Μόνοι τους δεν φεύγουν, εμείς θα τους ρίξουμε!

 Παραθέτουμε δυο κείμενα από την εφημερίδα "Πριν" που κυκλοφορεί σήμερα.
Το πρώτο είναι της σύνταξης της εφημερίδας και υπάρχει στην πρώτη σελίδα, ενώ το δεύτερο το υπογράφει ο Γιώργος Δελαστίκ.

Μόνοι τους δεν φεύγουν, εμείς θα τους ρίξουμε!

Τα μέτρα που αποφάσισε να περάσει η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ, δήθεν για να πάρει την έκτη δόση της, στην ουσία για να υποδεχτεί τον αντικαγκελάριο Ρέσλερ και τους γερμανούς καπιταλιστές με «φιλοεπενδυτικό κλίμα», παραδίδοντας τους, ύδωρ, ήλιο και αίμα εργαζομένων, συσπειρώνουν την εργαζόμενη και λαϊκή πλειοψηφία εναντίον της.

Στο όνομα μιας «ελεγχόμενης χρεωκοπίας» οδηγεί το λαό στην οδυνηρή συνειδητοποίηση ότι η χρεωκοπία του εισόδηματος. των καταθέσεων, της εργασίας και του μέλλοντος των παιδιών του συντελείται ήδη.

Το «ευρωπαϊκό όνειρο» γκρεμίζεται, μαζί με τους μισθούς που συγκλίνουν προς κάτω. Η Ευρώπη ήρθε με ασιατικό πρόσωπο για να καταπατήσει κάθε ίχνος δημοκρατίας: «Να μην κοιτάει τις δημοσκοπήσεις», είπε ο Ρεσλερ στην κυβέρνηση.

Δεν χρειάζονται τα γκάλοπ για να μάθουμε ότι αυτή η κυβέρνηση έχει τελειώσει. Η αποχώρηση της από το προσκήνιο είναι θέμα χρόνου. Στηρίζεται, πλέον, αποκλειστικά και μόνο από τις ξένες πρεσβείες και από μια οικτρή μειοψηφία τραπεζιτών, μεγαλοεπιχειρηματιών, μεγαλοκαναλαρχών και μεγαλοδημοσιογράφων που κάθοντα πάνω στα κλομπ των ΜΑΤ και ετοιμάζονται να αρπάξουν ό,τι
 μπορούν από το μεγάλο φαγοπότι της εκποίησης του δημόσιου τομέα και από τον εξανδραποδισμό των εργαζομένων.

Ωστόσο, το ΠΑΣΟΚ δεν φεύγει από μόνο του. Πρέπει να πέσει. Αλλά πώς; Έχει μεγάλη σημασία το «πώς»! Με εκλογές, όπως λένε ΚΚΕ και ΣΥΝ; Έτσι, όμως, θα έρθει ο Σαμαράς, ο οποίος εάν εκλεγεί, με τον έναν ή τον άλλον τρόπο, όπως όλα δείχνουν, θα γίνει πολύ γρήγορα ο νέος «φον κολοτούμπας». Εκτός αν πιστεύει κανείς, πως ΚΚΕ και ΣΥΝ, με τις «συντροφικές σχέσεις» που έχουν, θα κάνουν μαζί «λαϊκή» ή «αριστερή» κυβέρνηση, με λίγη βοήθεια από τον Δημαρά, τον Κουβέλη και τους Οικολόγους...

Η κυβερνηση πρέπει να πέσει από ένα μεγάλο μαζικό εργατικό κίνημα, από ένα λαϊκό μέτωπο ανατροπής, που θα ανατρέψει, όχι μόνο τις κυβερνήσεις τους, αλλά και την πολιτική τους. Που θα επιβάλει την «εργατική πολιτική οικονομία» στο κεφάλαιο, με τις διεκδικήσεις του και θα θέσει ξανά στην επικαιρότητα το αίτημα της επανάστασης για μια νέα κομμουνιστική κοινωνία. Αντικαπιταλιστική ανατροπή με επαναστατική προοπτική, λοιπόν! Γιατί ο καπιταλισμός δεν έχει καμία άλλη προοπτική εκτός από τη βαρβαρότητα.

 Το ΠΑΣΟΚ τα γκρέμισε όλα!

 Του Γιώργου Δελαστίκ

Πέτρα πάνω στην πέτρα από εργασιακά δικαιώματα, μισθούς και συντάξεις δεν άφησε η κυβέρνηση του Γιώργου Παπανδρέου, του πιο αδίστακτου πολιτικού καθάρματος που βρέθηκε ποτέ στην εξουσία αυτής της χώρας από την εποχή της τουρκοκρατίας μέχρι σήμερα!
Σύντομα δεν θα λέμε πια Τσολάκογλου ή Κουίσλινγκ για να σημειώσουμε το μισητό, τυφλό πολιτικό όργανο της γερμανικής Κατοχής - θα λέμε «Παπανδρέου» και αυτό θα σημαίνει την απόλυτη πολιτική δουλοφροσύνη και το ξεπούλημα της χώρας, μαζί με το πιο αβυσσαλέο μίσος που έδειξε πρωθυπουργός στην υφήλιο εναντίον των εργαζομένων, των νέων, των συνταξιούχων, των μικρομεσαίων.

Όλη η πολιτική του συμπυκνώνεται στην ανατριχιαστική απόφαση του προέδρου της Σοσιαλιστικής Διεθνούς: από την 1η Νοεμβρίου, ο πρωτοδιοριζόμενος εκπαιδευτικός στην Ελλάδα θα παίρνει ...660 ευρώ! Είναι κυριολεκτικά κτηνώδες. Ο πρωτοδιοριζόμενος καθηγητής ή δάσκαλος τοποθετείται οπωσδήποτε κάπου στην επαρχία. Ας πούμε ότι ξοδεύει για νοίκι το ελάχιστο, 250 ευρώ. Με τα υπόλοιπα 400 ευρώ πρέπει να φάει, να πληρώσει το ηλεκτρικό, το νερό και το τηλέφωνο, να ντυθεί, να μετακινείται, να αγοράζει βιβλία! Είναι εντελώς αδύνατον. Θα ξαναγυρίσουμε στη δεκαετία του ...1950 ή και προπολεμικά, όπου όπως διαβάζαμε, οι δάσκαλοι και οι καθηγητές στα χωριά ζούσαν σε άθλια δωμάτια, με μια-δυο φορεσιές όλες κι όλες και με τους χωριάτες να τους πηγαίνουν αυγά, ζαρζαβατικά, κότες και διάφορα διατροφικά πεσκέσια για να χορτάσουν την πείνα τους!

Αυτή είναι η Ελλάδα του 21ου αιώνα που όχι μόνο οραματίζεται, αλλά και τη φέρνει με ιλιγγιώδη ταχύτητα κοντά μας η κυβέρνηση του ΠΑΣΟΚ του Γιώργου Παπανδρέου. Πώς αυτοί οι νέοι άνθρωποι, οι νέοι επιστήμονες που έφαγαν χρόνια για να σπουδάσουν, που οι οικογένειες τους υπέστησαν θυσίες και στερήσεις για να τους μορφώσουν, θα κάνουν οικογένεια, θα κάνουν παιδιά, θα τα σπουδάσουν;

Σιγά μην ενδιαφέρεται για τέτοιες λεπτομέρειες ο Παπανδρέου και το πολιτικό σκυλολόι του ΠΑΣΟΚ στην κυβέρνηση και στο κοινοβούλιο. Τα μέλη της κυβέρνησης Κουίσλινγκ ελπίζουν άλλωστε βάσιμα ότι αυτή η πολιτική τους ίδιους προσωπικά θα τους ωφελήσει εξαιρετικά σε επαγγελματικό και οικονομικό επίπεδο. Είναι βέβαιοι ότι από την κυβέρνηση θα φύγουν πολύ πλουσιότεροι από όσο μπήκαν - ιδίως τώρα που θα αρχίσει το ξέφρενο πάρτι της εκποίησης έναντι πινακίου φακής της δημόσιας περιουσίας, όπου όλοι εκτιμούν ότι οι μίζες και τα λαδώματα θα είναι πολύ μεγαλύτερα από την τιμή που θα ξεπουλιέται η κάθε δημόσια επιχείρηση κοινής ωφέλειας!

Από πλευράς των εργαζομένων, ισχύει αυτό που είπε ο αναπληρωτής πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Ηλίας Βρεττάκος: «Η κυβέρνηση της τρόικας και των δανειστών γίνεται κάθε μέρα και πιο επικίνδυνη για τους εργαζόμενους και την κοινωνία. Η ανατροπή της μνημονιακής πολιτικής της κυβέρνησης και όλων όσοι την στηρίζουν αποτελεί πλέον τη μόνη επιλογή για τους εργαζόμενους και την κοινωνία».

Την πιο σκληρή φραστικά επίθεση κατά της κυβέρνησης Παπανδρέου την έκανε ο πρόεδρος των εμπόρων Β. Κορκίδης: «Δεν είναι δυνατόν να πιστεύουμε ότι μια χούφτα τεχνοκρατών "μερικής απασχόλησης" σε συνεργασία με κάποιους λίγους "πρόθυμους γενίτσαρους" θα δείξουν ευαισθησία στην προαλειφόμενη εξαθλίωση των ελλήνων πολιτών». Για «κακοστημένο θέατρο» έκανε λόγο ως και ο πρόεδρος του ΣΕΒ Δ. Δασκαλόπουλος, τονίζοντας ότι ο ΣΕΒ «έχει με στοιχεία τεκμηριώσει στην τρόικα την άποψη ότι το κύριο πρόβλημα της ιδιωτικής οικονομίας δεν είναι το μισθολογικό».

Βλέποντας ότι οι αντιδράσεις στην εγκληματική πολιτική της είναι πολύ πιο υποτονικές από όσο απαιτούνται για να την ανατρέψουν, η κυβέρνηση του νέου Τσολάκογλου δεν κρατάει πλέον ούτε τα προσχήματα. Κυνικά λέει κατάμουτρα στους εργαζόμενους ότι η δήθεν «εφεδρεία» στο Δημόσιο και στις ΔΕΚΟ δεν είναι τίποτα λιγότερο από ...προειδοποίηση απόλυσης: «Η ένταξη σε καθεστώς εργασιακής εφεδρείας λογίζεται ως προαναγγελία απόλυσης για κάθε νόμιμη συνέπεια» αναφέρει χωρίς περιστροφές το κείμενο του πολυνομοσχεδίου Βενιζέλου.

Οι απατεώνες της κυβέρνησης δεν φτάνει δηλαδή που τρώνε πάνω από το μισό μισθό (πολύ περισσότερο στην πλειονότητα των περιπτώσεων) όσων βγάζουν για ένα χρόνο στην εφεδρεία, τους τρώνε κι από πάνω και τη μισή αποζημίωση απόλυσης, καθώς με το νόμο που έχει ήδη ψηφίσει το ΠΑΣΟΚ η προαναγγελία της απόλυσης μειώνει ως και 50% τη δικαιούμενη από τον εργαζόμενο αποζημίωση!

Δεν είναι μόνο τα μισθολογικά. Καταργεί ουσιαστικά τις κλαδικές συμβάσεις η κυβέρνηση Παπανδρέου. Διασπά το συνδικαλιστικό κίνημα. Καταργεί ακόμη και τον απλά γνωμοδοτικό έλεγχο του περιεχομένου των επιχειρησιακών συμβάσεων από το Συμβούλιο Εργασίας. Φυσικά, λεηλατεί και τις συντάξεις και το εφάπαξ στο δημόσιο και στον ιδιωτικό τομέα, πετώντας και τους απόμαχους της δουλειάς στον οικονομικό και κοινωνικό Καιάδα.

Τα πολλά λόγια όμως είναι φτώχεια. Αυτή είναι η πολιτική του Παπανδρέου και της κυβερνητικής πολιτικής συμμορίας - να εξαθλιώσουν όλους τους Έλληνες, να ρίξουν τους μισθούς και τις συντάξεις στο μισό, στο ένα τρίτο. Το ζήτημα είναι, εμείς τι κάνουμε; Θα τους ανατρέψουμε ή όχι;