Από την εφημερίδα "Κόντρα" για Φ. Κουβέλη, Καρατζαφύρερ, Σύριζα, και ΚΚΕ

Παραθέτουμε τέσσερα άρθρα από την σημερινή εφημερίδα "Κόντρα"

 Χρήσιμος σαν δεκανίκι ο Κουβέλης
 

 Κριτική με το γάντι στην κυβέρνηση, πολύ πιο ήπια απ' αυτή που ασκούν διάφοροι Πασόκοι («η κυβέρνηση αναδεικνύεται καθημερινά κατώτερη των περιστάσεων», σπονδή στα συμφέροντα των καπιταλιστών, της μόνης... αναπτυξιακής δύναμης («ο περίφημος νέος νόμος για το fast Track είναι σε ισχύ από τον προηγούμενο Δεκέμβρη και μόνο 4 επιχειρήσεις έχουν ενταχθεί!») και ευρωλαγνεία μέχρις αηδίας περιλάμβανε το μενού της συνέντευξης που έδωσε ο Κουβέλης στη Θεσσαλονίκη, την περασμένη Δευτέρα.

Σταχυολογούμε από το αηδιαστικό κρεσέντο ευρωλαγνείας (και μνημονιο-λαγνείας... χωρίς το Μνημόνιο):
«Επιλογή μας είναι, χωρίς αμφισημίες, η παραμονή στην ευρωζώνη και στην Ε.Ε., ανεξάρτητα από τους πολιτικούς συσχετισμούς που επικρατούν σε αυτήν. Μέσα στην Ε.Ε. πρέπει να δώσουμε τη δύσκολη μάχη της δημοσιονομικής εξυγίανσης, της ανασυγκρότησης του δημόσιου τομέα, της επαναθεμελίωσης της οικονομίας και της δημιουργίας μιας Ελλάδας που θα βρίσκεται σε τροχιά πραγματικής σύγκλισης με τις ισχυρές χώρες (...)
Εχουμε σταθερό τον ευρωπαϊκό προσανατολισμό μας και πιστεύουμε ότι αυτός είναι χρήσιμος και αναγκαίος για τη χώρα μας. Οχι ως χώρα που αναζητά διαρκώς ωφελιμιστικές ενισχύσεις ή και ελεημοσύνη, αλλά ως εταίρος της κοινής μεγάλης προσπάθειας για την ανανέωση των δημοκρατικών και κοινωνικών κατακτήσεων. Διεκδικούμε την ευρωπαϊκή αλληλεγγύη στην προσπάθεια εξόδου από την κρίση. Θεωρούμε καταστροφικούς τους πολιτικούς δισταγμούς για τη διασφάλιση των όρων εφαρμογής της απόφασης της Συνόδου Κορυφής του Ιουλίου (...)
Μόνη λύση ο πολιτικός επανασχεδιασμός με τους εταίρους και η προώθηση μιας νέας γενιάς δημοκρατικών μεταρρυθμίσεων στη χώρα (...)

Η έξοδος από την κρίση περνάει μέσα από την δημοσιονομική εξυγίανση, την αποφυγή της χρεοκοπίας του δημοσίου και της κατάρρευσης της οικονομίας. Διακανονισμοί και θετικότερες λύσεις για την αναδιαπραγμάτευση του χρέους με τους εταίρους της ΕΕ μπορούν να προκύψουν όταν η χώρα με τις ακολουθούμενες πολιτικές της αποδεικνύει ότι μπορεί να θέσει τα ελλείμματα υπό έλεγχο. Οταν υλοποιεί πολιτικές που πείθουν ότι βαδίζουν προς την κατεύθυνση αυτή (...)
Σε ό,τι αφορά την περιστολή των δαπανών του δημοσίου: αυτή υπονομεύεται από το γεγονός ότι επί δύο ολόκληρα έτη δεν έχει πραγματοποιηθεί η αναδιάρθρωση φορέων με καταργήσεις και συνενώσεις οργανισμών και επιτροπών, που δεν προσφέρουν έργο, αλλά ιδρύθηκαν απλώς για την εξυπηρέτηση της κομματικής πελατείας των δύο κομμάτων εξουσίας. Εχουμε ταχθεί υπέρ της απαλλαγής από όσες επιχειρήσεις του δημοσίου δεν συντρέχει λόγος να βρίσκονται στον έλεγχο του (...)

Απάντηση στην οικονομική κρίση, απάντηση στις επιθέσεις που δέχεται η οικονομία της Ευρώπης, οι οικονομίες των κρατών - μελών της Ευρώπης, δεν μπορεί να είναι άλλη παρά η ενοποιημένη επί της ουσίας Ευρώπη. Ακριβώς και γι' αυτό το λόγο η Δημοκρατική Αριστερά υποστηρίζει, ότι πρέπει να επιταχυνθούν τα βήματα προς την ουσιαστικά ενοποιημένη πολιτικά Ευρώπη. Για το λόγο αυτό και όχι μόνο ως άμυνα, αλλά και ως δυνατότητα δυναμικής κίνησης προς τα μπροστά, προτείνουμε και διεκδικούμε την επί της ουσίας οικονομική διακυβέρνηση της Ευρώπη9» .

Κατόπιν αυτών, αναρωτιέται κανείς γιατί ο Κουβέλης δεν μπαίνει στην κυβέρνηση. Η απάντηση είναι πως δεν βολεύει ούτε τον ίδιο ούτε την κυβέρνηση. Τον ίδιο γιατί θα τελειώσει πολιτικά (ενώ τώρα διατηρεί κάποιες ελπίδες) και την κυβέρνηση γιατί της είναι πιο χρήσιμος σαν αντιπολιτευόμενο δεκανίκι.

 ΣΥΝ/ΣΥΡΙΖΑ

Αισχρή διαχειριστική λογική και εξουσιολαγνεία

 Α ν ο Κουβέλης στηρίζει την κυβέρνηση σαν αντιπολιτευόμενο δεκανίκι, ο ΣΥΝ/ΣΥ-ΡΙΖΑ στηρίζει τον καπιταλισμό, προβάλλοντας μια αισχρή διαχειριστική γραμμή, βουτηγμένη σε μια άκρατη εξουσιολογνεία. Από την άποψη αυτή και λόγω του σχετικά μεγαλυτέρου μεγέθους αυτού του σχήματος, οι υπηρεσίες του προς το σύστημα είναι σημαντικότατες.

Ας το ξεκαθαρίσουμε από την αρχή, για να μη μας πουν διάφοροι Συριζαίοι ότι αυτά είναι θέσεις του ΣΥΝ και όχι του ΣΥΡΙΖΑ. Ο Τσίπρας πήγε στη Θεσσαλονίκη και έδωσε συνέντευξη Τύπου ως πρόεδρος της ΚΟ του ΣΥΡ1ΖΑ, γεγονός που αναγράφεται φαρδιά-πλατιά και στην ιστοσελίδα του ΣΥΝ. Ο,τι είπε, λοιπόν, αντανακλά σε όλο το σχήμα και όχι μόνο στον ΣΥΝ. Και τι είπε;
Κατέβαλε φιλότιμες προσπάθειες για να ωραιοποιήσει τον καπιταλισμό. Εχουμε μεν «κρίση του παγκόσμιου καπιταλισμού», όμως αυτή σηματοδοτεί «το τέλος της εποχής της νεοφιλελεύθερης ηγεμονίας». Μπορούμε να επιστρέψουμε σ' έναν άλλο καπιταλισμό, μη νεοφιλελεύθερο, ανθρώπινο, ηθικό, αγγελικά πλασμένο. Γι' αυτό και δεν χρειάζονται επαναστάσεις και άλλα τέτοια πολεμοχαρή. Δεν χρειάζεται καν σύγκρουση με τις καθεστωτικές δυνάμεις. Ομορφα, ήσυχα, ειρηνικά, ρίχνοντας το μαγικό χαρτάκι στην κάλπη, θ' αλλάξουμε το νεοφιλελευθερισμό και θα έχουμε έναν άλλο καπιταλισμό, που θα λειτουργεί προς όφελος της κοινωνίας. Σ' αυτό ο πρόεδρος του ΣΥΝ και του ΣΥΡΙΖΑ ήταν κατηγορηματικός: «Υπάρχει λοιπόν κρίση δημοκρατίας, εμείς είμαστε εδώ πρωτίστως για να υπερασπιστούμε το Σύνταγμα και τη δημοκρατία, να υπερασπιστούμε τη νομιμότητα, για να σας θυμίσω μια φράση του αείμνηστου Ηλία Ηλιου σε άλλες δύσκολες εποχές "είμαστε εδώ για να τους ταράξουμε στη νομιμότητα". Ετσι δεν είναι Τριαντάφυλλε, έτσι δεν έλεγε ο Ηλιου;» («ξέχασε» ότι εκείνη την εποχή ο Τριαντάφυλλος Μηταφίδης ήταν ηγέτης τροτσκιστικής ομάδας και έσουρνε τα χίλια μύρια στον Ηλιου, τον Κύρκο και τους άλλους πολιτικούς προγόνους του Τσίπρα).

Είναι δύσκολο να σταχυολογήσεις και να σχολιάσεις όλα όσα είπε ο Τσίπρας. Τι να πεις, για παράδειγμα, για μεγαλοφυείς διαπιστώσεις του τύπου «η ΕΕ με ηγεσίες πολύ κατώτερες των περιστάσεων και δέσμιες των πιο ακραίων νεοφιλελεύθερων αντιλήψεων και πολιτικών», που δίνει άφεση αμαρτιών στην αστική εξουσία, μιλώντας όχι για την ίδια, αλλά για κάποιους διαχειριστές της που είναι απλώς... ανίκανοι. Μένουμε, λοιπόν, σε μερικά ζητήματα ουσίας.
Οι λύσεις, κατά τον ΣΥΝ/ ΣΥΡΙΖΑ δεν πρέπει να αναζητηθούν στην ανατροπή του καπιταλισμού, αλλά στη «ριζική ανατροπή του σημερινού παραγωγικού και κοινωνικού μοντέλου... του πελατειακού και αντιπαραγωγικού κρά¬τους, των παραγωγικών προτύπων στην οικονομία και στην κοινωνία»!!

Οσο για το χρέος, όχι τίποτα άγρια πράγματα, αλλά «επαναδιαπραγμάτευση του χρέους σε ευρωπαϊκό και διεθνές επίπεδο αξιοποιώντας όλα τα όπλα που μπορούμε να έχουμε στη φαρέτρα μας για την επιλεκτική διαγραφή μεγάλου μέρους του χρέους και την εξασφάλιση ευνοϊκών όρων αποπληρωμής του υπόλοιπου ανάλογα και με τους ρυθμούς ανάπτυξης της ελληνικής οικονομίας».
Πολιτισμένα πράγματα, δηλαδή, και πάντα μέσα στο ευρωενωσιακό πλαίσιο. Το είχε ξεκαθαρίσει, άλλωστε, δυο μέρες πριν ο ΣΥΝ, σχολιάζοντας τα όσα είπαν Παπανδρέου και Βενιζέλος στη ΔΕΘ. «Απεμπλοκή από το μνημόνιο και επιθετική επαναδιαπραγμάτευση του χρέους στα πλαίσια μιας συνολικής ευρωπαϊκής πολιτικής για την αντιμετώπιση του, που θα στηρίζεται στην επαναθεμελίωση της ίδιας της ΕΕ».

Αυτή είναι η σάλτσα. Το ψαχνό είναι η πρόταση για «τη συγκρότηση ενός νέου συνασπισμού εξουσίας», που αποτελεί «βασική στρατηγική» του ΣΥΡΙΖΑ. Από άποψη ουσίας η πρόταση αυτή μπορεί να χαρακτηριστεί «τρίχες κατσαρές». Ακόμα και ο Κουβέλης την απορρίπτει. Οι Τσιπραίοι, όμως, εκτιμούν ότι μπορεί να τους δώσει ψηφαλάκια, ως πολιτική κερδοσκοπία με το παμπάλαιο ιδεολόγημα της «ενότητας της αριστεράς». Γι' αυτό και μοστράρουν ως εν δυνάμει διαχειριστές της εξουσίας!

 Καρατζαφύρερ σε κρίση

Ρωτήθηκε ο Καρατζαφέρης στη Θεσσαλονίκη: «Αρα εσείς θεωρείτε ότι οι μισθοί δεν πρέπει να παγώσουν, θεωρείτε ότι πρέπει να διατηρήσουμε τουλάχιστον τους μισθούς μας, να διατηρηθούν οι συλλογικές συμβάσεις εργασίας και να αυξηθούν για να δυναμώσει και η οικονομία». Απάντησε άνετα: «Οχι πιστεύω ακριβώς το αντίθετο». Στη συνέχεια, αφού μεσολάβησε ένα ρατσιστικό κρεσέντο κατά των μεταναστών, ρωτήθηκε τι θα γίνει η αγροτική οικονομία αν φύγουν οι μετανάστες. Την απάντηση που έδωσε την ακούσαμε για πρώτη φορά: «Εχουμε πολλούς δημόσιους υπαλλήλους που κάθονται, θα τους στείλω εκεί (...) Η μόνη λέξη μας είναι πειθαρχία και δουλειά». Arbeit macht frei, όπως έγραφαν οι ναζί στις εισόδους των στρατοπέδων συγκέντρωσης. Αυτό ονειρεύεται για τους έλληνες εργαζόμενους ο φύρερ του ΛΑΟΣ.

Το τελευταίο διάστημα, μάλλον επειδή βλέπει ότι ο Σαμαράς ξαναμαζεύει τον κόσμο στη γαλάζια πολυκατοικία και για τον ίδιο δεν θα μείνει ούτε ημιυπόγειο με θέα στον ακάλυπτο, ο Καρατζαφύρερ ανασύρει μια παλιομοδίτικη αντικομμουνιστική φρασεολογία, προσπαθώντας να συσπειρώσει όχι ευρύτερο κόσμο της δεξιάς, αλλά τον σκληρό ακροδεξιό πυρήνα, Χρυσαυγίτες, υπολείμματα παλιών βασιλοφρόνων και χουντικών, τέτοια φυράματα.

Μόλις ο Βενιζέλος ανακοίνωσε το νέο χαράτσι, το ΛΑΟΣ εξέδωσε δελτίο Τύπου για να καταγγείλει πως το ΠΑΣΟΚ «όσο και να συναναστρέφεται τις νεοφιλελεύθερες απόψεις της τρόικας, παραμένει βαθιά στο DNA του η κομμουνιστική αντίληψη και θεωρία» (sic!). «Επιμένουν να κυβερνιέται η χώρα α'λα σοβιέτ. Στη Σοβιετική Ενωση ήταν που έβαζαν φορολογίες συνεχώς στα ακίνητα, μέχρι τελικά που τους τα πήραν», δήλωσε ο ίδιος ο Καρατζαφέρης.

Στη συνέχεια, ανέβηκε στη Θεσσαλονίκη και επιδόθηκε στο ίδιο αντικομμουνιστικό κρεσέντο: «Για να μείνει όρθια η Ελλάδα πρέπει να γίνει αποκομμουνιστικοποίηση της χώρας ... Η νοοτροπία και η πρακτική η κομμουνιστική συντροφεύει την Ελλάδα με όλα τα κόμματα που κυβέρνησαν, αριστερά ή δεξιά... Αυτή η κομμουνιστική νοοτροπία οδήγησε τη χώρα εδώ, γιατί η Δεξιά δεν ήθελε να μετρηθεί, το Κέντρο πίστευε ότι θα αρμέγει από την αγελάδα της Αριστεράς και έτσι τους δώσαμε το δικαίωμα να κυβερνούν τη χώρα»!
Συμπέρασμα: ο Καρατζαφύρερ ανησυχεί για την εκλογική του επιβίωση, καθώς συγκυβέρνηση δεν «παίζει» και ο Σαμαράς ετοιμάζεται για «πάρτα όλα».

Πανικόβλητη άμυνα Περισσού

Νέο ολοσέλιδο άρθρο οτο «Ριζοσπάστη», αλλά και εκτεταμένες αναφορές της Παπαρήγα, στη συνέντευξη Τύπου που έδωσε στη ΔΕΘ, για το θέμα των απολύσεων στις εκδοτικές επιχειρήσεις του Περισσού. Το περιορίζουν, βέβαια, στον 902 (επειδή έγινε η κινητοποίηση των τεχνικών έξω από το παλάτι του Περισσού), δεν πρέπει να ξεχνάμε, όμως, ότι είναι περισσότερες οι απολύσεις που έγιναν από την «Τυποεκδοτική», μια τεράστια εκδοτική επιχείρηση, που τυπώνει δουλειές για μεγαλοεκδότες, εκδότες και κρατικές επιχειρήσεις και έχει εισπράξει αρκετές φορές κρατικές επιδοτήσεις, στο πλαίσιο «αναπτυξιακών» νόμων, χωρίς να δημιουργήσει νέες θέσεις εργασίας.

Η άμυνα που προσπαθεί να υψώσει ο Περισσός είναι πανικόβλητη. Τα ανακλαστικά του κομματικού πατριωτισμού προσπαθεί να διεγείρει η ηγεσία του: «μας χτυπάνε γιατί χτυπάμε τον καπιταλισμό». Ή, όπως έγραψε ο «Ριζοσπάστης», «η διαφορά μας με τους καπιταλιστές είναι ότι αυτοί στηριγμένοι στην πολιτική των κυβερνήσεων και του κράτους παίρνουν όλα τα μέτρα για τη σωτηρία του καπιταλισμού. Εμείς τον αντιπαλεύουμε για να τον ανατρέψουμε». Πώς γίνεται να επιδιώκεις την ανατροπή του καπιταλισμού κάνοντας απολύσεις από τις επιχειρήσεις σου, για να αντιμετωπίσεις την κρίση, δεν μας το εξήγησαν. Ο 902 δεν είναι ιδιοκτησία καπιταλιστικού ομίλου, όμως αυτό δε σημαίνει ότι αποτελεί «σοσιαλιστική νησίδα», έγραψε η φυλλάδα του Περισσού. Τι ακριβώς είναι; Οργανο κομμουνιστικής προπαγάνδας; Από πότε, όμως, η κομμουνιστική προπαγάνδα στηρίζεται στην εκμετάλλευση μισθωτής εργασίας και όχι στη δουλειά των κομμουνιστών; Κι αν είναι έτσι, τότε η Τυποεκδοτική με τις μπίζνες της τι είναι;