Θυμηθείτε που βρισκόμασταν πέρυσι τέτοιον καιρό. Η κυβέρνηση υποτίθεται πως έκανε τη μεγάλη εθνική προσπάθεια να πείσει την ΕΕ να δημιουργήσει ένα μηχανισμό στήριξης, αλλιώς η Ελλάδα θα χρεοκοπούσε. Ο μηχανισμός δημιουργήθηκε, το Μνημόνιο υπογράφτηκε, ο πέλεκυς έπεσε βαρύς πάνω στον ελληνικό λαό και η κυβέρνηση διαβεβαίωνε πως αυτό ήταν και τέλειωσε. Αν χρειαστεί να παρθούν νέα μέτρα, εγώ θα παραιτηθώ, γιατί θα σημαίνει πως έχω αποτύχει, δήλωνε ο υπουργός των Οικονομικών.
Εκτοτε, νέα μέτρα παίρνονται κάθε τρίμηνο, ο υπουργός των Οικονομικών δεν παραιτήθηκε (με προκλητικό τρόπο λέει τώρα πως δεν έχουν παρθεί νέα μέτρα, αλλά αυτά που χρειάζονται για να υλοποιηθεί το Μνημόνιο!) και η κυβέρνηση σηκώνει και πάλι τη σημαία των εθνικών κίνδυνων, για να προετοιμάσει τη νέα καταιγίδα, που ακούει στο όνομα Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα Δημοσιονομικής Πολιτικής. Επιστρέψαμε ήδη εκεί όπου βρισκόμασταν πριν ένα χρόνο και κάθε φορά θα επιστρέφουμε στο ίδιο σημείο, σαν να βρισκόμαστε σ' ένα λαβύρινθο.
Η επιστροφή, βέβαια, γίνεται και θα γίνεται κάθε φορά με χειρότερους όρους για τους εργαζόμενους. Για παράδειγμα, πέρυσι γινόταν μεγάλος θόρυβος για τον κανόνα «1 πρόσληψη για κάθε 5 αποχώρησες στο δημόσιο». Φέτος, κυβερνητικά στελέχη μιλούν ανοιχτά πλέον για υιοθέτηση του κανόνα «1 πρόσληψη για κάθε 7 αποχωρήσεις», προκειμένου να υπάρξει μείωση των δαπανών του κρατικού προϋπολογισμού, ενώ με τους ελάχιστους που θα προσληφθούν, στο πλαίσιο του παραπάνω κανόνα, δηλώνουν ότι θα καλύπτονται και οι συμβασιούχοι που θα διώχνονται.
Κι όταν ρωτιούνται για την εξαθλίωση των παρεχόμενων προς τους πολίτες υπηρεσιών, απαντούν με θράσος πως αυτά είναι μυθεύματα, όπως έκανε ο Παπακωνσταντίνου σε πρόσφατη συνέντευξη του.
Ενώ η κυβέρνηση προσπαθεί να κρατήσει κάποια προσχήματα σε επίπεδο προπαγάνδας, που θα της επιτρέψουν να διατηρήσει κάποια επαφή με την εκλογική της βάση, οι καπιταλιστές ξεσάλωσαν εντελώς, γνωρίζοντας πως έχουν τις πλάτες της τρόικας και πως κάθε απαίτηση τους θα γίνει νόμος, έστω κι αν χρειαστεί να χρησιμοποιηθεί η πιο άγρια καταστολή.
Το μπαμπούλα της «αναδιάρθρωσης» του χρέους «αν η πορεία του αποδειχθεί μη βιώσιμη», που για πρώτη φορά προβλέπεται επίσημα ως πολιτική της ΕΕ, επισείει σε προκλητική δήλωση του ο πρόεδρος του ΣΕΒ, τονίζοντας ότι η Ευρώπη «προετοιμάζεται γι' αυτήν (σ.σ. την «αναδιάρθρωση» του κρατικού χρέους) δίνοντας μας ταυτόχρονα μία τελευταία ευκαιρία να διαψεύσουμε τις Κασσάνδρες». Και καταλήγει με ύφος χιλίων δικτατόρων: «Δεν έχουμε άλλη πίστωση χρόνου για μισόλογα και μισές δουλειές. Ο τόπος καλείται σήμερα να αποδείξει ότι διαθέτει μία κυβέρνηση πεπεισμένων για τη σκληρή αναγκαιότητα της αλλαγής και ικανών να τη φέρει αποφασιστικά εις πέρας. Διαφορετικά, μία πολύ σκληρότερη πραγματικότητα περιμένει το σύνολο του λαού μας».
Την περασμένη Τετάρτη, στο υπουργικό συμβούλιο εγκρίθηκαν οι βασικοί άξονες ενός ακόμη πολυνομοσχέδιου-σκούπα, στο οποίο θα περιλαμβάνονται το πρόσθετο «πακέτο» του 1,8 δια ευρώ για το 2011 και το «Μεσοπρόθεσμο Δημοσιονομικό Στρατηγικό Πλαίσιο» 2012 - 2014, με μέτρα ύψους 18,5 δισ. ευρώ. Αυτά, μαζί με το πρώτο «πακέτο» ιδιωτικοποιήσεων, αναμένεται να παρουσιαστούν μέχρι τα μέσα του Απρίλη, όπως ανακοίνωσε το υπουργείο Οικονομικών.
Αν προσθέσουμε όλα αυτά τα καινούργια μέτρα μαζί, θα πάρουμε ένα «πακέτο» που ξεπερνά τα 70 δισ. ευρώ. Δηλαδή, είναι υπερδιπλάσιο του Μνημονίου των 30 δισ. «Τώρα μπαίνουμε στην καρδιά του δημοσιονομικού προβλήματος», είπε απευθυνόμενος προς τους υπουργούς του ο Παπανδρέου, για να καταλήξει: «Χρειάζεται αποφασιστικότητα για να εφαρμόσουμε το πρόγραμμα μας».
Τα πρόσθετα μέτρα του 2011 τα ανεβάζουν αυτή τη στιγμή στα 1,8 δισ. ευρώ, όμως αυτό είναι το πάτωμα και όχι η οροφή. Γιατί πρόκειται για κάλυψη «αστοχιών» του τρέχοντος προϋπολογισμού, τις οποίες διαπίστωσαν στον τρίτο κιόλας μήνα εφαρμογής του (θυμηθείτε ότι ήμασταν οι μόνοι που χαρακτηρίζαμε τον προϋπολογισμό «κωλόχαρτο», χωρίς καμιά αξία).
Ομως, βάση υπολογισμού για όλα τα μέτρα του προϋπολογισμού ήταν η «πρόβλεψη» ότι το έλλειμμα του 2010 θα είναι 9,6% του ΑΕΠ. Τώρα, καθώς πλησιάζει η στιγμή που η ΕλΣτατ, σε συνεργασία με τη Eurostat, θα ανακοινώσει το τελικό ϋψος του ελλείμματος, ακόμα και ο Παπακωνσταντίνου άρχισε να λέει πως θα είναι «λίγο μεγαλύτερο». Το πόσο μεγαλύτερο θα είναι το έλλειμμα θα το ξέρουμε σε λίγες μέρες, εκείνο όμως που έχει σημασία να τονίσουμε είναι πως μαζί με το έλλειμμα θα μεγαλώσει και το πρόσθετο «πακέτο» των 1,8 δισ., που έχει υπολογιστεί με βάση την παλιά πρόβλεψη για το έλλειμμα.
Το οικονομικό επιτελείο επαναλαμβάνει μονότονα πως αυτό το πρόσθετο «πακέτο» θα εξασφαλιστεί κυρίως από το σκέλος των δαπανών. Ομως, δαπάνη για τον κρατικό προϋπολογισμό είναι και οι μισθοί και οι συντάξεις. Και εν πάση περιπτώσει, έχουμε πλέον την πείρα για να ξέρουμε πως με τον ένα ή τον άλλο τρόπο αυτά τα «πακέτα» φορτώνονται στις πλάτες των εργαζόμενων και όχι στις πλάτες των πλουτοκρατών.
Το Μεσοπρόθεσμο Πρόγραμμα 2012-2014 υπολογίζεται σε 8% του ΑΕΠ, δηλαδή σε 18,5 δισ. ευρώ. Μιλάμε για περισσότερο από το μισό του Μνημονίου, που όπως καταλαβαίνετε δεν πρόκειται να εξασφαλιστεί παρά με μια καταιγίδα μέτρων σε βάρος των εργαζόμενων. Οι δημόσιοι υπάλληλοι, με το νέο ενιαίο μισθολόγιο, και οι εργαζόμενοι στις ΔΕΚΟ θα δεχτούν τα πρώτα πλήγματα. Θ' ακολουθήσουν οι^ συνταξιούχοι, με πετσοκόμματα όχι μόνο στις επικουρικές συντάξεις, αλλά και στις κύριες συντάξεις. Θα εξαφανιστούν, ακόμη, όλες οι κοινωνικές δαπάνες του κρατικού προϋπολογισμού. Θα χτυπηθούν ακόμη και τα πενιχρά επιδόματα ανεργίας. Τέλος, θα πέσουν άγρια φορολογικά χαράτσια.
Αυτά προεξοφλούνται από όλους τους οικονομικούς αναλυτές στο εξωτερικό. Οταν, όμως, ρωτιούνται τα στελέχη του οικονομικού επιτελείου της κυβέρνησης, σκίζουν αγανακτισμένα τα ρούχα τους και διατείνονται πως το «πακέτο» αυτό θα εξασφαλιστεί μέσω της επανεκκίνησης της οικονομίας, που θα φέρει νέα έσοδα στα κρατικά ταμεία.
Αυτό, υπό άλλες συνθήκες, θα ήταν ανέκδοτο, όμως στις συνθήκες που ζούμε δεν έχουμε περιθώρια γι' ανέκδοτα. Είναι πρόκληση. Το γεγονός ότι όλοι οι οίκοι του χρηματιστικού κεφαλαίου προεξοφλούν την «αναδιάρθρωση» του ελληνικού κρατικού χρέους και υποβαθμίζουν συνεχώς τα ελληνικά ομόλογα δείχνει πως κανένας δεν πιστεύει σε σύντομη «επανεκκίνηση» του ελληνικού καπιταλισμού. Αυτό σημαίνει πως τα νέα «πακέτα» του 2012-2014 θα βγουν με τον... παραδοσιακό τρόπο: χτύπημα μισθών συντάξεων, πετσόκομμα κοινωνικών δαπανών, νέοι φόροι.
Οσο για τις «αποκρατικοποίησες και την «αξιοποίηση της δημόσιας περιούσιος, δεν χρειάζεται να πούμε πως ένα είναι το σύνθημα: «πωλούνται τα πάντα». Και βέβαια, πωλούνται «όσο, όσο». Τι θα πουληθεί και σε ποια τιμή θα το καθορίσουν οι υποψήφιοι αγοραστές και όχι οι άθλιοι πωλητές. Η καπιταλιστική Ελλάδα θα επιστρέψει στην εποχή του «διεθνούς οικονομικού ελέγχου» και των αποικιοκρατικών συμβάσεων.
Πηγή: Εφημερίδα "Κόντρα"
Δημοσίευση σχολίου