Λόγω παντελούς έλλειψης χρόνου, μερικά "σκόρπια" άρθρα:
Νόμο για μέγα swap 50 δισ. ζητά η κυβέρνηση!
Την Παρασκευή η κυβέρνηση κατέθεσε τροπολογία στην οποία προτείνει να εξασφαλιστεί με νόμο του κράτους η μεταφορά από τώρα της κυριότητας των 50 δισ. από τις αποκρατικοποιήσεις, που έχουν προγραμματιστεί να γίνουν με βάση το γνωστό σχέδιο, στους δανειστές της χώρας. Αν δεν κάνω λάθος, κάτι τέτοιο δεν έχει συμβεί ούτε με τα δάνεια της Ελληνικής Επανάστασης του 1821.Η διεθνής του real estate πολιορκεί την Ελλάδα
Ωρολογιακή βόμβα 40 δισ. στα τραπεζικά χαρτοφυλάκιαΕλληνικά και ξένα γεράκια του real estate καραδοκούν για να αρπάξουν μέρος από το πτώμα της ελληνικής κτηματαγοράς».
Ξένα funds, ιδιώτες επενδυτές από Ρωσία, αραβικές χώρες, Κίνα, Βρετανία και Γερμανία, κατά κύριο λόγο, έχουν βάλει στο μάτι τα «φιλέτα» της ελληνικής κτηματαγοράς αλλά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή.
Μαζί μ' αυτούς και Ελληνες επενδυτές που έχουν χρήματα για να τοποθετηθούν αλλά περιμένουν την κατάλληλη στιγμή.
Βλέποντας ότι το ελληνικό real estate θα βρίσκεται σε βαθιά ύφεση για τουλάχιστον 2-3 χρόνια, εκτιμούν ότι οι τιμές των ακινήτων, κυρίως της γης, θα υποχωρήσουν και θα δημιουργηθούν νέες ευκαιρίες. Ηδη, η υποχώρηση την τελευταία 3ετία υπολογίζεται από 10% έως 30% στα οικιστικά ακίνητα και τα εξοχικά και από 5% έως 15% στα οικόπεδα, ιδιαίτερα στις παραθεριστικές περιοχές και στα νησιά.
Ομως, οι αναλυτές των ξένων real estate funds πιστεύουν ότι μπορεί να υπάρξει περαιτέρω μείωση τιμών κατά 15%-25%, οπότε, όποιος τοποθετηθεί την κατάλληλη στιγμή, θα έχει πάρει... κοψοχρονιά ακίνητα - φιλέτα που μέχρι το 2006 ήταν σκέτο χρυσάφι.
Διαστάσεις χιονοστιβάδας παίρνουν πλέον τα «κόκκινα» δάνεια, με τους τραπεζίτες να φοβούνται το επόμενο διάστημα «έκρηξη» των μη εξυπηρετούμενων δόσεων για τα στεγαστικά, επιχειρηματικά και καταναλωτικά δάνεια.Καταρρέει η αγροτική οικονομία στην Κρήτη (σ.σ. και όχι μόνο)
Τη χειρότερη περίοδο των τελευταίων, μετά τον πόλεμο, δεκαετιών, διέρχεται ο αγροτικός τομέας της Κρήτης, που βρίσκεται, χωρίς υπερβολή και κατά κοινή ομολογία, σε κατάρρευση.Μη βιώσιμοι
Ο «ακρογωνιαίος λίθος» του πρωτογενούς τομέα στο νησί, η ελαιοκομία, βιώνει βαθύτατη κρίση, με τους ελαιοπαραγωγούς (που κάποτε χαίρονταν το προϊόν του μόχθου τους) να νιώθουν εγκλωβισμένοι καλλιεργώντας, όπως – όπως τις ελιές τους, αφού η τιμή των 1,70-2 ευρώ δεν τους αρκεί για να επιβιώσουν.
Η αμπελουργία, ως γνωστόν, ήδη έχει καταρρεύσει. Κι αν ακολουθήσει τον ίδιο δρόμο η ελαιοκομία, τότε δεν θα μιλάμε πια για αγροτικό τομέα της Κρήτης και ούτε για δεύτερο (μετά τον τουρισμό) «πυλώνα» της οικονομίας του νησιού, με τραγικές συνέπειες για τον τόπο.
Το ΠΑΣΟΚ, σχεδόν από μόνο του, παραπέμπει τον Ακη Τσοχατζόπουλο.Θυμίζουμε παλιότερο άρθρο μας:
Και η Ν.Δ. απρόκλητα (; ) καρατομεί πολιτικά τον Κ. Καραμανλή. Είναι οι κινήσεις των τελευταίων ημερών που δείχνουν πως τα κόμματα κατάλαβαν ότι έτσι όπως πάνε δεν έχουν μέλλον. Και απέδειξαν ότι δίκαια κανοναρχούν τον τόπο κάτι δεκαετίες τώρα. Επιδεικνύουν δηλαδή ένα άκρως αναπτυγμένο ένστικτο αυτοσυντήρησης και αναπαραγωγής τους. (Στο τελευταίο κυριολεκτούμε, καθώς τα κόμματα, συνήθως, κληροδοτούνται στην Ελλάδα)
Η σημερινή κρίση δείχνει ότι η πολιτική σκηνή έμεινε χωρίς σύστημα. Η κυβέρνηση μοιάζει να είναι εντολοδόχος μιας πολιτικής, κρινόμενη πάντα εκ του αποτελέσματος, που στοχεύει -σχεδόν αποκλειστικά- στην αποπληρωμή του εξωτερικού χρέους και τη σωτηρία των εγχώριων τραπεζών από τη χρεοκοπία. Κανείς βέβαια δεν την εμποδίζει να προχωρήσει και σε μια αναδιάρθρωση της κρατικής γραφειοκρατίας, να τσακίσει το φακελάκι στο νοσοκομείο, να σπάσει τη δολιότητα των κρατικών λειτουργών γύρω από τα φροντιστήρια, να ελέγξει όσους φοροκλέπτουν. Εν πάση περιπτώσει να δώσει σε έναν τομέα τον τόνο ότι υφίσταται ένα σύστημα το οποίο ανταποκρίνεται σε στοιχειώδεις κρατικές ανάγκες.
ΟΜΩΣ οι προτεραιότητες είναι διαφορετικές. Δηλαδή αφορούν την αναχρηματοδότηση των ξένων δανείων προκειμένου τα γκόλντεν μπόις να καταγράψουν τις υπεραποδόσεις τους από τις άφρονες τοποθετήσεις, καθώς και την αυτοσυντήρηση του πολιτικού συστήματος. Κάτι τέτοιο επιτυγχάνεται με τους λιγότερους δυνατούς κραδασμούς και με αδιατάραχο ένα σύστημα ισορροπιών που ανατροφοδοτεί την -ανά τετραετία- επιστροφή στην ίδια κάλπη. Η συστημική κρίση, δηλαδή η διάλυση του τηλεοπτικού χάρτη και η αποσάθρωση του κυκλώματος κρατικών προμηθειών που λαδώνει τα κόμματα, θεωρούν ότι μπορεί να αποσοβηθεί. Είναι ενδεικτικό ότι όσοι θέλουν να κάνουν (νέα) πολιτική καριέρα σαν «εναλλακτική λύση», είναι όσοι υπεραμύνονται τραπεζικών συμφερόντων μέσω τηλεοπτικών παραθύρων.
Άρχισαν τα όργανα: Ο Ψωμιάδης είναι απλά η αρχή
Βλέπουμε το τελευταίο διάστημα να διατυπώνονται κατηγορίες εναντίον του Λιάπη, του Τσοχατζόπουλου, γενικά εναντίον κάμποσσων ξοφλημένων πολιτικών προσώπων. Για εμάς βέβαια είναι θετικό και το στηρίζουμε να καταδικαστούν όλοι αυτοί και ακόμα περισσότεροι. Και θα καταδικαστούν - άλλωστε μέχρι και το ΔΝΤ (!), ή ο κυβερνητικός τύπος, κτλ ζητούν καταδίκες για σκάνδαλα πλέον. Ας θυμηθούμε πχ ένα παλιότερο άρθρο μας, όπου λέγαμε τα εξής:
"...Το οικονομικό έγκλημα είναι ένας από τους καθοριστικούς διαμορφωτές του σύγχρονου καπιταλισμού. Η διαφθορά που το συνοδεύει κορυφώνεται σε περιόδους οικονομικής έκρηξης_ τότε, δηλαδή, που όλοι προσπαθούν να πλουτίσουν.
Η κερδοσκοπική σπέκουλα και η φημολογία ανεβάζουν στα ύψη τις μετοχές και τα κέρδη. Οι ισολογισμοί επιχειρήσεων φτιασιδώνονται για να συγκαλύψουν τα οικονομικά προβλήματά τους.
Κι όταν η φούσκα σκάει, αυτά που αποκαλύπτονται είναι συνήθως τα πιο καραμπινάτα σκάνδαλα. Προκειμένου δε να περισωθεί η εικόνα κάποιας στοιχειώδους δικαιοσύνης, μερικές υποθέσεις φτάνουν μέχρι τα δικαστήρια.
Αυτά τα μέτρα, βέβαια, δεν εξαφανίζουν τη διαφθορά· την περιορίζουν προσωρινά, αποκαθίσταται η εμπιστοσύνη στο καπιταλιστικό σύστημα, και ο φαύλος κύκλος επαναλαμβάνεται..."
Βέβαια, μέχρι τώρα δεν έχουμε δει κανέναν να πηγαίνει φυλακή - η εξήγηση για αυτό είναι πως στην αστική τάξη, ειδικά εδώ στην Ελλάδα, υπάρχει "ομερτά":
Ξέρουν ότι αν καταδικάσουν κάποιον, αυτός μετά δε θα διστάσει να καρφώσει και πολλούς ακόμα, οδηγώντας σε καταστάσεις ντόμινο. Άρα, φοβούνται ότι ακόμα και ένα έστω "σοβαρό" στέλεχος να καταδικαστεί, θα μπορούσε να πάρει πολλούς ακόμα στο λαιμό του (διότι υπάρχει συσσωρευμένη άπειρη "βρωμιά" για πάμπολλα στελέχη). Και έτσι η στρατηγική του να δώσουν στο πλήθος μερικά έστω "εξιλαστήρια θύματα", ως ένα υποτυπώδες δείγμα "δικαιοσύνης", μέχρι τώρα δεν έχει προχωρήσει.
Δημοσίευση σχολίου