Τίτλοι τέλους για ΓΑΠ που βιάζεται να τελειώσει την βρόμικη δουλειά που έχει αναλάβει.

Δεν νομίζουμε ότι χρειάζεται σχολιάσουμε αναλυτικά το τι προέκυψε με το ξαναμοίρασμα της κυβερνητικής τράπουλας με τον ανασχηματισμό που έκανε ο ΓΑΠ. Δεν υπάρχει λόγος αφού "έβγαλε τα ρούχα του ο Μανωλιός και τα έβαλε αλλιώς".

Η ουσία όμως είναι, όπως γράφαμε και χτες ότι ο Παπανδρέου είναι «τελειωμένος» πολιτικά και βιάζεται να τελειώσει την βρόμικη δουλειά που έχει αναλάβει. Ότι έχουν πέσει τίτλοι τέλους για τον κατά τύποις πρωθυπουργό είναι κάτι που το ομολογούν ανοιχτά πλέον και οι αστοί δημοσιολόγοι που δεν τους ενδιαφέρει το προσωπικό μέλλον του Παπανδρέου, αλλά η σταθερότητα του αστικού συστήματος.

«Νομίζω ότι δεν πρέπει να κρυβόμαστε πίσω από το δάχτυλό μας. Χθες το μεσημέρι, η κυβέρνηση ουσιαστικά παραιτήθηκε. Παραιτήθηκε με σαφή τρόπο και διά στόματος του ίδιου του Πρωθυπουργού (...) όταν μια κυβέρνηση δεν μπορούσε να κυβερνήσει έως χθες, δεν είναι καθόλου αυτονόητο γιατί ξαφνικά θα αρχίσει να κυβερνά από αύριο», έγραψε στα «Νέα» ο Γ. Πρετεντέρης.
 «Είναι σαφές πως ο κ. Παπανδρέου δεν μπορεί να κυβερνήσει πλέον. Η μοναδική λύση είναι η άμεση, χωρίς καμία καθυστέρηση, συγκρότηση κυβέρνησης εθνικής ενότητας με πολιτικούς και τεχνοκράτες όλων των αποχρώσεων, η οποία θα επαναδιαπραγματευθεί μια συμφωνία με την τρόικα και θα αναλάβει να την εφαρμόσει. Κάθε καθυστέρηση είναι άκρως επικίνδυνη», τόνιζε χτες στο κύριο άρθρο της η φυλλάδα του Αλαφούζου.

Αναγκάζονται δηλαδή και τα μέχρι χτες δεκανίκια της μνημονικής κυβέρνησης να θεωρούν τον ΓΑΠ ξοφλημένο και να ετοιμάζονται για την διάδοχη κατάσταση.  Ο ίδιος όμως παραμένει με νύχια και με δόντια γαντζωμένος στην εξουσία. Αδιαφορεί εντελώς για την λαϊκή οργή και αγανάκτηση που υπάρχει στο πρόσωπο του.
Μπορεί να πλημυρίζουν οι πλατείες, να γίνονται τεράστιες διαδηλώσεις, όλες οι κινητοποιήσεις όμως είναι μέσα στα πλαίσια της αστικής νομιμότητας και δεν υπάρχει κλίμα λαϊκής εξέγερσης που θα έφερνε τα πάνω κάτω. Δεν νιώθει δηλαδή να απειλείτε άμεσα και έχει βαλθεί να φέρει σε πέρας την αποστολή που ανέλαβε. 

Και μπορεί να έχει χάσει την εμπιστοσύνη της ελληνικής κοινωνίας, ο κατά τύποις πρωθυπουργός, οι επιχειρηματικοί όμιλοι όμως της ελληνικής ολιγαρχίας είναι φανατικά υπέρ του και το εκφράζουν με όλους τους τρόπους. (Αρκεί να παρακολουθήσει κάποιος της δηλώσεις του προέδρου του ΣΕΒ και το διαπιστώνει). Απολαμβάνει επίσης την πλήρη υποστήριξη των ξένων κατοχικών δυνάμεων που έφερε να καταδυναστεύσουν το λαό μας και να λεηλατήσουν τη χώρα μας. Αυτή η κομπραδόρικη από γεννησιμιού της αστική τάξη είναι δεμένη σαν το νύχι με το κρέας με τους ξένους επικυρίαρχους, όπως ήταν σε όλες τις ανάλογες χρονικές περιόδους.

Και πώς να μην στηρίζουν την μνημονική κυβέρνηση ξένοι και ντόπιοι πλουτοκράτες αφού μαζί και με τις ευλογίες του πιο εθελόδουλου πρωθυπουργού που υπήρξε μετά την μεταπολίτευση στην Ελλάδα θα πάρουν «μπιτ παρά» όλες τις επικερδείς ελληνικές υπηρεσίες κοινής ωφέλειας (φως, νερό, τηλέφωνο, λιμάνια, τρένα – τα πάντα!) όσο και δημόσιες εκτάσεις γης. Ηδη είδαν το φως της δημοσιότητας οι πρώτες «κολεγιές» που έγιναν μεταξύ ντόπιων και ξένων αρπακτικών που θα βάλουν το χέρι τον δημόσιο πλούτο. Π.χ. στην περίπτωση της ΕΥΑΘ ο Βγενόπουλος με τη «Veolia», οι Μπόμπολας και Κόκκαλης με τη «Suez» και οι Περιστέρης και Κάμπας (ΓΕΚ ΤΕΡΝΑ) με την «Aqualia».

Αυτή είναι η μια πλευρά του ζητήματος όμως που δεν αρκεί για να συνεχίσει απρόσκοπτα την εγκληματική της δραστηριότητας επί μακρόν η κυβερνητική συμμορία. Εκτός απ’ αυτούς υπάρχει και ο λαϊκός παράγοντας που υψώνει το ανάστημά του. Ηδη, αυτός ο παράγοντας ανάγκασε κάποιους βουλευτές  που είχαν ίχνος αξιοπρέπειας να διαφοροποιηθούν από το καταστροφικό έργο που επιτελεί με θύμα τον λαό και την χώρα ο κυβερνητικός θίασος. Και το όποιο κίνημα που υπάρχει σήμερα, αυτό που εκδηλώνεται σε πλατείες και τοπικές συνελεύσεις σε περιοχές της Αθήνας, μπορεί να έχει νεφελώδεις αιτήματα, μπορεί να μην μπορεί να εμπνεύσει πολιτικά οράματα στον λαό έχει όμως μια ξεκάθαρη απαίτηση.  Αυτή που βλέπουμε στο παρακάτω βίντεο και είναι την «ευχή» που τραγούδησαν οι συγκεντρωμένοι στο Σύνταγμα για την επέτειο των γενεθλίων του ΓΑΠ (Λεπτομέρεια: Χτες,  16 Ιούνη, σύμφωνα με τον «Ορθόδοξο Συναξαριστή», ήταν η εορτή του επισκόπου Αμαθούντος Κύπρου, του Αγίου Μνημονίου!)

Γηπεδικό τραγουδάκι μπορεί να ακούγεται στο βιντεάκι αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε τι έγραφε ο Λένιν στο «Τι να κάνουμε»: «Το ‘αυθόρμητο στοιχείο’ δεν αποτελεί στην ουσία τίποτε άλλο παρά εμβρυακή μορφή του συνειδητού». (Φυσικά η ταξική συνείδηση «μπαίνει απ’ έξω» σύμφωνα με τον Μαρξ και χρειάζεται πολύ δουλειά για να μπολιαστεί το αυθόρμητο με το συνειδητό, αλλά αυτό είναι θέμα για μια άλλη ανάρτησή μας).

Και επανερχόμαστε στα σημερινά.
Με τον ανασχηματισμό όμως που έκανε ο Παπανδρέου κερδίζει χρόνο.  Όπως γράφαμε και χτες «Κατορθώνει κάτι πολύ βασικό εκτελώντας τις επιταγές των εντολοδόχων του. Μετά τον ανασχηματισμό θα ζητήσει στην βουλή ψήφο εμπιστοσύνης. Σίγουρα θα την πάρει. Και μετά απ’ αυτό έχει δέσει χειροπόδαρα τους βουλευτές του που πιθανόν δεν θα ψήφιζαν το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα. Ο λόγος είναι ότι θα ήταν εντελώς ανακόλουθοι απ’ την μια να δίνουν ψήφο στην κυβέρνηση και απ’ την άλλη να μην ψήφιζαν μια καίρια επιλογή της όπως είναι το μακροπρόθεσμο πρόγραμμα.
Και αυτό είναι που «καίει» τους δανειστές-τοκογλύφους τα συμφέροντα των οποίων εξυπηρετεί ο ΓΑΠ.  Να ψηφιστεί το μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που αν εφαρμοστεί θα γυρίσει το βιοτικό επίπεδο του λαού μας δεκαετίες πίσω, για να εξυπηρετηθούν τα συμφέροντα ντόπιων και ξένων πλουτοκρατών».
Και για να ολοκληρώσει την βρόμικη δουλειά που έχει αναλάβει θα προλάβει η κυβέρνησή του να υπογράψει τη νέα ληστρική δανειακή σύμβαση με την ΕΕ και το ΔΝΤ.

Τα αστικά επιτελεία έχουν βάλει μπρος τους σχεδιασμούς για την διάδοχη κατάσταση της πιο μισητής κυβέρνησης που πέρασε από την Ελλάδα μετά την μεταπολίτευση. Δεν έχει δηλαδή και μεγάλη σημασία για τον εργαζόμενο λαό και τα λαϊκά στρώματα που όπου να ‘νε ακούμε τον επιθανάτιο ρόγχο της μνημονικής κυβέρνησης. Οσο δεν υπάρχει μαζικό ταξικό κίνημα, όσο ο κοινοβουλευτικός κρετινισμός είναι κυρίαρχος και ο σεβασμός στην αστική νομιμότητα ευαγγέλιο για κόμματα που αυτοαποκαλούνται επαναστατικά, η αστική τάξη θα βρίσκει τρόπους να καναλιζάρει τις αναταράξεις που θα υπάρχουν στο σάπιο διεφθαρμένο καπιταλιστικό σύστημα.

Γ.Γ