Η κριτική, της κριτικής, την κριτική, ω κριτική

Μεγάλο θόρυβο προκάλεσε η ανάρτηση μας για την εξ αριστερών κριτική στο -πράγματι υπερτιμημένο- Debtocracy, ειδικά από αυτούς που θεωρούν την αριστερά ως "υπεράνω κριτικής" (δηλαδή ένα τεράστιο κομμάτι της σημερινής αριστεράς).

Η ανάρτηση είχε και πολλά σχόλια, μερικά εκ των οποίων συγκεντρώσαμε σε αυτήν εδώ την ανάρτηση, προκειμένου να κάνουμε μερικά ακόμα σχόλια:

“ΟΠΟΙΟΣ ΘΕΛΕΙ ΝΑ ΑΣΚΗΣΕΙ ΚΡΙΤΙΚΗ ΣΤΟ ΚΚΕ, ΣΥΜΜΕΤΕΧΕΙ ΣΤΟ ΚΙΝΗΜΑ, ΔΕΝ ΚΑΘΕΤΑΙ ΑΠ'ΕΞΩ !”

Πολύ ωραία – εγώ λοιπόν που ΔΕΝ κάθομαι απέξω, ασκώ κριτική στο ΚΚΕ.

Ένας -αρκετά προφανής νομίζω- τρόπος που φαίνεται το ότι δεν είμαι έξω, είναι και η όλη ιστορία με αυτά που γράφω/αναδημοσιεύω στο ίντερνετ, τα οποία είναι ορατά σε όλους (σε αντίθεση πχ με τρέξιμο στα σωματεία, κτλ, που είναι επίσης πολύ σημαντικό, αλλά ο καθένας μπορεί να βγει στο ίντερνετ και να ισχυριστεί ότι θέλει χωρίς να μπορεί να αποδειχτεί αν λέει αλήθεια ή ψέματα, δεν είναι δηλαδή κάτι «ορατό σε όλους»).

“Επίσημη φωνή του κόμματος είναι ο Ριζοσπάστης που δεν έχει ασχοληθεί ακόμα με το ντοκιμαντέρ του Χατζηστεφάνου”
---
“Δεν ξέρω εαν αναφέρεσαι σε κριτικές σαν και την δική μου (http://redflyplanet.blogspot.com/2011/04/debtocracy_07.html) αλλά ασχοληθήκαμε με τα πολιτικά και οικονομικά ζητήματα που θέτει, όχι απο αντίδραση αλλά πιο πολύ λόγω απογοήτευσης απο αυτό που είδαμε
Το ΚΚΕ δεν έχει ασχοληθεί με το θέμα. Ούτε νομίζω το Redflyplanet να αποτελεί όργανο του ΚΚΕ.”

Ναι, σε κριτικές σαν του redfly αναφέρομαι – αν και κυρίως αναφέρομαι και σε μερικές άλλες, όχι στη συγκεκριμένη, που ήταν κατά την άποψη μου απαράδεκτες. Νομίζω πως δείχνουν και μια σοβαρή διαφορά (πχ υπάρχει διαφορά σε αυτό που λέει το redfly, και σε σχόλια του στιλ «παρακράτος», «προβοκάτσια», «χειρότεροι και από τον Άδωνη Γεωργιάδη», κτλ , που καταδεικνύουνκαι την παντελή αδυναμία μερίδας κουκουέδων να δεχτούν κριτική και να απαντήσουν σε αυτή).

Βέβαια, το επίσημο όργανο του ΚΚΕ είναι ο Ριζοσπάστης, όχι τα Blogs.

Ναι, αλλά τα blogs των κουκουέδων δείχνουν το πώς «στήνει» το ΚΚΕ τα μέλη του, δείχνει τον «τρόπο σκέψης» τους: Σε αντίθεση με το Λένιν που συμμαχούσε και με σοσιαλδημοκράτες, κτλ, σε ότι ήταν προωθητικό, και τους κριτίκαρε όπου ήταν αντιδραστικοί, αποκαλύπτοντας τον πραγματικό τους ρόλο, η σκέψη του κουκουέ είναι δυστυχώς να «καταδικάσει τα πάντα». Και παράλληλα να μην κριτικάρει το κόμμα. Αντιγράφω και ένα μικρό κομμάτι από το αρχικό άρθρο μου:

...Αυτό αποκαλύπτει και ένα γενικότερο πρόβλημα σκέψης μιας μεγάλης μερίδας της αριστεράς, και ειδικά του ΚΚΕ: Επιτίθονται με λύσσα στο ντοκιμαντέρ, την ίδια ώρα μάλιστα που πχ ΔΕ ΒΓΑΖΟΥΝ ΑΧΝΑ για το εξευτελιστικό πρόγραμμα του 902, του τηλεοπτικού σταθμού του κόμματος τους (και ας μην κοροϊδευόμαστε, όσοι έχουν μια σταλιά μυαλό στο ΚΚΕ, και υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι, το καταλαβαίνουν ότι είναι ξεφτίλα να εκπέμπουν αυτό το πρόγραμμα).

Αυτό φανερώνει την παντελή ανικανότητα-απροθυμία να αξιοποιήσουν ανθρώπους, οργανώσεις και απόψεις που δεν ανήκουν σε αυτούς, αλλά έχουν κάτι θετικό να πουν. Η κριτική που πράγματι θα πρέπει να γίνεται, πρέπει να έχει σκοπό όχι την ισοπεδωτική εξύβριση όλων των άλλων, αλλά την αξιοποίηση των όποιων αληθειών λένε, σε συνδυασμό με την αποκάλυψη του ψέματος/λάθους/πλάνης, κτλ....

Θα ήθελα λοιπόν και μια κριτική πχ για το πρόγραμμα του 902. Εντάξει, εγώ είμαι οπορτουνιστής, αν όχι προβοκάτορας του παρακράτους, το καταλάβαμε αυτό.

Οπότε ας μην πω κάτι εγώ, είμαι απαράδεκτος, κτλ, κτλ, κτλ. Πείτε εσείς λοιπόν. Ποια είναι η γνώμη σας για το πρόγραμμα του 902;

Λέει το άρθρο του redfly ότι «οι λέξεις πρέπει να καρφώνονται όπως οι πρόκες», και καλά τα λέει. Γιατί όμως δεν αρθρώνει ούτε μία λέξη για το πρόγραμμα του 902; Εγώ τουλάχιστον δεν έχω δει καμία τέτοια ανάρτηση (αντίθετα για το debtocracy αμέσως γράφτηκαν ένα σωρό αναρτήσεις). Αν έχει κάνει κάποια τέτοια ανάρτηση, ζητώ συγνώμη, και θα ήθελα να μου δώσει και το σχετικό λινκ για να διαβάσω και την άποψη του, όποια και αν είναι αυτή.

“ο αντικομμουνισμός σας έχει ξεπεράσει και τον φαιδρό Γεωργιάδη του ΛΑΟΣ”

“Η προβοκάτσια στο μεγαλείο της...
Μήπως κάνετε τέτοιες προβοκατόρικες αναρτήσεις , οι οποίες βέβαια θυμίζουν σενάρια του παρακράτους, με μόνο σκοπό να αυξήσετε την αναγνωσιμότητα του blog??”

Τελικά ποιος προβοκάρει; Εγώ ή αυτοί που γράφουν αυτά τα λόγια;

Προσωπικά βέβαια, εγώ έβαλα τα γέλια διαβάζοντας αυτά τα πράγματα (διότι είναι «για γέλια και για κλάματα»). Για να είσαι στην αριστερά σήμερα θέλει γερό στομάχι.

Προσωπικά, το έχω συνηθίσει, και το έχω πάρει απόφαση. Μάλιστα, επειδή έλεγε εδώ και χρόνια ότι θα ξεσπάσει κρίση, έχω συνηθίσει και σε χλευασμούς, κτλ. Και επειδή η μάχη αυτή είναι μαραθώνιος, είναι δηλαδή «μεγάλη διάρκειας» και με πολλούς γύρους, δε με αγγίζουν πλέον αυτού του είδους οι παιδιάστικες και κακομαθημένες βρισιές. Θεωρώ μάλιστα ότι ένας σημαντικός λόγος για τον οποίο εγώ κατάλαβα καλύτερα και νωρίτερα το τι γίνεται από την πλειοψηφία της αριστεράς, δεν είναι τόσο διότι έχω τεράστιες γνώσεις, ή ειμαι καμιά ιδιοφυία. Απλά αντί να χαραμίζω το χρόνο και τις δυνάμεις μου σε μικροπολιτικές κόντρες, αποφάσισα να «πρωτοτυπήσω», και αντί να «τσακωθώ» κυρίως με τον διπλανό αριστερό, όπως κάνουν τόσοι και τόσοι αριστεροί, να «τσακωθώ» κυρίως με την άρχουσα τάξη. Την ίδια ώρα λοιπόν που η αριστερά έγραφε ένα τρισεκατομμύριο προκηρύξεις καταγγέλλοντας ο ένας τον άλλο ως προβοκάτορα και ξεπουλημένο, εγώ ασχολήθηκα περισσότερο με τις κινήσεις της άρχουσας τάξης, και αυτό σίγουρα έπαιξε σημαντικό ρόλο για να καταλάβω καλύτερα το τι γίνεται.

Η αντιπαράθεση βέβαια είναι υγιής και απαραίτητη στην πολιτική, και εντός της αριστεράς. Αλλά θα πρέπει να έχει ουσία, και όχι να γίνεται σε «μικροπολιτικό» επίπεδο, ούτε να γίνεται με τη σκέψη προσανατολισμένη στο ότι «ο υπαριθμόν ένα εχθρός είναι ο ΚΚΕς, ο ΝΑΡίτης, ο ΕΑΑΚίτης, ο ΑΡΑΝίτης και ξέρω και εγώ ποιος άλλος υπάρχει». Αυτά τα βλέπουν οι καπιταλιστές και γελάνε (και δικαιολογημένα)

Αυτό που πάντως με θλίβει, είναι ότι η αριστερά (όχι μόνο το ΚΚΕ βέβαια) φέρεται ακριβώς σαν κακομαθημένο παιδί, δεν αντέχει καμία κριτική, την ίδια ώρα που περισσότερο από ποτέ χρειάζονται «άντρες», και όχι κακομαθημένα παιδιά.

Καμία αυτοκριτική, απλά λάσπη.

Είναι ψέμα ότι το 902 εκπέμπει εκπομπές που πολλές είναι απλά άθλιες; (Μιας και ξεκινήσαμε να μιλάμε για ντοκιμαντέρ και 902)

Είναι ψέμα ότι το ΚΚΕ αδυνατεί να «ξεκολλήσει» από το τέλμα, όπως βέβαια και η υπόλοιπη αριστερά;

Άνοδος υπάρχει, ΟΚ, αλλά ας μην τρελαθούμε κιόλας, ο κόσμος δεν εμπιστεύεται την αριστερά σε καμία εκδοχή της. Χθες το απόγευμα εγώ είπα να πάω σε μια εκδήλωση εδώ στην Πάτρα που διοργάνωνε η πρώην οργάνωση μου (συμμετέχει στο ΑΝΤΑΡΣΥΑ), και εντάξει, καλά τα έλεγαν (κάποιοι) ότι χρειάζεται ένας «νέος κομμουνιστικός φορέας», προκειμένου να οργανώσει την πάλη των εργατών και να τους οδηγήσει στην κατάληψη της εξουσίας, κτλ, ωστόσο στο αμφιθέατρο οι εργάτες ήταν λίγοι. Και η συζήτηση με πολύ περισσότερο μπλα-μπλα απ’ ότι ουσία, όπως συνήθως γίνεται στην αριστερά σήμερα. Τουάχιστον κάμποσσοι προβληματίστηκαν από αυτή την κατάσταση, πάλι καλά, είναι "υγιές αντανακλαστικό" αυτό.

Το ΚΚΕ έχει άλλο θέμα, καθώς έχει πολύ μεγαλύτερους (και λόγω ιστορίας βέβαια) δεσμούς με τους εργάτες, τα συνδικάτα,κτλ. Όμως, δε μπορεί να ξεκολλήσει, και η κριτική αυτή του άρθρου που παρέθεσα στην προηγούμενη ανάρτηση βρίσκεται στα χείλη πολλών. Το ΚΚΕ μπορεί να την απαντήσει «αντρίκια», ή να κατηγορήσει όποιον του το επισημαίνει αυτό ως «προβοκάτορα», σαν κακομαθημένο παιδί που δε δέχεται καμία κριτική από κανέναν. Και ο κόσμος ποτέ δεν πρόκειται να πάει με κακομαθημένα παιδιά.