ΑΓΚΑΛΙΑΖΟΝΤΑΙ ΚΑΙ ΓΕΛΑΝΕ ΣΑΝ ΗΛΙΘΙΟΙ ΧΙΛΙΑΔΕΣ ΑΝΘΩΠΟΙ ΖΟΥΝ ΕΝΑΝ ΕΦΙΑΛΤΗ ΧΩΡΙΣ ΤΕΛΟΣ...

Τι εννοείς "απολύθηκα";

Στο γραφείο έχω επιφορτιστεί με ένα οδυνηρό έργο. Να μαζεύω τα βιογραφικά που καταφθάνουν, να τα βάζω σε ένα φάκελο, να δίνω μια ευγενική τυποποιημένη απάντηση και να τα φυλάω σε περίπτωση που χρειαστεί. Πριν ένα χρόνο ο φάκελος αυτός είχε μέσα μερικές κόλλες χαρτί. Τώρα έχει γίνει ένα ολόκληρο αρχείο.

Δεν ξέω πόσα βιογραφικά φτάνουν κάθε μέρα, με φαξ, με ταχυδρομείο με μειλ... παιδιά με ένα - δυο πτυχία, με μεταπτυχιακά, με ξένες γλώσσες, με μεγάλες γνώσεις στους ηλεκτρονικούς υπολογιστές, ζητούν οτιδήποτε. Εκτός ειδικότητάς τους, αρκεί να είναι μια θέση. Περνάω μια ταραχή γιατί νοιώθω ντροπή. Είμαι γραμματέας, απόφοιτος λυκείου κι αυτό που με κρατάει στη θέση μου είναι οι επί πλέον ξένες γλώσσες που ξέρω και η μακρόχρονη πείρα μου.

Κι όμως βλέπω πως αυτή τη μίζερη θεσούλα την ονειρεύονται παιδιά που έβγαλαν τα μάτια τους πάνω στα θρανία και πάλι κανείς δεν τους τη δίνει... Υπάρχει η φιγούρα ενός νεαρού μέσα στο μυαλό μου που ήρθε πριν λίγο καιρό κι ήταν απόφοιτος οικονομικών, όταν του είπα πως δεν υπάρχει τίποτα απολύτως μου είπε πως είχε και καλές γνώσεις ηλεκτρολόγου γιατί είχε μάθει από το πατέρα του, μήπως αντί για οικονομολόγο θέλαμε ηλεκτρολόγο....

Όπως η κοπέλα στο σουπερ μάρκετ που έχουμε γνωριστεί πια κι όταν φτάνω στο ταμείο προλαβαίνουμε και λέμε τα νέα μας. Έχει ένα χαρτί αλλά δεν της έχει χρησιμεύσει σε τίποτα, έχει γραπώσει τη θέση ταμία στο σουπερ μάρκετ και δεν την αφήνει με τίποτα...

Ένας κύριος πιο ηλικιωμένος ήρθε και ζήταγε οποιαδήποτε δουλειά. Λιμενεργάτης απολυμένος, γύριζε μαζί με άλλους τρεις πόρτα πόρτα όλη την Αθήνα να βρει μεροκάματο.

Κι ο αριθμός αυξάνεται με ιλιγγιώδη ταχύτητα. Και φυσικά δεν είναι οι οκτακόσιες χιλιάδες που γράφουν συνέχεια. Είναι άλλοι τόσοι αόρατοι που δεν είναι γραμμένοι σε κανένα ταμείο ανεργίας, που είναι στα περιθώρια του πίνακα και που δεν έχουν ούτε τα απαραίτητα να εξασφαλίσουν πια για τη ζωή τους. Και θα προστεθούν κι όλα εκείνα τα παιδιά που θα τελειώνουν το σχολείο και δεν θα έχουν πλέον το γνωστό χαρτζιλίκια από τους γονείς και τους παππούδες γιατί και οι γονείς φτωχαίνουν και οι παππούδες και τέρμα "οι άκρες"....

Ο εφιάλτης της ανεργίας θα πνίξει τα χειροκροτήματά σας και τα συγχαρητήρια που δίνετε ο ένας στον άλλον. Ο εφιάλτης της ανεργίας θα σας αναγκάσει να μην μπορείτε ούτε στιγμή να χαρείτε τα αγαθά που συσσωρεύσατε τόσα χρόνια που κλέβατε ασύστολα δημόσιο χρήμα, ψήφους και συνειδήσεις.

Έχετε σχεδιάσει μαζί με τα μεγάλα αφεντικά τη νέα μπανανία να ευημερεί με φύλαρχους που θα μοιράζονται το πλούτο της χώρας μεταξύ τους και δούλους που θα δουλεύουν για ένα κομμάτι ψωμί και θα κάνουν και μετάνοιες για να το έχουν. Έχετε σχεδιάσει στρατιές απελπισμένων που ικετεύουν και θα νοιώθουν ευγνωμοσύνη για τα ψίχουλα που θα τους δίνετε.

Δυστυχώς υπάρχουν αρκετοί μικροβολεμένοι και ήσυχοι στη κοσμάρα τους ακόμα. Αδιάφοροι για τη συμφορά που χτυπάει χιλιάδες συνανθρώπους τους. Για τη δυστυχία που απλώνεται στους νεόπτωχους της ευρωπαϊκής Ελλάδας. Αυτοί οι αδιάφοροι μίζεροι, απάνθρωποι και υπάνθρωποι είναι η ασπίδα σας ακόμα μεταξύ του άκρατου πλουτισμού σας και της ανεξέλεγκτης φτώχειας στην αντίπερα όχθη.

Σύντομα όμως αυτές οι άθλιες ασπίδες θα τρυπήσουν και θα αρχίζουν να διαχέουν τη βρώμα προς το μέρος σας. Κι εσείς ανθρωπάκια που κάθεστε ήσυχοι στα σπίτια σας αδιαφορώντας για κάθε ανθρώπινο πόνο είστε νυχτωμένοι μακριά. Γιατί αυτή η χωρίς έλεος ασυδοσία και επέλαση του απρόσωπου ψεύτικου χρήματος, του θεού κέρδους, δεν θα καταστρέψει μόνο τους φτωχούς που αγνοείτε να βλέπετε, αλλά θα καταστρέψει τα πάντα.

Μπορεί να νοιώθετε ασφαλείς στο κωλόσπιτό σας ακόμα με τα κρατήματά σας και τη ψωροζωούλα σας αλλά [...] θα έρθει η εξαθλίωση και σε εσάς αν όχι με τη μορφή πείνας, θα έρθει με άλλους τρόπους που δυστυχώς δεν θα έχετε ούτε την ικανότητα να αντιλαμβάνεστε ποιος και τι σας προκάλεσε τη συμφορά....

Κοιτάξετε λίγο γύρω σας, κοιτάξτε τα νοσοκομεία που είναι φίσκα από μικρά παιδάκια γεμάτα αρρώστιες, αφουγκραστείτε το κεφάλι σας που βουίζει συνέχεια, δείτε πόση διαστροφή και πόση εγκληματικότητα χτυπάει κάθε πτυχή της ζωή μας, κοιτάξτε κατάματα τις φριχτές εικόνες από το μέλλον και κοιμηθείτε ήσυχοι ηλίθιοι.

Τα προβλήματα που συσσωρεύονται και αφήνονται ένα ένα να θεριεύουν και να απλώνουν τα πλοκάμια τους από όλους εκείνους που νομίζουν ότι δεν τους αφορούν κι όλους εκείνους που αδυνατούν να παλέψουν για να τα χτυπήσουν στη ρίζα κάποια στιγμή στο σύντομο μέλλον θα είναι ένας συνολικός εφιάλτης ανεξέλεγκτος.

Και τότε θα πούμε, αρκούσε τότε να...

Αναδημοσίευση από vasiliskos2