράγωνα στη μονόπολι μετά εισπράττει, ενώ οι υπόλοιποι πληρώνουν), και τους εργάτες, όσους βέβαια επιβιώσουν από το "terraforming", σε μια "μεταλλαγμένη" μορφή, όπου ναι μεν είναι εργάτες, αλλά εργάτες χωρίς καμία από τις κατακτήσεις παλαιότερων αγώνων που κάποτε είχαν. Άντε να μείνουν και μερικοί μικροαστοί, αν και αυτοί επίσης αποδεκατίζονται σε τεράστιο βαθμό.
Το θέμα είναι βέβαια το αν συμφωνεί κανείς με το συγκεκριμένο αυτό terraforming - και το αμέσως επόμενο βήμα είναι τι ακριβώς θα κάνει. Ο "πλανήτης" δε θα μείνει ίδιος, από τη στιγμή που η μία πλευρά έχει ήδη εξαπολύσει τα πυρηνικά, η διαδικασία του terraforming έχει ήδη ξεκινήσει.
Στην πραγματικότητα, η απάντηση έρχεται με την δυνατότητα που έχει κάθε τάξη να συγκροτείται και να πραγματοποιεί το δικό της terraforming, με βάση τα δικά της συμφέροντα. Δεν είναι αποκλειστικό προνόμιο κανενός η δυνατότητα να δημιουργεί ένα συνεκτικό όραμα και να το υλοποιεί.
Αν αυτή θέλουν μια Γη τύπου "κρανίου τόπος" λες και είμαστε στο Άρη, γιατί έτσι συμφέρει αυτούς, τότε και εμείς θέλουμε μια Γη με θάλασσες και οξυγόνο, γιατί έτσι συμφέρει εμάς.
Βέβαια, οι οργανισμοί που ζουν "στον Άρη" θα πεθάνουν, δεν αντέχουν τις συνθήκες Γης, όπως και εμείς δεν αντέχουμε τις συνθήκες Άρη: Αν πχ κάνεις στάση πληρωμών, τότε μερικοί τραπεζίτες πεθαίνουν. Αν σταματήσεις την ατομική ιδιοκτησία, τότε οι καπιταλιστές πεθαίνουν όλοι ακριβώς όπως αν σταματήσεις το οξυγόνο πεθαίνουν όλοι οι άνθρωποι.
Αν από την άλλη κόβεις θέσεις εργασίας, τότε εργάτες πεθαίνουν. Αν δε μειώνεις τα ωράρια, προκειμένου να δημιουργηθούν οι απαραίτητες θέσεις εργασίας για όλους τους εργάτες, τότε πολλοί εργάτες πεθαίνουν. Αν "κινεζοποιείς" τους εργάτες, τότε πολλοί πεθαίνουν λόγω φτώχειας, ενώ οι υπόλοιποι ζουν μίζερα, απλά...επιβιώνουν σε μια "ατμόσφαιρα" που με το ζόρι μπορεί να τους συντηρήσει στη ζωή, λόγω "ελάχιστου οξυγόνου".
Μια πολύ καλή ιδέα που υλοποιήθηκε στο σινεμά (αν και η υλοποίηση δεν είναι τέλεια δυστυχώς) ήταν πριν μερικά χρόνια στην ταινία Dark City
Στην ταινία, εξωγήινοι πιάνουν μια ομάδα ανθρώπων και πειραματίζονται μαζί τους. Έχουν την ικανότητα να αλλάζουν το περιβάλλον κατά βούληση, και κάθε μέρα το αλλάζουν, φροντίζοντας να σβήνουν και τη μνήμη των ανθρώπων, ώστε κάθε μέρα να τους βάζουν να κάνουν διαφορετικά πράγματα. Όλα αυτά έως τη στιγμή που κάποιος από τους ανθρώπους ανακαλύπτει τι γίνεται, και αποκτά και αυτός την ικανότητα να μορφοποιεί το περιβάλλον:
Η υγειονομική περίθαλψη και τα θύματά της
-
Η υγειονομική περίθαλψη και τα θύματά της Κείμενο από τον Luigi Mangione,
γραμμένο στις 3 Δεκεμβρίου 2024, στο οποίο εξηγεί το σκεπτικό πίσω από την
πράξ...
Δημοσίευση σχολίου