Για την πρωτοβουλία «Κατά του ευρώ και της ΕΕ»

Του Γ.Γ.  «Αν απομονώσεις κάποιες φράσεις απ’ το Ευαγγέλιο μπορείς να παρουσιάσεις τον Χριστό, Αντίχριστο», λέει μια λαϊκή ρήση και καθημερινά αποδεικνύεται πόσο δίκιο έχει.
Στην συγκεκριμένη περίπτωση αναφερόμε στον τρόπο που κριτικάρει σήμερα ο «Ριζοσπάστης» αυτούς που συμμετέχουν στην πρωτοβουλία  «Κατά του ευρώ και της ΕΕ». (Με την ευκαιρία να πούμε ότι σήμερα στις 7 το απόγευμα γίνεται σε αίθουσα της ΕΣΗΕΑ (Ακαδημίας 22, 2ος όροφος) η ανοιχτή ιδρυτική συνέλευση της «Πρωτοβουλίας»).

Πάμε τώρα στο δημοσίευμα που ανάφερα.  Αφού το όργανο της Κεντρικής Επιτροπής του ΚΚΕ αρχικά κατηγορεί αυτούς που υπογράφουν το κείμενο της πρωτοβουλίας για έλλειψη πολιτικής διορατικότητας αφού «για τους συντάκτες του, το "μνημόνιο" ήταν κάτι σαν το "φως το αληθινό" αφού εξαιτίας του βλέπουν "πλέον" "το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ". Προηγούμενες αποφάσεις και συνθήκες της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας, που αποτελούν και τη "μήτρα» των μνημονίων, δεν ήταν ικανές να τους πείσουν για την πραγματική φύση και το ρόλο της ΕΕ», τους αποδίδει ότι «Δείχνουν στο λαό το "δέντρο" και κάνουν ό,τι περνά απ' το χέρι τους για να μη δει το "δάσος" που πρέπει να αντιπαλέψει».

Και αφού λοιπόν, σύμφωνα με τον ανώνυμο συντάκτη του «Ριζοσπάστη» αυτοί που συμμετέχουν στην «πρωτοβουλία» «άργησαν» αλλά κατάλαβαν  ότι «ο καπιταλιστικός - ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ δεν αλλάζει, ούτε μεταρρυθμίζεται σε προοδευτική κατεύθυνση, η λύση των λαϊκών προβλημάτων βρίσκεται στη συνολική ρήξη με την ΕΕ», καταλήγει: «το κείμενο ουσιαστικά συντελεί στην εδραίωση αυταπατών ότι από μόνη της η έξοδος απ' την ΕΕ και την ευρωζώνη είναι ικανή να φέρει τα πάνω - κάτω για το λαό. Δίχως να συνοδεύεται κάτι τέτοιο από αλλαγή της τάξης που εξουσιάζει, από συντριβή της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής».

Είμαι σίγουρος ότι ο αρθρογράφος του «Ριζοσπάστη» και γνωρίζει τις απόψεις και την πορεία αρκετών απ’ αυτών που συμμετέχουν στην «πρωτοβουλία» και φυσικά έχει διαβάσει το κείμενο κάτω από το οποίο υπογράφουν και το οποίο σχολιάζει. Απ’ αυτή την σκοπιά, λοιπόν θα μπορούσε κάποιος να του αποδώσει λαθροθηρία γιατί ενώ επιλέγει να σχολιάσει αποσπασματικά κάποιες προτάσεις από το κείμενο της πρωτοβουλίας ενώ αποφεύγει να σταθεί σε ένα απ’ τα  κύρια σημεία της στο οποίο φαίνεται το πολιτικό σκεπτικό των ατόμων που συμμετέχουν. Αναφέρομαι στο σημείο του κειμένου που γράφει: «Η πορεία για την κοινωνική απελευθέρωση, για μια ανθρωποκεντρική κοινωνία χωρίς εκμετάλλευση, καπιταλιστικό κέρδος, αγορές και καταπίεση περνάει μέσα από την πάλη ενάντια στην ΕΕ και όχι μέσα από το πλαίσιό της».

Δεν χρειάζετε να διαθέτει κανείς μεγάλη πολιτική αντίληψη για να καταλάβει ότι οι υπογράφοντες το κείμενο οραματίζονται μια αταξική κοινωνία που στην τελική πρέπει να είναι ο στόχος κάθε κομμουνιστικού κόμματος. 
Το διατυπώνουν «στρογγυλεμένα», μπορεί να πει κάποιος και σωστά. (Πώς θα γινόταν γινόταν διαφορετικά, από μια πρωτοβουλία που έχει στόχο να συσπειρώσει άτομα από διαφορετικούς πολιτικούς χώρους;).  Και εγώ θα ήθελα να έγραφε το κείμενο,  ότι ο στόχος τους μπορεί να επιτευχθεί μόνο με τη βίαιη ανατροπή της σημερινής καθεστηκυίας τάξης και τον ένοπλο αγώνα.  Άλλο είναι όμως αυτό και άλλο να αποδίδεις στους υπογράφοντες το κείμενο της  πρωτοβουλίας  «Κατά του ευρώ και της ΕΕ», προθέσεις που δεν έχουν.
(Επειδή έχει αναλάβει ο σύντροφος "Β" να κάνει μια ολοκληρωμένη ανάρτηση για τα όσα διαδραματίζονται στον χώρο της Αριστεράς, δεν θα επεκταθώ παραπάνω).

Το κείμενο της «Πρωτοβουλίας» είναι εδώ και αναδημοσιεύουμε και τον σημερινό σχολιασμό του «Ριζοσπάστη».

ΝΑΡ/ΑΝΤΑΡΣΥΑ
Εκτός ΕΕ, εντός της εξουσίας του κεφαλαίου

Μια ακόμα πρωτοβουλία, κινούμενη απ' το χώρο του ΝΑΡ και της ΑΝΤΑΡΣΥΑ, επονομαζόμενη «Κατά του ευρώ και της ΕΕ», αρχίζει να ξετυλίγεται και έρχεται να προστεθεί σε πολλές άλλες του ευρύτερου οπορτουνιστικού χώρου με τις οποίες μοιράζεται το ίδιο χαρακτηριστικό γνώρισμα: Δείχνουν στο λαό το «δέντρο» και κάνουν ό,τι περνά απ' το χέρι τους για να μη δει το «δάσος» που πρέπει να αντιπαλέψει.

Το κείμενο της «πρωτοβουλίας κατά του ευρώ και της ΕΕ» είναι διατυπωμένο κατά τρόπο που να «χωράει» τους πάντες, κυρίως δυνάμεις της υποτιθέμενης «αριστερής» πλευράς του ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ. Για τους συντάκτες του, το «μνημόνιο» ήταν κάτι σαν το «φως το αληθινό» αφού εξαιτίας του βλέπουν «πλέον» «το πραγματικό πρόσωπο της ΕΕ». Προηγούμενες αποφάσεις και συνθήκες της ευρωενωσιακής λυκοσυμμαχίας, που αποτελούν και τη «μήτρα» των μνημονίων, δεν ήταν ικανές να τους πείσουν για την πραγματική φύση και το ρόλο της ΕΕ.

Πίσω απ' τις γραμμές του κειμένου, κάτω απ' το οποίο συλλέγονται υπογραφές, διακρίνει εύκολα κανείς την αυταπάτη για δυνατότητες άσκησης πολιτικής με φιλολαϊκά χαρακτηριστικά στο πλαίσιο του καπιταλισμού. Για παράδειγμα στο σημείο όπου καταγγέλλεται το «Σύμφωνο για το Ευρώ» γιατί «αφαιρεί οριστικά όλα τα οικονομικά εργαλεία των κρατών - μελών, τα οποία υπάγονται πλέον στους αντιδημοκρατικούς και στεγανούς μηχανισμούς της ΕΕ». 'Η στο σημείο που αναφέρονται στο «αντιδραστικό κοινωνικό όραμα του κεφαλαίου για μια κοινωνία με εργοδότες και κράτος χωρίς υποχρεώσεις και εργαζόμενους χωρίς δικαιώματα».

Αργησαν, αλλά όπως δηλώνουν «τώρα πια ξέρουμε, ο καπιταλιστικός - ιμπεριαλιστικός χαρακτήρας της ΕΕ δεν αλλάζει, ούτε μεταρρυθμίζεται σε προοδευτική κατεύθυνση, η λύση των λαϊκών προβλημάτων βρίσκεται στη συνολική ρήξη με την ΕΕ». Οχι όμως και με την εξουσία της αστικής τάξης, την αιτία των λαϊκών προβλημάτων την οποία υποκαθιστούν με την «αιτία» της «συμμαχίας ελληνικών κυβερνήσεων, ΕΕ, ΔΝΤ και του μαύρου μετώπου τους με το κεφάλαιο, τις τράπεζες και τις αγορές». Αφήνοντας να εννοείται ότι μια άλλη κυβέρνηση που δεν θα προσχωρήσει σ' αυτό το μέτωπο, θα τα κάνει όλα αλλιώς.

Γι' αυτό, δηλώνουν ότι επιδιώκουν «τον κοινό αγώνα των ευρωπαϊκών λαών κόντρα στο συνασπισμένο ευρωπαϊκό κεφάλαιο με άμεσο στόχο την ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης και ορίζοντα την υπέρβαση (!) της καπιταλιστικής κυριαρχίας σε εθνικό και ευρωπαϊκό επίπεδο».

Το κείμενο ουσιαστικά συντελεί στην εδραίωση αυταπατών ότι από μόνη της η έξοδος απ' την ΕΕ και την ευρωζώνη είναι ικανή να φέρει τα πάνω - κάτω για το λαό. Δίχως να συνοδεύεται κάτι τέτοιο από αλλαγή της τάξης που εξουσιάζει, από συντριβή της καπιταλιστικής ιδιοκτησίας στα βασικά και συγκεντρωμένα μέσα παραγωγής. Προς τούτο είναι αποκαλυπτική η απουσία οποιασδήποτε αναφοράς στο κίνημα και στους αγώνες με ταξικό προσανατολισμό. Αντ' αυτής περισσεύουν τα ευχολόγια για «μη αποπληρωμή του χρέους, εθνικοποίηση των τραπεζών με εργατικό έλεγχο, ανακατανομή του κοινωνικού πλούτου υπέρ των εργαζομένων» και τίθεται σαν στόχος η «ανατροπή της αντεργατικής επίθεσης κυβέρνησης, ΕΕ, ΔΝΤ, κεφαλαίου», η ανατροπή του «σάπιου πολιτικού τους συστήματος» και «της κυβέρνησης του ΠΑΣΟΚ»!