Ξέρουμε πως η εγκληματική κυβέρνηση του μνημονίου και της βαρβαρότητας ότι αξιοποίησε όλο το χαβιεδοσυρφετό για την "εξιχνίαση" των γνωστών κυκλωμάτων της διαπλοκής και της μαφίας του ποδοσφαίρου σαν αντιπερισπασμό στην γενικευμένη κοινωνική αναταραχή εν μέσω της υπερψήφισης του μεσοπρόθεσμου προγράμματος, χωρίς αυτό να έχει τα ανάλογα γι αυτήν αποτελέσματα.
Παράλληλα όμως γνωρίζουμε πολύ καλά από το απώτερο και το κοντινό παρελθόν το σκοπό της σύστασης και την δράση των παραπάνω μηχανισμών για την "αντιμετώπιση" του εσωτερικού εχθρού καθώς και τις κατασκευασμένες κατηγορίες σε πλήθος αγωνιστών από το μετεμφυλιακό καθεστώς μέχρι σήμερα.
Με αστυνομοκρατία και θωράκιση των κατασταλτικών μηχανισμών θα προσπαθήσει η μνημονική κυβέρνηση να αποσοβήσει την επερχόμενη κοινωνική έκρηξη. Πέρα όμως από την εποχή Οργουελ που μας έχει φτάσει η κυβέρνηση του ΓΑΠ, προκύπτει ένα εύλογο ερώτημα από το κείμενο του δημοσιοκαφρικού φερέφωνου. Γράφει ο Β. Λαμπρόπουλος: «Υπολογίζεται ότι σε καθημερινή βάση για λόγους δημόσιας ή και εθνικής ασφάλειας παρακολουθούνται συνολικά τα τηλέφωνα τουλάχιστον 1.500 ατόμων και υπολογίζεται ότι κάθε 24ωρο καταγράφονται περίπου 50.000 συνομιλίες». Ποιος μας διασφαλίζει το προϊόν υποκλοπών; Που ξέρουμε ότι οι μπάτσοι, στα χέρια των οποίων περιέρχονται αυτές οι υποκλαπείσες συνομιλίες δεν θα τις χρησιμοποιήσουν για να εκβιάσουν και να αποκομίσουν προσωπικά οφέλη;
ΑΝΑΓΝΩΣΤΗΣ
Δημοσίευση σχολίου