Ο βρόμικος ρόλος των αστικών ΜΜΕ

Ο βρόμικος ρόλος των αστικών ΜΜΕ και των μαρκουροφόρων-καλαμαράδων τους είναι γνωστός. Εχουν φτάσει σε σημείο να κινδυνεύεις από εμετό ειδικά όταν ακούς κάποιους δημοσιοκάφρους τύπου Γ, Πρετεντέρη και Μ. Παπαδημητρίου.

Τούτη την φορά έχουν βάλει στο στόχαστρο τους τους δημόσιους υπαλλήλους. Και τι δεν ακούσαμε πάλι σήμερα. Για «αντιπαραγωγικούς υπαλλήλους», για «αργοκίνητο και τεράστιο δημόσιο» κλπ.
Ο Παπαδημητρίου μάλιστα μας είπε ότι είναι μονόδρομος για την κυβέρνηση να απολύσει δεκάδες χιλιάδες υπαλλήλους, ενώ ο Πρετεντέρης δεν έχει κανένα πρόβλημα για το μπαράζ αντιλαϊκών μέτρων αλλά κριτικάρει την κυβέρνηση γιατί αυτά τα μέτρα δεν τα πήρε νωρίτερα. Ο ίδιος μάλιστα έφτασε στο σημείο να γράφει στην φυλλάδα του ΔΟΛ, απευθυνόμενος στον αρχηγό της Ν.Δ ότι ενώ έχει «μια αψεγάδιαστη οικονομική πρόταση» αυτή «μένει μετέωρη επειδή, αντί να ολοκληρώσει τη λογική της, επιλέγει να επενδύσει σε μια αμφίβολη πολιτική προσδοκία». Σύμφωνα με τον Πρετεντέρη ο Α. Σαμαράς και η Ν.Δ πρέπει να έχει πολιτική «μια μείωση –σ.σ του δημοσίου τομέα- της τάξεως του 20%-30%» κι αυτό σύμφωνα πάντα με τον δημοσιοκάφρο των «Νέων» «δεν γίνεται κόβοντας γομολάστιχες ή χαρτιά υγείας αλλά απολύοντας δημοσίους υπαλλήλους, κλείνοντας δεκάδες δημόσιους οργανισμούς και φορείς, «ξεπουλώντας» (κατά την έκφρασή του Α. Σαμαρά) δημόσια περιουσία, περικόπτοντας σημαντικά τις αποδοχές όσων μείνουν στο Δημόσιο και γενικά παίρνοντας γενναίες και μη δημοφιλείς αποφάσεις. Δεν τους κόβω για τέτοια στη ΝΔ. Εδώ και από την εργασιακή εφεδρεία (που είναι δική τους πατέντα...) πάνε να την κάνουν γυριστή επειδή, λέει, μπορεί να οδηγήσει σε μερικές απολύσεις».

Εχουμε αναφερθεί πάρα πολλές φορές για τα ψεύτικα στοιχεία που ανερυθρίαστα επικαλούνται πολιτικάντηδες και δημοσιοκαφρικά παπαγαλάκια για τον αριθμό και το κόστος του δημόσιου τομέα.

Αυτή την φορά παραθέτουμε ένα άρθρο του Στάθη στην «Ελευθεροτυπία» που επικαλούμενος επίσημα στοιχεία κάνει σκόνη την κυβερνητική προπαγάνδα του ψέματος και της συκοφαντίας. 

.

Κίνδυνος επικίνδυνοι…(Ο μύθος για τους Δημοσίους Υπαλλήλους)

 Θα ήταν το πιο μεγάλο ψέμα αυτής της κυβέρνησης, αν τα μέλη της δεν εψεύδοντο συστηματικώς και για όλα.

Ο μύθος για τους Δημοσίους Υπαλλήλους, τον υπερδιογκωμένο Δημόσιον Τομέα κι άλλες συναφείς αρλούμπες,
τις οποίες με την (προδοτική εν τέλει) προπαγάνδα πολλών χρυσοκάνθαρων δημοσιογράφων έχει καταπιεί αμάσητες ο ελληνικός λαός σε μεγάλο ή μικρότερο μέρος του.

Χρόνια τώρα και επ' εσχάτοις με ρυθμό πολυβόλου οι δημόσιοι υπάλληλοι διασύρονται, λιθοβολούνται, σφαγιάζονται. Υπάρχουν μέσα ενημέρωσης όπως ο «ΣΚΑΪ» όπου διάφοροι εργαζόμενοι τη επικουρία καλεσμένων βήτα διαλογής, εν πολλοίς φλούφληδων και φιρφιρίκων, τρώνε για πρωινό δύο δημοσίους υπαλλήλους

για μεσημεριανό τρεις

και για βραδινό -στα ακριβά ρεστωράν όπου συχνάζουν- τέσσερις συν καναν ωρομίσθιο!

Μόλις πρόσφατα ο κ. Λοβέρδος μίλησε για 1.000.000 υπαλλήλους!

Στην πραγματικότητα, σύμφωνα με τα στοιχεία του Γενικού Λογιστηρίου, της Eurostat, αλλά και του Διεθνούς Οργανισμού Εργασίας (τα οποία όλα συμπίπτουν)

το σύνολο των υπαλλήλων του «στενού» Δημόσιου Τομέα το 2009 ήταν 511.906!

Εξ αυτών οι τακτικοί ήταν 460.636, οι συμβασιούχοι αορίστου χρόνου 25.981 και ορισμένου χρόνου 48.880.

Από το 2009 έως σήμερα οι 511.906 δημόσιοι υπάλληλοι έχουν μειωθεί λόγω της σχέσης συνταξιοδοτήσεων (πέντε έως δέκα) και προσλήψεων (μία). Μάλιστα τώρα τελευταίως παραιτούνται σωρηδόν. Αντιθέτως έχουν

αυξηθεί οι «σύμβουλοι» και τα λοιπά σαπρόφυτα που προσλαμβάνουν συνεχώς οι αμετανόητοι πασόκιοι, όμως αυτό είναι μια άλλη ιστορία (που όμως αυξάνει διαρκώς κι ατελέσφορα τις δημόσιες δαπάνες).

Εχουμε λοιπόν γύρω στους 480.000 δημοσίους υπαλλήλους στους οποίους πρέπει να συνυπολογίσουμε τους στρατιωτικούς, τους εκπαιδευτικούς, τους υπηρετούντες στα σώματα ασφαλείας και στα νοσηλευτικά ιδρύματα!

Μήπως δεν χρειαζόμαστε (έστω και υποεπανδρωμένα) στρατό, σχολεία, αστυνομία και νοσοκομεία;

Και οι υπόλοιποι υπάλληλοι που υπηρετούν στα Υπουργεία, τις Περιφέρειες και τα Δημόσια Καταστήματα, είναι πολλοί; Μας περισσεύουν; Δεν τους χρειαζόμαστε;

Ας το δούμε κι αυτό.

Το ποσοστό όσων υπηρετούν στην Ελλάδα στο ευρύτερο Δημόσιο, απ' τον στρατό έως τα σχολεία και τις εφορίες, είναι (ήταν το 2009, τώρα είναι μικρότερο) στο 9,04% του πληθυσμού της χώρας, ενώ ο αντίστοιχος μέσος όρος στην Ενωση είναι 9,92%! Στη Δανία, που ουδείς μπορεί να την κατηγορήσει για κακοδιοίκηση, το ποσοστό είναι 18%!

Κι ακολουθούν η Σουηδία, η Φινλανδία (των εγγυήσεων), η Ολλανδία, η Γαλλία, η Βρετανία κι άλλοι, πολλοί άλλοι.

Ναι, λένε ορισμένοι (ή βαλτοί ή ηλίθιοι ή θύματα της προπαγάνδας), αλλά σε εμάς οι δημόσιοι υπάλληλοι μας κοστίζουν περισσότερο.

Ψεύδος κι αυτό! μέγα ψεύδος.

Στην Ελλάδα οι αμοιβές «των εν ευρεία εννοία δημοσίων υπαλλήλων ανέρχονται στο 10,8% του ΑΕΠ». Στη Δανία, την Πορτογαλία, τη Γαλλία, τη Σουηδία, τη Βρετανία, την Ιταλία κι άλλες -πολλές- χώρες το ποσοστό κυμαίνεται απ' το 11% έως το 17%!!

Ναι, λένε πάλι (ή οι βαλτοί ή οι φανατικοί ή οι δογματίλες ή οι μισάνθρωποι), αλλά σε μας ο Δημόσιος Τομέας κωλοβαράει. Γιατί; Διότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι... παλιοχαρακτήρες! Αριστα!!

Παλιοχαρακτήρας μπορεί να 'ναι κι ένας λοστρόμος σε ένα καράβι, αλλά αν το καράβι πάει ντουγρού στα βράχια το πάει ο καπετάνιος!

Τη δημόσια διοίκηση την έχει ξεσκίσει η εκάστοτε κυβέρνηση.

Μάλιστα η πιο αισχρή και η πιο γελοία (αλλά περιέργως η πιο εύπεπτη απ' την κοινωνία) πρακτική είναι η αναγωγή της όποιας παθολογίας σε γενίκευση.

Βεβαίως και υπάρχουν κηφήνες δημόσιοι υπάλληλοι, κηφήνες όμως υπάρχουν παντού. Η γενίκευση ότι οι δημόσιοι υπάλληλοι είναι κηφήνες, είναι φασιστική. Και χρήσιμη σε μια κυβέρνηση

που θέλει να ξεπατώσει το κράτος αντί να το κάνει ατμομηχανή της ανάπτυξης...

Γιατί να το ξεπατώσει;

Αλήθεια, ακόμα δεν ξέρετε;