Οφεί¬λουμε να ομολογήσουμε ότι έχει κάθε λόγο να αισθάνεται ευτυχής και να διοργανώνει φιέστες πανηγυρισμού των επιτευγμάτων του. Μπορεί βεβαίως να είναι ο πρώτος πρωθυπουργός στην ιστορία που οδήγησε τη χώρα που κυβερνά σε χρεοκοπία και γι' αυτό να τον... χειροκροτεί(!) και να τον επευφημεί όρθιο το υπουργικό συμβούλιο, αλλά και με αυτό περνάει στο βιβλίο των ρεκόρ Γκίνες που σίγουρα στο μυαλό του έχει πολύ μεγαλύτερη αξία από τα βιβλία της Ιστορίας.
Και η Ιστορία άλλωστε θα είναι πολύ καλή μαζί του, όσο διαρκεί το καπιταλιστικό σύστημα. Έστω και με μία και μοναδική πρωθυπουργική θητεία κι αυτή όχι ολόκληρη, ο Γιώργος Παπανδρέου αναδεικνύεται στον πιο αδίστακτο και πιο αφοσιωμένο υπηρέτη του κεφαλαίου και μάλιστα, των πιο επιθετικών και παρασιτικών κύκλων του. Εξανδραποδίζει ανελέητα τους εργαζόμενους, εξοντώνει τα μεσαία στρώματα και επιφέρει σοβαρή αναδιάρθρωση και αλλαγές στους κόλπους της ελληνικής αστικής τάξης φέρνοντας σε ηγεμονική θέση, πέρα και κάτω φυσικά από τους τραπεζίτες, εκείνους τους αστούς που είναι πρόθυμοι να πλουτίσουν ως «νέοι μαυραγορίτες» στο νέο κατοχικό καθεστώς της γερμανοκρατίας που εγκαθιδρύεται σταδιακά σε όλη την Ευρώπη και πριν απ' όλα βεβαίως, στην Ελλάδα.
Μπορεί η συντριπτική πλειοψηφία των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των νέων, των συνταξιούχων να μισεί τον Γιώργο Παπανδρέου όσο δεν έχει μισήσει ποτέ πρωθυπουργό πριν και μετά τη χούντα. Μπορεί όλοι αυτοί να τον θεωρούν Τσολάκογλου, Κουίσλινγκ, Εφιάλτη, αλλά για τους αστούς που θα επικρατήσουν των υπόλοιπων ομοίων τους, ο Γ. Παπανδρέου, αν δεν ανατραπεί από βίαιη λαϊκή έκρηξη, δεν αποκλείεται καθόλου να ανακηρυχθεί σε ισότιμο του... Ελευθέριου Βενιζέλου ή του Χαριλάου Τρικούπη!
Οι αποφάσεις της έκτακτης συνόδου κορυφής της ευρωζώνης αναμφίβολα σταθεροποιούν σε κάποιο βαθμό το σύστημα της γερμανικής επικυριαρχίας στην Ελλάδα - με το αντίστοιχο τίμημα, φυσικά. Χρηματοδοτείται πρώτα πρώτα το ελληνικό τραπεζικό σύστημα, με αντάλλαγμα το πέρασμα του με γρηγορότερους ρυθμούς από όσο μέχρι σήμερα στα χέρια των ξένων επικυρίαρχων. Η υπόσχεση των ηγετών της ευρωζώνης ότι "θα παράσχουμε τους απαιτούμενους πόρους για την αναπλήρωση κεφαλαίου των ελληνικών τραπεζών, αν χρειαστεί" είναι η φράση σωτηρίας αλλά και υποδούλωσης του ελληνικού τραπεζικού συστήματος.
Το σοβαρότερο εργαλείο πάντως σφυρηλάτησης συμμαχιών μεταξύ του γερμανικού και ευρωπαϊκού κεφαλαίου με την αστική τάξη της χώρας μας, αλλά και ταυτόχρονα ραγδαίας επέκτασης της γερμανικής επικυριαρχίας στην Ελλάδα, είναι η «ευρεία στρατηγική για την ανάπτυξη και τις επενδύσεις» που αποφάσισαν οι ηγέτες της ευρωζώνης. Εξάλειψαν βέβαια από την τελική απόφαση τους την έκφραση «ευρωπαϊκό "Σχέδιο Μάρσαλ"» που υπήρχε στο σχέδιο απόφασης της συνόδου, προφανώς για να μην παίρνουν αέρα οι αστικές τάξεις της Ελλάδας και της Νότιας Ευρώπης και νομίσουν ότι... τρελάθηκαν οι Γερμανοί και μοιράζουν λεφτά!
Μέσω αυτής της «ευρείας στρατηγικής», αφενός θα δώσουν λεφτά της ΕΕ για να κατασκευαστούν ορισμένα έργα και να χρηματοδοτηθούν κάποιες οικονομικές δραστηριότητες, με τους έλληνες αστούς και μικρομεσαίους να γλύφουν την κυβέρνηση Παπανδρέου και τους Γερμανούς κατακτητές για να τους δώσουν λεφτά και έργα και αφετέρου να γρονθοκοπούνται μεταξύ τους για το ποιος θα πρωτοπορεί από τα... κατοχικά συσσίτια!
Μέσα στο συνολικό πλαίσιο οξύτατης οικονομικής κρίσης και χρεοκοπίας μυριάδων επιχειρήσεων, η αλληλοσφαγή αυτή θα προσλάβει άγριες διαστάσεις. Το πρόβλημα είναι ότι οι εργαζόμενοι θα έχουν να αντιμετωπίσουν πολύ χειρότερες κα-ταστάσεις. Οι πληροφορίες από τη Γερμανία -δεν πρόκειται για τίποτα εμπιστευτικές πληροφορίες, αναφερόμαστε σε δημόσιες δηλώσεις γερμανών αξιωματούχων και σε δημοσιεύματα του γερμανικού Τύπου- που επιβεβαιώνονται και από τη Γαλλία, λένε ότι τον Οκτώβρη θα επιβληθεί στον ελληνικό λαό και νέο πρόγραμμα ακόμη πιο εξοντωτικής λιτότητας! Νέο Μνημόνιο δηλαδή, που θα συνοδεύσει το νέο δάνειο που θα δώσει η ευρωζώνη στην Ελλάδα για να παίρνουν τα λεφτά τους οι ξένες τράπεζες που έχουν δανείσει τη χώρα μας, με νέα σκληρότερα μέτρα λεηλασίας των λαϊκών εισοδημάτων που θα έρθουν να προστεθούν σε όσα έχουν ήδη ληφθεί.
Η πολιτική Παπανδρέου δεν έχει όρια στο μίσος της εναντίον του λαού. Δεν έχουμε να κάνουμε απλώς με έναν πολιτικό απατεώνα που εξαπάτησε τους Έλληνες και υφάρπαξε την ψήφο τους. Έχουμε να κάνουμε με έναν αδίστακτο πολιτικό δολοφόνο των ελπίδων και του μέλλοντος των εργαζομένων, των μικρομεσαίων, των νέων, καθώς και το ύστερου παρόντος των ηλικιωμένων. οσο κυβερνά αυτός, ο ελληνικός λαός θα γνωρίζει πρτοφανές στερήσεις και βάσανα.
Πηγή: Γ. Δελαστίκ - "Πριν"
Δημοσίευση σχολίου