Χωρίς αυταπάτες

Αυταπάτες δεν πρέπει να έχουμε. Τα λεγόμενο μεσοπρόθεσμο πρόγραμμα που θα βάλει ταφόπλακα σε κάθε υφιστάμενο εργασιακό δικαίωμα και εκτός του ξεπουλήματος κάθε δημόσιας περιουσία που έχει απομείνει θα γυρίζει γενικά και το βιοτικό επίπεδο των λαϊκών στρωμάτων δεκαετίες πίσω θα ψηφιστεί στην βουλή από τα κυβερνητικά ασπόνδυλα που παριστάνουν τους εθνοπατέρες.
Ακόμα και να υπάρξει περίπτωση κάποιοι κυβερνητικοί βουλευτές να θυσιάσουν το πολιτικό τους μέλλον -αφού θα διαγραφούν απ’ το ΠΑΣΟΚ αν καταψηφίσουν τις επιλογές της μνημονικές κυβέρνησης του ΓΑΠ- οι «πρόθυμοι» να συμβάλουν στην ισοπέδωση των λαϊκών στρωμάτων και να τα οδηγήσουν στην εξαθλίωση προς χάριν μιας δράκας πλουτοκρατών ντόπιων και ξένων είναι πολλοί. Απ’ τον Καρατζαφύρερ μέχρι την Μπακογιάννη και πιθανόν το πολιτικό μόρφωμα του Κουβέλη.

Εδώ θα κάνω μια προσωπική εκτίμηση και μακάρι να διαψευστώ. Οι κυβερνήσεις στις αστικές δημοκρατίες -στις δικτατορίες της αστικής τάξης για να κυριολεκτήσω- δεν πέφτουν όσο και να έχουν την λαϊκή απονομιμοποίηση, όσο και αν εκατοντάδες χιλιάδες κόσμου βγαίνει στους δρόμους με μούτζες και κατσαρόλες αμφισβητώντας την κυβερνητική ελίτ. Και η προσωπική μου άποψη είναι ότι ο ΓΑΠ θα κρατηθεί όσο περισσότερο μπορεί στην πρωθυπουργική καρέκλα αφού θεωρεί τον εαυτό μου "μιας χρήσεως", γνωρίζοντας ότι δεν θα επανεκλεγεί και θεωρώντας ότι όσο πιο μεγάλα εγκλήματα κάνει σε βάρος του λαού και του τόπου, τόσο θα εμπλουτίζεται το "βιογραφικό" του για να του δώσουν οι ξένοι πάτρωνες του μια καριέρα σε ευρωπαϊκό επίπεδο.

Κάνει και κάτι άλλο πιο "πονηρό"  ο ΓΑΠ. Το πιθανότερο με παρασκηνιακές διαβουλεύσεις με τον Α. Σαμαρά. Δεσμεύει με το λεγόμενο μακροπρόθεσμο πρόγραμμα και την Ν.Δ αφού τα μέτρα του έχουν ισχύ μέχρι το 2015 και ο πρόεδρος της Ν.Δ. έχει δηλώσει ότι "το κράτος έχει συνέχεια" κάτι που σημαίνει ότι θα εφαρμόσει όσα έχει υπογράψει το ΠΑΣΟΚ οπότε "το παιχνίδι είναι στημένο και απ' αρχής ξεπουλημένο".

Ολες αυτές οι αναφορές μου έγιναν γιατί θέλω να πω κάτι απλό. Καλές όλες αυτές οι κινήσεις των "Αγανακτισμένων Πολιτών" με τις μούτζες και τα γιουχαΐσματα στο κοινοβούλιο τους και στους πολιτικούς του.
Δεν είναι όμως αυτή μια διαμαρτυρία εύκολη διαχειρήσιμη από το σύστημα και τους μηχανισμού του όταν μάλιστα έχουμε το πρωτόγνωρο φαινόμενο να την παίρνουν "υπό την προστασία" τους "κοινωνικοί αγωνιστές" τύπου Πρετεντέρη και Τριανταφυλλόπουλου;

Από την άλλη και για όποιον δεν είναι φετιχιστής της βίας είναι καθαρό ότι δεν είναι εξεγερτικό κλίμα αυτό που θέλουν να μας παρουσιάσουν οι "μπαχαλάκηδες" -προβοκάτορες ή μη-.

Δυστυχώς -κατά την άποψη μου πάντα- δεν υπάρχει στις μέρες μας μαζικό ταξικό κίνημα που να μπορεί να ανταποκριθεί στις απαιτήσεις των καιρών. Και με μεγάλη μου λύπη -γιατί έχω περάσει δεκαετίες μέσα απ' τις γραμμές του- το ΚΚΕ βουτηγμένο στον κοινοβουλευτικό κρετινισμό και έχοντας σαν ευαγγέλιο την αστική νομιμότητα είναι πολύ κατώτερο των περιστάσεων.

Υπάρχει όμως και το αυθόρμητο κίνημα που είναι η μήτρα του συνειδητού και εκεί θα βρεθούμε στις σημερινές κινητοποιήσεις προσπαθώντας να μπολιάσουμε την λαϊκή αγανάκτηση και οργή με τον ταξικό προσανατολισμό.

Γ. Γ.